Eyûb 21 - Kurmanji Încîl

Eyûbê Pêxember

¹ Eyûb lê vegerand û got:

² “Baş guh bidin gotina min, Bila ev bibe teselîkirina we.

³ Min berdin, ez jî bêjim, Piştî min got, tinazên xwe bikin.

⁴ “Gelo giliyê min ji mirovan re ye? Çima ez bêsebir nebim?

⁵ Berê xwe bidin min! Şaş û metel bimînin, Dest bidin ser devê xwe.

⁶ Bi fikirîna vê yekê ez ditirsim Û bedena min dikeve sawê.

⁷ Gelo xerab çima dijîn? Ji bo çi kal û hêzdar dibin?

⁸ Zarokên wan xurt û li ba wan dimînin, Çavên wan ziriyetên wan dibînin.

⁹ Malên wan di aştiyê de ne û bêtirs in, Darê Xwedê ne li ser wan e.

¹⁰ Gayê wan bi hêzdarî radibin ser çêlekên wan, Çêlekên wan dizên, golik ji ber wan naçin.

¹¹ Ew zarokên xwe wekî pêz berdidin Û biçûkên wan dileyizin.

¹² Ew li ber def û çengê stranan dibêjin Û bi dengê bilûrê şa dibin.

¹³ Rojên xwe bi qenciyê diborînin Û bi aramî diçin diyarê miriyan.

¹⁴ Ew ji Xwedê re dibêjin: ‘Ji me dûr be! Zanîna riya te ne bi dilê me ye!

¹⁵ Yê Karîndar kî ye ku em jê re xulamiyê bikin? Wê karê me çi be em jê re duayê bikin?’

¹⁶ Lê dewlemendiya wan ne di destê wan de ye, Bila şêwra xeraban ji min dûr be.

¹⁷ “Çend caran qendîla xeraban tefiya, Felaket bi serê wan de hat An ji xezeba Xwedê, êş bû para wan?

¹⁸ Çend caran bûn kaya li ber bayê Û hûrika kayê ya ku bahozê bi xwe re birî.

¹⁹ Hûn dibêjin: ‘Xwedê berdêla xerabiya wan Ji zarokên wan re dihêle.’ Bila ew bi xwe bikişînin û bizanibin çawa ye.

²⁰ Bila çavên wan hilweşîna wan bibînin Û ji xezeba Karîndar vexwin.

²¹ Çimkî gava hejmara mehên wan qediya, Gelo xema maliyên wan ên li pey wan heye?

²² “Kî dikare hînî Xwedê bike? Ew mezinan dadbar dike.

²³ Kesek di dema saxlemiya xwe de dimire, Gava bi têra xwe rihet û bêxem e.

²⁴ Bedena wî bi şîr tije ye, Mêjiyê hestiyên wî teze ye.

²⁵ Yê din di nav êşa canê xwe de dimire Û tehma xwarina xwe nedîtiye.

²⁶ Bi hev re di bin axê de radizin, Kurm wan dinixêmin.

²⁷ “Binêrin, ez fikrên we Û hîleyên ku hûn zordariyê li min dikin, dizanim.

²⁸ Çimkî hûn dibêjin: ‘Ka mala mîr? Konê xeraban li ku ye?’

²⁹ Gelo we ji rêwiyan nepirsî? Ma we fikrên wan qebûl nekir

³⁰ Ku di roja felaketê de xerab tên parastin Û di roja xezebê de ew ber bi ewlehiyê ve dibin.

³¹ Gelo kî şaşîtiya riya wan li rûyê wan dixe, Kî bergîdana ya ku wan kiriye dide?

³² Gava ew wan dibin goristanê, Nobedariya gora wan tê kirin.

³³ Axa geliyan li wan şîrîn tê. Herkes li pey wî diçe Û kesên li pêşiya wî çûne bêhejmar in.

³⁴ “Hûn çawa bi gotinên pûç min teselî dikin? Ya ku ji bersivên we dertê, tenê nerastî ye.”