Eyûb 34 - Kurmanji Încîl

¹ Êlîhû gotina xwe berdewam kir û got:

² “Şehrezano, gotina min bibihîzin! Zanano, guh bidin min!

³ Çimkî çawa ku dev tehma xwarinê hiltîne, Guh peyvan diceribîne.

⁴ Ya ku adil e, em hilbijêrin, Qencî çi ye, em di nav xwe de biryar bidin.

⁵ “Çimkî Eyûb dibêje: ‘Ez rast im Û Xwedê heqê min ji destê min stand.

⁶ Tevî ku mafdar im jî, derewkar têm hesibandin, Ez bêguneh im, lê birîna min bêderman e.’

⁷ Kîjan mirov wekî Eyûb e? Ew tinazan wekî avê vedixwe,

⁸ Bi xerabkaran re digere Û bi mirovên xerab re dimeşe.

⁹ Wiha jî dibêje: ‘Tu feyde tuneye ku Mirov ji Xwedê razî be.’

¹⁰ “Loma serwextno, min bibihîzin! Haşa ku Xwedê xerabiyê bike Û Karîndar neheqiyê bike!

¹¹ Çimkî ew bergîdana kirinên mirovan dide Û li gorî riya wan, tîne serê wan.

¹² Bi rastî, Xwedê xerabiyê nake, Karîndar edaletê şaş nake.

¹³ Ma kî serweriya rûyê erdê da wî? Kî ew danî ser tevahiya dinyayê?

¹⁴ Heke ew niyet bike Ku ruh û hilma xwe paşve bistîne,

¹⁵ Wê hemû beşer bi hev re bimire, Wê mirov vegere axê.

¹⁶ “Heke fêmdariya te hebe, vê bibihîze. Guh bide dengê gotinên min.

¹⁷ Ma kesê ji edaletê nefret dike, Dikare serweriyê bike? Qey tê kesê rast û mezin sûcdar bikî?

¹⁸ Yê ku ji padîşah re dibêje: ‘Belqitiyo!’ Û ji mîr re jî dibêje: ‘Xerabo!’

¹⁹ Yê ku meyla serekan nake Û ji belengazan bêtir, qedrê dewlemendan nagire, Ma ne Xwedê bixwe ye? Çimkî ev hemû karên destê wî ne.

²⁰ Ew jinişkave dimirin, Mirov nîvê şevê dihejin û tune dibin. Hêzdar jî tên hilanîn û birin, Lê ne bi destê kesekî.

²¹ “Çimkî çavê wî li ser riyên mirovan e Û hemû gavên wan dibîne.

²² Ne tarî û ne jî siya mirinê heye Ku xerabkar xwe tê de veşêrin.

²³ Hewcedariya Xwedê careke din bi lêpirsîna mirovan tuneye Ku bîne dîwana xwe.

²⁴ Bêyî ku lê bikole, ew mezinan dişikêne Û kesên din li cihê wan datîne.

²⁵ Ji ber ku ew bi kirinên wan dizane, Wan bi şev serobino dike û diperçiqîne.

²⁶ Ji ber xerabiya wan, Ew li ber çavê kesên din li wan dixe.

²⁷ Çimkî wan dev ji lipeyçûyina wî berda Û tu riyên wî nahesibînin.

²⁸ Wan kir ku hewara belengazan bigihîje wî, Wî jî hewara bindestan bihîst.

²⁹ Gava Xwedê bêdeng be, kî dikare sûcdar bike? Çaxê rûyê xwe binixême, kî dikare lê binêre? Ne miletek ne jî mirovek,

³⁰ Bila xwedênenas padîşahiyê neke Û ji gel re nebe dafik.

³¹ “Gelo kesî ji Xwedê re gotiye: ‘Ez sûcdar im, êdî ezê xerabiyê nekim.

³² Ya ku min nedîtiye, tu hînî min bike. Heke min neheqî kiribe, ezê careke din nekim’?

³³ Heke te ew red kir, Wê li gorî daxwaza te bergîdanê bike? Kesê hilbijêre tu yî, ne ez im, Loma ya ku dizanî bêje.

³⁴ “Wê fêmdar ji min re bêjin, Wê şehrezayên guhdariya min dikin wiha bêjin:

³⁵ ‘Eyûb dipeyive lê nizane, Di gotinên wî de şehrezayî tuneye.’

³⁶ Eyûb wekî xerabkarekî bersiv dide, Xwezî ceribandina wî her û her bidome.

³⁷ Ew serhildanê bi ser gunehê xwe ve zêde dike, Di nav me de destên xwe li hev dixe Û gotinên xwe li dijî Xwedê zêde dike.”