Eyûb 19 - Kurmanji Încîl

Eyûbê Pêxember

¹ Eyûb lê vegerand û got:

² “Gelo hûnê heta kengê min aciz bikin Û bi gotinan min biperçiqînin?

³ Deh caran we ez rezîl kirim, Hûn şerm nakin wisa min diêşînin.

⁴ Heke ji rê averê bûbim jî, Ev sûcê min e.

⁵ Heke hûn bi rastî xwe li ser min mezin dikin Û şerma min dikin doza li dijî min,

⁶ Bizanibin ku Xwedê neheqî li min kiriye Û bi tora xwe ez pêçame.

⁷ “Ez diqîrim: ‘Ev zordarî ye!’ Lê tu kes bersivê nade, Ez dikim hewar, lê edalet tuneye.

⁸ Wî riya min sinc kiriye, Ez nikarim derbas bibim, Li ser riya min tarî raxistiye.

⁹ Rûmeta min ji min êxistiye Û taca serê min hildaye.

¹⁰ Wî ji her aliyî ve ez hilweşandime, ez tune bûm, Wî hêviya min wekî darekê ji kokê rakiriye.

¹¹ Wî hêrsa xwe li dijî min rakiriye Û min ji dijminên xwe dihesibîne.

¹² Leşkerên wî tev bi hev re hatine, Li dijî min pal ava kirine Û li derdora konê min artêşgeh danîne.

¹³ “Wî birayên min ji min dûr kirine, Nasên min, wekî ez xerîb im tevdigerin.

¹⁴ Merivên min ez berdame, Hevalên min jî ez ji bîr kirime.

¹⁵ Mêvanên min û keçên xizmetkar, Min xerîb dihesibînin. Ez di çavê wan de bûme biyanî.

¹⁶ Ez gazî xulamê xwe dikim, bersiv nade, Bi devê xwe ez jê lava dikim.

¹⁷ Hilma min ji bo jina min dilqelêq e, Bîzê birayên min ji min diçe.

¹⁸ Zarokên biçûk jî min kêm dibînin, Gava ez rabim, tinazên xwe bi min dikin.

¹⁹ Bîzê hemû dostên min ji min diçe, Kesên ji wan hez dikim, rûyê xwe ji min zivirandine.

²⁰ Hestiyên min bi goşt û çermê min ve dizeliqin, Ez ji keviya mirinê filitîm.

²¹ “Hevalno! Li min werin rehmê, Li min werin rehmê, destê Xwedê li min ketiye.

²² Çima hûn jî wekî Xwedê didin pey min, Hûn ji goştê min têr nabin?

²³ “Xwezî gotinên min bihatana nivîsandin, Xwezî bibûna nivîs.

²⁴ Bi pênûsa hesin û risasî, Ji bo herheyî, li zinaran bihatana kolandin.

²⁵ Ez dizanim ku rizgarkarê min zindî ye, Wê di dawiyê de li ser erdê bisekine.

²⁶ Piştî çermê min tune bibe, Ezê bi bedena xwe Xwedê bibînim.

²⁷ Ezê bi xwe wî bibînim, Wê çavên min wî bibînin, ne yekî din. Dilê min li nav min xayîs dibe.

²⁸ Heke hûn bêjin: ‘Divê em wî biqewitînin, Koka meseleyê tê de ye,’

²⁹ Wî çaxî divê hûn ji şûr bitirsin, Çimkî cezayê şûr bi xezebê tê Û hûnê bizanibin edalet heye.”