Eyûb 26 - Kurmanji Încîl

Eyûbê Pêxember

¹ Eyûb lê vegerand û got:

² “Tu ji kesê bêhêz re çawa bûyî alîkar! Te çawa zendê bêqewet rizgar kir!

³ Te çawa şîret li kesê ne şehreza kir Û gelekî zanîna saxlem hîn kir!

⁴ Te ew gotin ji kê re gotin? Ruhê kê ji devê te derket?

⁵ “Miriyên di bin avan de Û kesên tê de dilerizin.

⁶ Diyarê miriyan li ber Xwedê tazî ye, Xêliya warê helakê tuneye.

⁷ Ew ezmanên bakur li ser valahiyê belav dike Û li ser nebûnê dinyayê dadileqîne.

⁸ Di nav ewran de avê dipêçe Û ewr di bin giraniya wan de naçirin.

⁹ Ew rûyê heyva çardehşevî dinixême Û ewrên xwe li serî radixe.

¹⁰ Wî li ser avê bazinek xêz kir, Li sînorê ku tarî û ronahî ji hev vediqetin.

¹¹ Stûnên ezmanan dihejin Û bi erzşikandina wî şaş û metel dibin.

¹² Ew bi hêza xwe deryayan diçeliqîne, Bi fêmdariya xwe Rahav diperçiqîne.

¹³ Bi hilma wî ezman dixemile, Destê wî marê direve birîndar dike.

¹⁴ Ev tenê keviya karên wî ne Û tişta me jê bihîstiye pistêneke biçûk e! Lê kî dikare gurmîna hêza wî fêm bike?”