Eyûb 27 - Kurmanji Încîl

¹ Eyûb peyama xwe berdewam kir û got:

² “Bi navê Xwedayê ku heqê min ji holê rakir Û bi navê Yê Karîndar ê ku êş da canê min,

³ Heta nefesa min hebe Û hilma Xwedê di pozê min de be,

⁴ Wê neheqî li ser lêvên min nebe Û derew ji zimanê min dernekeve.

⁵ Bila ji min dûr be ku ez we rast bihesibînim, Heta nefesa xwe ya dawî, ezê dev ji kamiliya xwe bernedim.

⁶ Ezê rastiya xwe bigirim û bernedim, Hemû rojan, wê dilê min, min sûcdar neke.

⁷ “Bila dijminên min wekî xeraban bin! Bila dijberên min wekî neheqan bin!

⁸ Gava Xwedê canê wan stand û ew tune kirin, Hêviya xwedênenasan çi ye?

⁹ Gelo gava ew ket tengasiyê, Wê Xwedê hewara wî bibihîze?

¹⁰ Qey ew ji Karîndar zewqê distîne? Hergav gazî Xwedê dike?

¹¹ “Ezê derheqê destê Xwedê de hînî we bikim, Armanca Karîndar ji we veneşêrim.

¹² Madem we hemûyan dît, Ji bo çi hûn bûne kesên pûç û vala?

¹³ “Para kesên xerab ji Xwedê distînin, Mîrasa kesên zordar ji Karîndar distînin ev e:

¹⁴ Kurên wan çiqas zêde bin, ji bo şûr in Û wê têrxwarina ziriyeta wan tunebe.

¹⁵ Kesên ji wan sax mane, wê ji webayê bimirin û bêne veşartin, Wê jinebiyên wan ji bo wan negirîn.

¹⁶ Heke kesên xerab wekî xweliyê zîv bidin hev Û wekî axê kinc kom bikin jî,

¹⁷ Wê kesên rast li xwe bikin Û bêsûc zîv parve bikin.

¹⁸ Wê wekî bizûzê mala xwe ava bikin, Çawa ku nobedar holika xwe çêdikin.

¹⁹ Ew dewlemend radizin, lê dewlemendî najo. Gava çavê xwe vedike, tuneye.

²⁰ Tirs û saw wekî lehiyê bi ser wan ve tê, Bagera şevê wan dide ber xwe û dibe.

²¹ Bayê rojhilat wan radike û dibe, Wan ji cihê wan dimale.

²² Gava ji destê wî bireve, Wê bêrehm bi ser wan de were.

²³ Bi tinazan ji wan re li çepikan dixe Û ji cihê xwe ji wan re difîkîne.”