Eyûb 13 - Kurmanji Încîl

¹ “Va ye, çavê min tevahiya van tiştan dît, Guhê min bihîst û min fêm kir.

² Tişta hûn dizanin, ez jî dizanim, Ez ji we ne kêmtir im.

³ Lê ez dixwazim bi Karîndar re bipeyivim, Ez dixwazim doza xwe li ber Xwedê vekim.

⁴ Lê hûn bi derewan diseyînin, Hûn hemû hekîmên bêkêr in.

⁵ Xwezî we qet dengê xwe nekira! Wê ev ji bo we bibûya şehrezayî.

⁶ Niha giliyê min bibihîzin, Guhdariya gazinên lêvên min bikin.

⁷ Gelo hûnê ji devê Xwedê neheqiyê bêjin? Bi navê wî bi hîle bêjin?

⁸ Gelo hûnê meyla wî bikin? Hûnê ji devê Xwedê dozê vekin?

⁹ Ew we bikişîne pirsê, wê baş be? Yan jî çawa mirov tên xapandin, Hûnê wî jî bixapînin?

¹⁰ Heke hûn bi dizî ferq û meyliyê bikin, Wê esse erzê we bişikêne.

¹¹ Gelo wê rewnaqiya wî we nebizdîne? Sawa wî bi ser we de neyê?

¹² Rêgezên we meselokên xweliyê ne, Hincetên we ji heriyê ne.

¹³ “Hiş bin, bihêlin ez bêjim, Çi tê serê min, bila bê.

¹⁴ Jiyana min bikeve xeterê jî bila be, Ezê canê xwe bixim kefa destê xwe.

¹⁵ Va ye min bikuje jî, wê hêviya min jê be, Qet nebe, ezê rastiya riya xwe li hizûra wî biparêzim.

¹⁶ Wê rizgariya min ev bibe: Mirovekî xwedênenas dernekeve hizûra wî.

¹⁷ Baş guh bidin gotina min, Bila ji guhê we dernekeve peyva min.

¹⁸ Va ye min doza xwe saz kir, Ez zanim ezê mafdar derkevim.

¹⁹ Gelo wê kî berberiya min bike? Heke hebe ezê bêdeng bim û bimirim.

²⁰ “Tenê van du tiştan bide min, Wî çaxî ezê xwe ji hizûra te veneşêrim.

²¹ Destê xwe ji ser min bide alî, Bila sawa te min nebizdîne.

²² Paşê gazî min bike, ez bersivê bidim, An bihêle ez bipeyivim, tu bersiva min bide.

²³ Neheqî û gunehên min çiqas in? Guneh û neheqiyên min nîşan bide.

²⁴ Ji bo çi rûyê xwe vedişêrî Û min wekî dijmin dibînî?

²⁵ Tê pelê ku ba bi xwe re dibe bitirsînî Û bidî pey pûşê ziwa?

²⁶ Çimkî tu tiştên tehl li dijî min dinivîsî Û gunehên xortaniya min bi milkî didî min.

²⁷ Tu lingên min qeyd û lele dikî, Çavdêriya hemû riyên min dikî Û çavê te li ser binê piyê min e.

²⁸ “Loma kesek telef dibe, Wekî tiştê riziyayî û cilê bizûzxwarî ye.