Hejmartin 10 - Kurmanji Încîl

Boriyên Zîvîn

¹ Xudan ji Mûsa re got:

² “Ji bo xwe du boriyên ji zîvê kutayî çêke. Tê wan ji bo gazîkirina civakê û barkirina artêşgehê bixebitînî.

³ Gava tu li wan bixî, wê tevahiya civakê li ba te, li ber deriyê Konê Hevdîtinê bicive.

⁴ Heke yek bê lêxistin, wê serekên eşîrên Îsraêl li ba te bicivin.

⁵ Gava borî carekê lêxe, wê artêşgehên ku li aliyê rojhilat rûniştî ne bi rê bikevin.

⁶ Gava borî du caran lêxe, wê artêşgehên ku li aliyê başûr rûniştî ne bi rê bikevin. Ji bo ku ew bi rê bikevin, wê bi dengê bilind bê lêxistin.

⁷ Ji bo civandina civakê jî wê borî bên lêxistin, lê ne bi dengê bilind.

⁸ Divê kurên Harûnê Kahin li boriyê bixin. Wê ev di nav nifşên we de qanûneke herheyî be.

⁹ Gava hûn li welatê xwe li dijî dijminê zordar herin şer, hûnê bi dengê bilind li boriyê bixin. Wê gavê wê Xwedayê we Xudan we bi bîr bîne û hûnê ji dijminên xwe rizgar bibin.

¹⁰ Hûnê di rojên şahiyan de, di cejnên heyva nû de û di cejnên din de li ser qurbanên aştiyê û şewitandinê li boriyê bixin. Bi vî awayî hûnê li ber Xwedayê xwe bên bibîranîn. Ez Xwedayê we Xudan im.”

Gelê Îsraêl ji Sînayê bi rê dikevin

¹¹ Di bîstê meha diduyan a sala diduyan de, ewr ji ser meskên rabû ku Şahidî tê de bû.

¹² Îcar gelê Îsraêl ji Beriya Sînayê koç kir. Ewr li Beriya Paranê sekinî.

¹³ Ev cara pêşî bû ku wan li ser fermana devê Xudan ku bi riya Mûsa hat dayîn, koç dikir.

¹⁴ Pêşî eşîra Cihûda di bin ala xwe de li gorî yekîneyên xwe bi rê ket. Nahşonê kurê Emmînadav serwerê yekîneya wan bû.

¹⁵ Natanêlê kurê Sûar li ser yekîneya eşîra Îssexar bû.

¹⁶ Êliyavê kurê Hêlon ji yekîneya eşîra Zevûlon re serwerî dikir.

¹⁷ Piştre wan mesken da hev. Gêrşonî û Mêrariyiyên ku mesken hildida, bi rê ketin.

¹⁸ Paşê eşîra Rûbên di bin ala xwe de li gorî yekîneyên xwe bi rê ket. Şedêûrê kurê Êlîsûr serwerê yekîneya wan bû.

¹⁹ Şelûmiyêlê kurê Sûrîşadday li ser yekîneya eşîra Şimûn bû.

²⁰ Êlyasafê kurê Deûêl li ser yekîneya eşîra Gad bû.

²¹ Qohatiyên ku taximên pîroz hildigirtin bi rê ketin.

²² Paşê eşîra Efrayîm di bin ala xwe de li gorî yekîneyên xwe bi rê ket. Êlîşamayê kurê Emmîhûd li ser yekîneya wan bû.

²³ Gamliyêlê kurê Pedahsûr li ser yekîneya eşîra Minaşşe bû.

²⁴ Avîdanê kurê Gîdonî li ser yekîneya eşîra Binyamîn bû.

²⁵ Piştî hemûyan eşîra Dan di bin ala xwe de li gorî yekîneyên xwe bi rê ket. Ahiyezerê kurê Emmîşadday li ser yekîneya wan bû.

²⁶ Pagiyêlê kurê Oxran li ser yekîneya eşîra Aşêr bû.

²⁷ Ahîrayê kurê Eynan li ser yekîneya eşîra Nefteliyiyan bû.

²⁸ Li gorî yekîneyên xwe birêketina gelê Îsraêl wiha bû. Îcar wan koç kir.

²⁹ Mûsa ji Hovavê kurê Reûêlê Mîdyanî yê xezûrê xwe re got: “Em diçin warê ku Xudan got: ‘Ezê bidim we.’ Bi me re were, emê qenciyê bi te bikin. Çimkî Xudan soz da ku wê qenciyê bi gelê Îsraêl bike.”

³⁰ Hovav jê re got: “Ez nayêm, ezê vegerim welatê xwe ba merivên xwe.”

³¹ Mûsa got: “Hêvî dikim dev ji me bernede, çimkî wan cihên ku emê li beriyê kon vedin tu dizanî. Tê bibî çavê me.

³² Heke tu bi me re werî, Xudan çi qenciyê bi me bike, emê jî bi te bikin.”

³³ Bi vî awayî ew ji Çiyayê Xudan bi rê ketin û qonaxa sê rojan çûn. Ji bo ku ji wan re dera bêhnvedanê bibîne, Sindoqa Peymana Xudan sê rojan li pêş wan çû.

³⁴ Gava ji artêşgehê derketin, ewrê Xudan bi rojan li ser wan bû.

³⁵ Gava Sindoq bi rê diket, Mûsa digot: “Ya Xudan rabe! Bila dijminên te belav bibin. Kesên ji te nefret dikin, Bila ji ber te birevin!”

³⁶ Gava sindoq disekinî, wî digot: “Ya Xudan tu li hezar Û li deh hezarên gelê Îsraêl vegere!”