Ezra 2 - Kurmanji Încîl

Kesên ji sirgûnê vegeriyan

¹ Kesên herêma ku Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê ew sirgûna Babîlê kiribûn, vegeriyan Orşelîm û Cihûdaya bajarên xwe, ev in.

² Ew bi Zerûbbabîl, Yêşû, Nehemya, Seraya, Reyêlaya, Mordexay, Bîlşan, Mîspar, Bîgway, Rehûm û Baena re hatin. Hejmara wan Îsraêliyan wiha bû:

³ 2.172 Paroşî,

⁴ 372 Şefatyayî,

⁵ 775 Arahî,

⁶ 2.812 Pahat-Moaviyên ji ziriyeta Yêşû û Yoav,

⁷ 1.254 Elamî,

⁸ 945 Zattûyî,

⁹ 760 Zakkayî,

¹⁰ 642 Baniyî,

¹¹ 623 Bêvayî,

¹² 1.222 Ezgadî,

¹³ 666 Adonîqamî,

¹⁴ 2.056 Bîgwayî

¹⁵ 454 Edînî,

¹⁶ 98 Atêriyên ji ziriyeta Hîzqiya,

¹⁷ 323 Bêsayî,

¹⁸ 112 Yorayî,

¹⁹ 223 Haşûmî,

²⁰ 95 Gîbbarî,

²¹ 123 Bêtlehemî,

²² 56 Netofayî,

²³ 128 Enatotî,

²⁴ 42 Ezmawetî,

²⁵ 743 Qîryat-Yearîmî, Kefîrayî û Beêrotî,

²⁶ 621 Ramayî û Gevayî,

²⁷ 122 Mîkmasî,

²⁸ 223 Bêt-Êlî û Eyî,

²⁹ 52 Neboyî,

³⁰ 156 Magbîşî,

³¹ 1.254 mirovên bajarê Elamê yê din,

³² 320 Harîmî,

³³ 725 Lodî, Hadîdî û Onoyî,

³⁴ 345 Erîhayî,

³⁵ û 3.630 Senaayî.

³⁶ Kahin: 973 Yedayayiyên ji Mala Yêşû,

³⁷ 1.052 Îmmêrî,

³⁸ 1.247 Paşxûrî,

³⁹ û 1.017 Harîmî.

⁴⁰ Lêwiyî: 74 Yêşûyî û Qadmiyêliyên ji ziriyeta Hodawya.

⁴¹ Stranbêj: 128 Asafî.

⁴² Dergevan: 139 Şallûmî, Atêrî, Talmonî, Eqqûvî, Hatîtayî û Şovayî.

⁴³ Peywirdarên Perestgehê: Sîhayî, Hasûfayî, Tabbaotî,

⁴⁴ Qêrosî, Sîahayî, Padonî,

⁴⁵ Levanayî, Hagavayî, Eqqûvî,

⁴⁶ Hagavî, Şalmayî, Hananî,

⁴⁷ Gîddelî, Gaharî, Reayayî,

⁴⁸ Resînî, Neqodayî, Gazzamî,

⁴⁹ Ûzzayî, Pasêahî, Bêsayî,

⁵⁰ Asnayî, Meûnîmî, Nefûsîmî,

⁵¹ Baqbûqî, Haqûfayî, Harhûrî,

⁵² Baslûtî, Mehîdayî, Harşayî,

⁵³ Barqosî, Sîserayî, Temahî,

⁵⁴ Nesîahî û Hatîfayî.

⁵⁵ Ziriyetên xulamên Silêman: Sotayî, Hassoferetî, Perûdayî,

⁵⁶ Yaelayî, Darqonî, Gîddelî,

⁵⁷ Şefatyayî, Hattîlî, Poxeret-Hassevayîmî û Amiyî.

⁵⁸ Hemû peywirdarên Perestgehê tevî kesên ji ziriyetên xulamên Silêman: 392.

⁵⁹ Kesên ji bajarên Tel-Melah, Tel-Harşa, Kerûv, Addan û Îmmêrê hatin lê nekarîn bidin kifşkirin ku ji kîjan ziriyet an malbatê ne û bi rastî Îsraêlî ne, ev in:

⁶⁰ 652 Delayayî, Toviyayî û Neqodayî.

⁶¹ Ji ziriyetên kahinan jî ev bûn: Hovayayî, Haqqosî û kurên Barzîllayê ku bi keçeke Barzîllayê Gîladî re zewicî û navê xezûrê xwe stand.

⁶² Ew li ziriyeta xwe geriyan lê qeydeke nivîskî nedîtin. Loma jî ne paqij hatin hesibandin û kahintî ji wan hat standin.

⁶³ Walî ji wan re gotiye ku heta kahinekî ku Ûrîm û Tûmmîmê bi kar tîne derkeve, ji xwarina herî pîroz nexwin.

⁶⁴ Hejmara tevahiya civakê 42.360 kes bû.

⁶⁵ Herwiha 7.337 xulam û xadim, 200 stranbêjên jin û mêr,

⁶⁶ 736 hesp, 245 hêstir,

⁶⁷ 435 deve û 6.720 ker hebûn.

⁶⁸ Gava hatin Mala Xudan a li Orşelîmê, hinek serekên binemalan pêşkêşiyên dilxwaziyê pêşkêş kirin ku Mala Xwedê careke din li cihê xwe bê avakirin.

⁶⁹ Her yekî ji wan li gorî hêz û qeweta xwe ji bo vê yekê 61.000 darîk zêr, 5.000 mina zîv û 100 mîntanên kahinan wekî diyarî dan xezîneyê.

⁷⁰ Bi vî awayî kahin, Lêwiyî, hinek kesên ji gel –stranbêj, peywirdar û dergevanan– li bajarên xwe bi cih bûn. Bi vî awayî tevahiya Îsraêl li bajarên xwe rûniştin.