Eyûb 16 - Kurmanji Încîl

Eyûbê Pêxember

¹ Eyûb lê vegerand û got:

² “Min gelek tiştên wiha bihîstin, Hûn hemû teselîkarên xerab in.

³ Gelo dawiya gotinên vala tuneye? Derdê te çi ye ku tu berdewam dikî?

⁴ Heke hûn di cihê min de bûna, Min jî dikaribû wekî we bigota. Min dikaribû gotinên xweş li dijî we rêz bikira Û bi tinazan ji we re serê xwe bihejanda.

⁵ Min dikaribû bi devê xwe hûn wêrek bikira, Bi teselîkirina lêvên xwe hûn aram bikira.

⁶ “Heke ez bêjim, êşa min rihet nabe, Ez bêdeng bimînim, wê çiqas kêm be?

⁷ Ya Xwedê! Te êdî ez westandim, Te hemû civaka min tune kir.

⁸ Te ez tarûmar kirim Û ev ji min re şahidiyê dike. “Erê qelsiya min jî li dijî min rabû Û li rûyê min şahidiyê dike.

⁹ Xwedê bi hêrsa xwe ez perçe kirim, Wî kîna xwe li dijî min rakir. Wî diranên xwe li dijî min qirçandin, Dijberê min, awirên çavan dide min.

¹⁰ Mirov devên xwe li dijî min vekirin, Li rûyê min dixin, min kêm dibînin Û li dijî min dicivin.

¹¹ Xwedê min dide destê neheqan Û teslîmê xeraban dike.

¹² Ez bêxem bûm, wî ez şikandim, Bi stûyê min girt û ez tarûmar kirim. Wî ez ji bo xwe kirim nîşan

¹³ Û tîravêjên wî dor li min dipêçin. Bêrehm gurçikên min qul dikin Û ziravê min dirijînin erdê.

¹⁴ Bedena min gelek caran qulqulî dikin, Wekî şervanekî bi ser min de dilezînin.

¹⁵ “Min çûxek dirût û avêt ser xwe, Min hêza xwe xist bin axê.

¹⁶ Ji girînê rûyê min soromoro bû, Şevereş hate ser bijangên min,

¹⁷ Lê destên min zordarî nekiriye Û duaya min pak e.

¹⁸ “Erdo! Xwîna min veneşêre, Bila hewara min negihîje dawiya xwe.

¹⁹ Ji niha ve jî şahidê min li ezmanan e, Yê ku ji bo min şahidiyê dike li jor e.

²⁰ Hevalên min tinazên xwe bi min dikin, Çavên min ji Xwedê re hêsiran dibarînin

²¹ Ku Xwedê li doza xwe û kurekî mirovan binêre, Wekî mirov ji bo cîranê xwe dike.

²² “Çimkî çend sal paşê, Ezê berê xwe bidim riya bêveger.