Hejmartin 5 - Kurmanji Încîl

Paqijiya gel

¹ Xudan ji Mûsa re got:

² “Li gelê Îsraêl emir bike, bila hemû kesên kotîbûyî, kesên ku herikîna wan heye û kesên ku bi destdayîna miriyan qirêj bûbin, divê ji artêşgehê bên avêtin.

³ Hûnê wan jin û mêran ji artêşgehê bavêjin. Divê ew artêşgehê qirêj nekin ku ez tê de me.”

⁴ Gelê Îsraêl wiha kir. Wan ew ji artêşgehê avêtin. Çawa ku Xudan ji Mûsa re got, gelê Îsraêl wiha kir.

⁵ Xudan ji Mûsa re got:

⁶ “Ji gelê Îsraêl re bêje: ‘Gava jin an mêrek li dijî kesekî din guneh bike, bi Xudan re nedilsozî kiriye û sûcdar e.

⁷ Wî çaxî wê li xwe mikur were ku guneh kiriye. Wê bergîdana tevahiya gunehê xwe bide, ji pêncan yekê jî deyne ser û bide wî kesê ku li dijî wî sûc kiriye.

⁸ Ji bo dayîna bergîdana sûc, heke merivekî wî kesî tunebe, wî çaxî bergîdana sûc ji Xudan re ye. Ji bo bexişandinê, wê bergîdanê bi beranekî re bîne ba kahin.

⁹ Di nav hemû pêşkêşiyên pîroz ên gelê Îsraêl de, hemû pêşkêşiya ku ew ji kahin re tînin, wê bibe ya kahin.

¹⁰ Her pêşkêşiya pîroz a ku mirov ji bo xwe tîne para kahin e. Ya ku daye kahin para kahin e.’”

¹¹ Xudan ji Mûsa re got:

¹² “Bi gelê Îsraêl re bipeyive û ji wan re bêje: ‘Heke jina mêrekî ji rê derkeve, bêbextî lê bike,

¹³ bi zilamekî din re razê, qirêj bibe û vê yekê ji mêrê xwe veşêre, ji ber ku şahid tuneye, ya ku jinikê kiriye eşkere nebe,

¹⁴ herwiha fikreke hesûdiyê bikeve dilê mêrik, mêrik ji jina xwe biheside û di dilê xwe de jê bikeve şikê, ji bo ku jinik sûcdar be yan jî nebe,

¹⁵ wê jinikê bibe ba kahin. Wê ji bo wê wekî pêşkêşiya hesûdiyê, dehyeka efaya arvanê ceh bistîne. Wê zeytê nerijîne û guniyê li ser neke. Çimkî ev pêşkêşiya xîretkêşiyê ya dexlê ye. Ev nanê bibîranînê ye ku neheqiyê bi bîr bîne.

¹⁶ “‘Wê kahin jinikê nêzîk bike û li hizûra Xudan bide sekinandin.

¹⁷ Paşê wê ava pîroz a di dîzikê de hilde û ji axa ku mesken lê ava ye hinek tozê hilde û têxe nav avê.

¹⁸ Piştî ku kahin ew li hizûra Xudan da sekinandin, wê porê wê veke û pêşkêşiya dexlê ya bîranînê bixe destê wê. Ev pêşkêşiya hesûdiyê ya dexlê ye. Wê ava tehl a naletanînê di destê kahin de be.

¹⁹ Wê kahin bi jinikê sond bide xwarin û jê re bibêje: Heke mêrik bi te re ranezabe, heke tu di bin mehra mêrê xwe de ji rê derneketibî, bila ev ava tehl a ku naletê tîne zirarê nede te.

²⁰ Lê heke tu di bin mehra mêrê xwe de ji rê derketibî, qirêj bûbî û ji bilî mêrê te yekî din bi te re razabe,

²¹ –wê kahin sonda naletê bi jinikê bide xwarin û jê re bibêje– Xudan zikê te biwerimîne û malzaroka te pûç bike. Xudan di nav gel de naletê bi ser te de bibarîne û te bike îbret.

²² Bila ev ava ku naletê tîne zikê te biwerimîne û malzaroka te pûç bike. “‘Wê gavê wê jinik bêje: Amîn, amîn.

²³ “‘Wê kahin van naletan di nivîsê de binivîse û wan di nav ava tehl de bişo.

²⁴ Wê vê ava tehl a ku naletê tîne bi jinikê bide vexwarin. Wê ev ava bi nalet bikeve zikê wê û biêşîne.

²⁵ Wê kahin pêşkêşiya hesûdiyê ya dexlê ji destê wê bistîne, li hizûra Xudan bihejîne û bîne gorîgehê.

²⁶ Ji pêşkêşiya dexlê divê hinek bibe para diyarkirî. Wê kahin kulmekî hilîne û li ser gorîgehê bişewitîne. Piştre wê avê bi jinikê bide vexwarin.

²⁷ Piştî ku wî av pê da vexwarin, heke jinikê bi mêrê xwe re bêbextî kiribe û qirêj bûbe, gava ava ku naletê tîne vexwe, wê pê biêşe, zikê wê biwerime û malzaroka wê pûç bibe. Wî çaxî wê jinik di nav gel de naletbûyî be.

²⁸ Lê heke jinik xwe qirêj nekiribe û paqij be, wê pê neêşe û zarokên wê çêbin.

²⁹ “‘Rê û rêbaza hesûdiyê ev e. Gava jinek ji rê derkeve û di bin mehra mêrê xwe de qirêj bibe,

³⁰ yan jî gava fikreke hesûdiyê bikeve dilê wî û ji jina xwe biheside, wê kahin jinikê li hizûra Xudan bide sekinandin û vê rêbazê ji bo wê pêk bîne.

³¹ Heke jinikê ev sûc nekiribe, wê mêrik ji vê xerabiyê bêsûc be. Lê gava jinikê ev sûc kiribe, wê cezayê xerabiya xwe bikişîne.’”