Hejmartin 21 - Kurmanji Încîl

Hilweşandina Eradê

¹ Gava Padîşahê Eradê yê ku Kenanî bû û li Negevê dima bihîst ku gelê Îsraêl ji riya Atarîmê ve tê, ew rabû û li dijî wan şer kir. Hinek ji wan jî êsîr kir.

² Li ser vê yekê gelê Îsraêl soz da Xudan û got: “Heke tu vî gelî bixî bin destê me, emê bajarên wan bi tevahî tune bikin.”

³ Xudan dengê wan bihîst û Kenanî dan destê wan. Gelê Îsraêl, ew û bajarên wan bi tevahî tune kirin. Loma navê wê derê danî Horma.

Marê Tûncîn

⁴ Ji bo ku ji dorhêla welatê Edomê derbas bin, gelê Îsraêl ji Çiyayê Horê bi riya Derya Sor bi rê ket. Lê di rê de sebra wan nema.

⁵ Wan gazin ji Xwedê û Mûsa kir û got: “Ma we em ji Misrê deranîn ku em li beriyê bimirin? Li vir ne nan heye, ne jî av. Herwiha dilê me ji vê xwarina xerab dixele.”

⁶ Li ser vê yekê Xudan marên bijehr şandin nav gel. Wan bi gelê Îsraêl veda û ji wan gelek kes mirin.

⁷ Gel hat ba Mûsa û jê re got: “Me guneh kir. Me gazinên xwe li te û li Xudan kirin. Lavayî Xudan bike ku maran ji nav me rake.” Li ser vê yekê Mûsa ji bo gel lavayî Xudan kir.

⁸ Xudan ji Mûsa re got: “Tu ji xwe re marekî çêke û deyne ser darikekî. Her kesê ku mar pê vedaye, gava lê binêre wê sax be.”

⁹ Mûsa marekî tûncîn çêkir û danî ser darikekî. Gava kesên ku mar bi wan vedane li marê tûncîn nihêrîn, sax man.

Rêwîtiya Moavê

¹⁰ Gelê Îsraêl bi rê ket û li Ovotê kon veda.

¹¹ Ew ji Ovotê jî bi rê ket û li Îyê-Evarîmê kon veda ku li rojhilat, li beriya pêşberî Moavê ye.

¹² Ji wir wan koç kir û li Geliyê Zeredê kon veda.

¹³ Ji wir bi rê ket û li aliyê din ê Geliyê Arnonê kon veda ku li beriyê digihîje sînorê Amoriyan. Arnon sînorê Moavê ye ku di navbera Moavî û Amoriyan de ye.

¹⁴ Di Nivîsa Şerên Xudan de wiha behsa wê derê tê kirin: “...Bajarê Wahêva li axa Sûfayê, Gelî û Geliyê Arnonê,

¹⁵ palên geliyên ku xwe dispêrin bajarê Erê û sînorê Moavê…”

¹⁶ Wan ji wir koçî Beêrê kir ku Xudan li ser wê ji Mûsa re got: “Gel bicivîne, ezê avê bidim wan.”

¹⁷ Li ser vê yekê gelê Îsraêl ev stran got: “Ya bîr! Bila ava te bipijiqe! Jê re stranan bêje!

¹⁸ Ew bîra ku serekan veda Û mîran bi dar û gopalan kola.” Paşê ew ji beriyê çûn Mattanayê,

¹⁹ ji Mattanayê çûn Nahaliyêlê, ji Nahaliyêlê çûn Bamotê

²⁰ û ji Bamotê çûn deşta li herêma Moavê ya ku li ba palên Çiyayê Pîsgaya pêşberî beriyê ye.

Têkçûna Sîhonê Padîşah û Ogê Padîşah

²¹ Gelê Îsraêl ji Sîhonê Padîşahê Amoriyan re qasid şandin. Wan got:

²² “Destûrê bide em di welatê te re derbas bibin. Emê nekevin nav zevî û rezên te û ji ava bîran jî venexwin. Heta em sînorên te derbas bikin, emê di Riya Padîşah re herin.”

²³ Lê Sîhon destûra gelê Îsraêl neda ku sînorê welatê wî derbas bike. Sîhon tevahiya gelê xwe da hev û ew hatin beriyê ku şerê gelê Îsraêl bikin. Gava gihîştin Yahesayê, wan li dijî wan şer kir.

²⁴ Gelê Îsraêl ew da ber şûran û ji Arnonê heta Yabboqê, axa ku digihîje sînorê Emmoniyan desteser kir. Çimkî sînorê Emmoniyan asê bû.

²⁵ Gelê Îsraêl tevî gundên derdora bajarê Heşbonê, hemû bajarên Amoriyan standin û li wan deran bi cih bû.

²⁶ Heşbon bajarê Sîhonê Padîşahê Amoriyan bû. Wî li dijî Padîşahê Moavê yê berê şer kiribû û tevahiya welatê wî yê ku digihîşt heta Arnonê, standibû.

²⁷ Loma stranbêj li ser vê yekê dibêjin: “Werin Heşbonê, bila ava be. Bila bajarê Sîhonê xurt be.

²⁸ Çimkî ji Heşbonê agir, Ji bajarê Sîhonê pêt rabû. Wî bajarê Erê yê Moavê Û xweyên bilindciyên Arnonê daqurtandin.

²⁹ Ya Moav, wey li te! Ya gelê Kemoşê îlah, tu tune bûyî! Wî kurên te kirin firar Û keçên te kirin dîlên Sîhonê Padîşahê Amoriyan.

³⁰ Ji Heşbonê heta Dîvonê me ew têk birin, Me heta Nofaha digihîje Mêdevayê wêran kir.”

³¹ Bi vî awayî gelê Îsraêl li welatê Amoriyan bi cih bû.

³² Mûsa zilam şandin ku sixûriya Yazêrê bikin. Wan gundên wê standin û Amoriyên wê derê qewitandin.

³³ Piştre vegeriyan û di riya Başanê re çûn. Ogê Padîşahê Başanê bi artêşa xwe re hat pêşiya wan ku li Edreiyê şerê wan bike.

³⁴ Xudan ji Mûsa re got: “Jê netirse, çimkî min ew, tevahiya artêşa wî û welatê wî da destê te. Tişta ku te anî serê Sîhonê Padîşahê Amoriyan ê li Heşbonê dima, tê bînî serê wî jî.”

³⁵ Wan li Og, kurên wî û tevahiya artêşa wî xistin û tu kes ji wan sax nehiştin. Wan welatê wan jî desteser kir.