Hoşêya 13 - Kurmanji Încîl

Xwedê li gelê Îsraêl hêrs dibe

¹ Gava Efrayîm dipeyivî, herkes dilerizî. Ew li Îsraêlê mezin dihat hesibandin, Lê gava ew perizî Baal, sûc kir û mir.

² Niha her ku diçe gunehê xwe zêde dike. Ji zîv ji xwe re pûtên rijandî, Li gorî feraseta xwe ji xwe re pût çêkirin, Hemû karên hosteyan in. Dibêjin: “Kesên qurban serjê dikin, Golikan jî maç dikin!”

³ Loma wê bibin mîna mija serê sibê, Mîna xunava zû radibe û diçe. Wê bibe wekî hûrika kaya li bênderê ku bi bagerê re radibe Û dûyê ji kulekê hildifûre.

⁴ “Lê Yê ku tu ji welatê Misrê deranî, Xwedayê te Xudan ez im. Tê ji bilî min îlahan nas nekî, Ji min pê ve rizgarkar tuneye.

⁵ Li çolê û li diyarê xelayê, Li te xweyî derketim.

⁶ Gava bûn xweyî mêrg, têr bûn. Lê gava têr bûn, dilê wan qure bû. Loma jî wan ez ji bîr kirim.

⁷ Ezê ji bo wan wekî şêr bim, Ezê wek piling li ber keviya rê bisekinim.

⁸ Wekî hirça ku ji ferxikên xwe hatiye veqetandin, Ezê kezeba wan perçe bikim. Ezê wekî şêremê wan li wir bixwim û tune bikim, Ezê wekî heywanên çolê wan bidirînim.

⁹ “Ya Îsraêl, tu hatî hilweşandin, Çimkî te serî li dijî min, Li dijî alîkarê xwe rakir.

¹⁰ Li ku ye padîşahê te Ku te li hemû bajarên te rizgar bike? Li ku ne serwerên te Yên ku te gotibû: ‘Padîşahek û serekan bide min.’

¹¹ Min di hêrsa xwe de padîşah da te, Di xezeba xwe de min ew stand.

¹² Sûcên Efrayîm hatin berhevkirin, Gunehên wî hatin tomarkirin.

¹³ Wê êşa jinên zarokan tînin, bi ser wan de bê. Ew kurekî bêaqil e. Çimkî gava wext tê, Ew ji zîkê dernakeve.

¹⁴ “Ezê bi fîdye wan ji diyarê miriyan, Ji mirinê rizgar bikim. Mirin! Ka felaketa te? Diyarê miriyan! Ka hilweşîna te? Ezê qet poşman nebim.

¹⁵ “Di nav birayên xwe de mezin jî bibe, Bayê rojhilat, hilma Xudan a ku ji beriyê radibe, Wê kaniya wî hişk bike, Wê çavkaniya wî ziwa bibe. Tiştên hêja yên xezîneya wî wê talan bibin.

¹⁶ Samerya wê cezayê sûcê xwe bikişîne, Çimkî li dijî Xwedayê xwe serî hilda. Wê bi şûran bikevin. Wê zarokên wan li erdê bên xistin û perçekirin, Wê zikên jinên bizaro bên qelaştin.”