Hejmartin 22 - Kurmanji Încîl

Balaqê Padîşahê Moavê gazî Balamê kurê Beor dike

¹ Gelê Îsraêl koç kir û li pêşberî Erîhayê, li deştên Moavê, li rojhilatê Çemê Şerîayê kon veda.

² Balaqê kurê Sîppor hemû tiştên ku gelê Îsraêl bi Amoriyan kirin dîtin.

³ Ji ber ku gelê Îsraêl zêde bû, Moavî ji wan tirsiyan. Moavî li ber Îsraêliyan bizdiyan.

⁴ Wan ji rîspiyên Mîdyanê re got: “Çawa ku dewar giyayê çolê dixwe, wê ev civaka hov jî tevahiya derdora me bixwe.” Wê demê Balaqê kurê Sîppor, Padîşahê Moavê bû.

⁵ Balaq ji bo gazî Balamê kurê Beor bike qasid şandin. Balam li keviya Feratê, li Petora welatê Emawê rûdinişt. Balaq got: “Ji Misrê miletek derket ku rûyê erdê dadigire û va ye li kêleka min bi cih bûye.

⁶ Lava dikim were û ji bo min naletê li vî gelî bîne. Çimkî ew ji min hêzdartir e. Dibe ku em bi ser bikevin û wan ji welêt derxin. Ji ber ku ez dizanim, kesê tu pîroz bikî pîroz e û kesê tu naletê lê bînî binalet e.”

⁷ Rîspiyên Moav û Mîdyanê heqê falbaziyê stand û çûn. Ew hatin ba Balam û gotinên Balaq jê re gotin.

⁸ Balam ji wan re got: “Îşev li vir bimînin. Bi awayê ku wê Xudan ji min re bibêje, ezê bersiva we bidim.” Serekên Moavê wê şevê li ba Balam man.

⁹ Xwedê hat ba Balam û jê re got: “Ev mirovên li mala te kî ne?”

¹⁰ Balam ji Xwedê re got: “Balaqê kurê Sîppor ê Padîşahê Moavê xeber ji min re şand û got:

¹¹ ‘Va ye gelê ku ji Misrê derket, ser rûyê erdê nixamt. De were, ji bo min naletê li wan bîne. Belkî di şerê li dijî wan de ez serfiraz bim û wan biqewitînim.’”

¹² Lê Xwedê ji Balam re got: “Bi wan re neçe! Naletê li wî gelî neyîne. Çimkî ew gel pîroz e.”

¹³ Serê sibê Balam rabû û ji serekên Balaq re got: “Herin welatê xwe. Çimkî Xudan destûrê nade min ku ez bi we re bêm.”

¹⁴ Li ser vê yekê serekên Moavê rabûn û çûn ji Balaq re got: “Balam nexwest bi me re were.”

¹⁵ Balaq kesên ji koma berê biqedirtir û birûmetir şandin.

¹⁶ Ew hatin ba Balam û jê re got: “Balaqê kurê Sîppor dibêje: ‘Ez lava dikim ku tu bêyî ba min. Bila tiştek ji te re nebe asteng.

¹⁷ Çimkî ezê bi zêdebarî te xelat bikim û tu ji min re çi bêjî, ezê bikim. Loma lava dikim were û ji bo min naletê li vî gelî bîne.’”

¹⁸ Balam bersiv da şandiyên Balaq û got: “Balaq qesra xwe bi zêr û zîv tije bike û bide min jî, çi biçûk çi mezin, ji fermana devê Xwedayê xwe Xudan pêve tiştekî din nakim.

¹⁹ Ez lava dikim, îşev li vir bimînin. Ka Xudan ji min re çi dibêje.”

²⁰ Xwedê bi şev li Balam xuya bû û jê re got: “Heke ev zilam ji bo gazîkirina te hatibin, rabe bi wan re here. Lê tê tenê wan tiştan bikî ku ez ji te re dibêjim.”

Kera Balamê kurê Beor

²¹ Balam serê sibê rabû, kera xwe palan kir û bi serekên Moavê re çû.

²² Xwedê ji ber çûyîna wî hêrs bû. Milyaketê Xudan ji bo ku rê li ber wî bigire, li ser riya wî sekinî. Ew li kera xwe siwar bûbû û du xulamên wî pê re bûn.

²³ Gava kerê, milyaketê Xudan dît ku şûrê tazî di destê wî de ye û li ser rê sekiniye, ji rê derket û berê xwe da nav zeviyê. Balamê kurê Beor li kerê xist ku bîne ser rê.

²⁴ Milyaketê Xudan di nav rezan de, di riyeke teng de sekinî. Li herdu aliyan jî dîwar hebû.

²⁵ Gava kerê, milyaketê Xudan dît, li ber dîwêr asê ma. Lingê Balam li ber dîwêr tengijî û wî careke din li kerê xist.

²⁶ Milyaketê Xudan bi pêş ve çû û li dereke teng ku bi milê çep û rastê ve rê tuneye sekinî.

²⁷ Çaxê kerê, milyaketê Xudan dît, di bin Balam de merixî. Li ser vê yekê Balam hêrs bû. Wî bi darê xwe li kerê xist.

²⁸ Xudan ziman xist devê kerê û kerê ji Balam re got: “Min çi ji te kiribû ku te sê caran li min xist?”

²⁹ Balam ji kerê re got: “Tu henekên xwe bi min dikî. Di destê min de şûr hebûya minê hema wê gavê tu bikuştayî.”

³⁰ Kerê ji Balam re got: “Di hemû jiyana te de, kera ku heta îro tu lê siwar bûyî, ne ez im?! Min berê qet li te wiha kiribû?” Balam got: “Na.”

³¹ Piştî vê yekê Xudan çavên Balam vekirin. Wî milyaketê Xudan dît ku bi şûrê tazî li ser rê sekinî ye. Wî xwe xwar kir û deverû çû erdê.

³² Milyaketê Xudan jê re got: “Te çima wisa sê caran li kera xwe xist? Ez ji bo ku ji te re bibim asteng hatim. Çimkî riya tu diçî, te dibe helakê.

³³ Kerê ez dîtim û sê caran ji ber min averê bû. Heke ew ji rê derneketa, minê tu bikuşta û ew sax bihişta.”

³⁴ Balam ji milyaketê Xudan re got: “Min guneh kir. Min nizanibû tu ji bo rê li ber min bigirî, li ser rê sekinî. Heke ev yek li ber çavê te xerab e, ez vegerim mala xwe.”

³⁵ Milyaketê Xudan ji Balam re got: “Bi van zilaman re here, lê tenê ya ku ezê ji te re bêjim, ji wan re bêje.” Balam bi serekên Balaq re çû.

³⁶ Gava Balaq bihîst Balam tê, ji bo pêşwaziya wî bike çû bajarê Moavê. Ev bajar, li keviya Arnonê, li dera herî dûr a sînor bû.

³⁷ Balaq ji Balam re got: “Qey min neşand pey te? Tu çima nehatî ba min? Qey ez nikarim te xelat bikim?!”

³⁸ Balam jê re got: “Va ye hatim, lê ji aliyê xwe ve dikarim çi bêjim? Ezê tenê gotinekê bibêjim ku Xwedê dixe devê min.”

³⁹ Balam bi Balaq re çû. Ew hatin Qîryat-Hûsotê.

⁴⁰ Balaq pez û dewar serjê kirin, ji Balam û serekan re şandin ku pê re ne.

⁴¹ Serê sibê wî Balam hilda û ew bir bilindciyên Bamot-Baalê. Balaq ji wir beşekî ji gelê Îsraêl dît.