Helbesta Helbestan 2 - Kurmanji Încîl

Keçik

¹ Ez gula Şaronê me, Sosina newalê me.

Lawik

² Di nav diriyan de sosin çawa be, Di nav keçan de yara min wisa ye.

Keçik

³ Di nav darên daristanê de dara sêvê çawa be, Di nav xortan de evîndarê min wisa ye. Ez li ber siya wî rûniştim, çi xweş bû, Tehma fêkiyê wî li ser devê min şîrîn bû.

⁴ Wî ez birim mala ziyafetê. Ala wî ya li ser min hezkirin e.

⁵ Bi bastîqê tirî hêzê bidin min, Bi sêvan can bidin min, Çimkî ez nexweşê hezkirinê me.

⁶ Bila destê wî yê çepê di bin serê min de be, Bi destê rastê jî min hembêz bike.

⁷ Ya keçên Orşelîmê! Ez bi xezalên mê, Bi pezkoviyên mê, Bi we sond didim xwarin, Hezkirinê hişyar nekin û ranekin, Heta ew bixwaze.

⁸ Va ye dengê evîndarê min, Li ser çiyayan dipengize, Li ser giran xwe hildavêje û tê.

⁹ Evîndarê min wekî xezal û karê pezkoviyan e. Binêrin, li pişt dîwarê me disekine, Ji pencereyan li hundir dinêre, Ji qefesan temaşe dike.

¹⁰ Evîndarê min peyivî û ji min re got: “Yara min, delala min, rabe û were.

¹¹ Va ye zivistan derbas bû, Baran derbas bûn û çûn.

¹² Li erdê kulîlk xuya dikin. Demên stranan hatin, Dengê qumriyan li diyarê me hat bihîstin.

¹³ Darhejîr kerikên xwe dide, Mêw kulîlk didin, Bêhna xweş belav dikin. Yara min, delala min, rabe were.”

Lawik

¹⁴ Kevoka min a xwe di qelîştokên keviran de, Keviyên zinaran de vedişêre. Bejn û bala xwe nîşanî min bide, Dengê xwe bi min bide bihîstin, Çimkî dengê te şîrîn, Bejn û bala te xweşik e.

¹⁵ Roviyan ji bo me bigirin, Roviyên biçûk ên ku rezan xera dikin, Çimkî rezên me kulîlk vedan.

Keçik

¹⁶ Evîndarê min, ê min e, Ez jî ya wî me. Li nav sosinan pezê xwe diçêrîne.

¹⁷ Gava dinya hênik bû, sî dirêj bûn, Delalê min, bibe wekî xezal û were! Mîna karê pezkoviyên li ser çiya û zinaran vegere!