Hoşêya 6 - Kurmanji Încîl

Gelê Îsraêl tobe nake

¹ Werin, em li Xudan vegerin. Wî em perçe kirin, Wê me baş jî bike. Wî em birîndar kirin, Wê birîna me jî bipêçe.

² Piştî du rojan wê me vejîne, Di roja sisêyan de wê me rake ser piyan Ku em li pêş wî bijîn.

³ Em Xudan nas bikin, Em bikevin pey naskirina wî. Wê li me mîna ronahiya serê sibê esse xuya bibe. Hatina wî wê wek baranê, Wekî barana biharê ku av dide erdê.

⁴ Xudan wiha dibêje: “Ya Efrayîm ez çi bikim ji te? Ya Cihûda ez çi bikim ji te? Dilovaniya we mîna mija serê sibê ye, Mîna xunava zû radibe û diçe.

⁵ Loma min bi riya pêxemberan ew perçe kirin, Min ew bi gotinên devê xwe kuştin. Hikmên min mîna ronahiyê derket.

⁶ Çimkî ez dilovaniyê dixwazim, ne qurbanê. Ji qurbanên şewitandinê bêtir, Zanîna Xwedê dixwazim.

⁷ Lê wan li bajarê Adamê Peyman binpê kir. Li wê derê li min bêbextî kirin.

⁸ Gîlad bajarê xerabkaran e, Bi şopên xwînê tije ye.

⁹ Wekî komên rêbiran kemîn datînin, Koma kahinan jî wisa ye. Di riya Şexemê de mirovan dikujin, Bi rastî jî riswatiyê dikin.

¹⁰ Min di nav Mala Îsraêl de tiştekî tirsdar dît: Efrayîm ketiye nava zinayê, Îsraêl qirêj bûye.

¹¹ “Ya Cihûda ji bo te jî Rojeke berhilanînê hate kifşkirin. “Kengê min xwest gelê xwe vegerînim firehiya berê,