Habaqûq 2 - Kurmanji Încîl

¹ Ez li cihê nobetê, li birca çavdêriyê bisekinim. Ez binêrim wê Xudan ji min re çi bêje, Binêrim bersiveke çawa dide gazinên min.

Bersiva Xwedê ya duyemîn

² Xudan bersiva min da û got: “Tiştên tu bibînî, li ser lewheyan zelal binivîse, Qasidê ku bixwîne, bila hilde bibeze.

³ Tiştên dîtiniyê li benda dema xwe ya diyarkirî ne, Ew li ser rojên dawî dibêjin û derewan nakin. Bi derengî jî bikevin, li bendê bin, Bêguman wê bibin, wê dereng nemînin.

⁴ Li vî mirovê pesnê xwe dide binêrin, Niyeta wî ne pak e. Lê wê kesê rast bi baweriya xwe bijî.

⁵ Serwet xapînok e, Zilamê qure tu caran rihet nabe. Hergav wekî diyarê miriyan çavbirçî ye, Wek mirinê qet têr nabe. Hemû miletan bi dest dixe, Hemû gelan bindest dike.

⁶ “Ma wê hemû miletên bindest wî biçûk nebînin, Tinazên xwe pê nekin û nebêjin: ‘Wey li wî, tiştê ne yê wî ye desteser dike! Heta kengê tê xwe bi standina xeracê dewlemend bikî?’

⁷ Ma gelên tu xeracê ji wan distînî, Wê jinişkave serî li ber te ranekin? Wê hişyar nebin û te nebizdînin? Wî çaxî wê te talan bikin.

⁸ Ji ber ku te gelek milet talan kirin, Her kesê ji wan sax mane jî, Wê te talan bikin. Çimkî te xwîn rijand. Te zordarî li welat, bajar û şêniyên wan kir.

⁹ Wey li wî ku xaniyê xwe Bi qezenca neheq dadigire, Ji bo ku ji felaketê bireve, Mala xwe li bilindciyan ava dike!

¹⁰ Bi qirkirina gelek miletan Te mala xwe xera kir, Xwe şermezar kir.

¹¹ Wê kevirên dîwaran biqîrin, Girşên darîn jî bersivê bidin.

¹² Wey li wî ku bi xwînrijandinê bajaran ava dike, Bi zordarî gundan çêdike!

¹³ Şewitandina tevahiya keda gelan, Valabûna hewldanên neteweyan, Ma ne karê Xudanê Karîndar e?

¹⁴ Çawa av deryayan tije dike, Dinya jî wê bi zanîna rûmeta Xudan tije bibe.

¹⁵ Wey li wî ku bi cîranên xwe dide vexwarin, Şerabê dide heta ku serxweş dibin, Ku li tazîbûna wan binêre.

¹⁶ Ji dêla rûmetê hûnê rezîl û riswa bibin, Niha dora we ye, vexwin ku tazîbûna we xuya bibe. Tasa xezebê ya destê Xudan ê rastê wê bigihîje we, Wê rûmeta we bibe rezîlî.

¹⁷ Zordariya we li daristanên Lubnanê kir, wê bê serê we. Telefkirina heywanan wê we bibizdîne. Çimkî te xwîn rijand, Te zordarî li welat, bajar û hemû şêniyên wan kir.

¹⁸ Gelo pût ji çi re ne? Mirov şikil dide pûtan û peykerên rijandî, Ma ji bilî xapandinê bi kêrî çi tê? Çima kesek baweriya xwe bi berhema xwe tîne Ku tenê pûtekî bêziman e?

¹⁹ Wey li wî ku ji pûtê darîn re dibêje: ‘Hişyar bibe!’ Ji kevirê lal re dibêje: ‘Rabe ser xwe!’ Ma pût rê nîşan dide? Va ye, bi zêr û zîv hatiye pêçan, Lê di navê de hilma jiyanê tuneye.

²⁰ “Xudan di Perestgeha xwe ya pîroz de ye. Bila tevahiya dinyayê li ber wî bêdeng be!”