Destpêk 9 - Kurmanji Încîl

Peymana Xwedê ya bi Nûhê Pêxember re

¹ Xwedê Nûh û kurên wî pîroz û bereket kirin. Ji wan re got: “Zêde û berdar bibin, dinyayê dagirin.

² Wê hemû heywanên erdê û teyrên ezmanan ji we bitirsin û bibizdin. Min hemû afirîdên ku bi erdê ve dişêlin û masiyên deryayan kirin bin destê we.

³ Hemû afirîdên jîndar ên dilivin, wê bibin xwarina we. Wekî giyayên şîn ên ku min dabûn we, niha ez her tiştî didim we.

⁴ “Goştê bi can ango bi xwîn nexwin.

⁵ Xwîna we birije, ezê jî li heqê we bigerim. Ezê heqê we, ji her heywanî û ji her mirovî, ji yê ku xwîna birayê xwe dirijîne bixwazim.

⁶ “Mirovê ku xwîna mirovan birijîne, Wê bi destê mirovan xwîna wî bê rijandin. Çimkî Xwedê mirov di sûretê xwe de çêkirin.

⁷ Lê hûn zêde û berdar bin, Zêde bin û li ser erdê belav bin.”

⁸ Xwedê ji Nûh û kurên wî re got:

⁹ “Ez peymana xwe bi we, bi ziriyeta li pey we,

¹⁰ bi hemû jîndarên bi we re, çi teyr, çi heywanên kedî û kovî, bi hemû jîndarên dinyayê û bi hemûyên ku ji gemiyê derketin re girê didim.

¹¹ Peymana min a bi we re ev e: Wê êdî bi tofanê hemû beşer helak nebe û wê êdî tofaneke din çênebe ku rûyê erdê tune dike.”

¹² Xwedê got: “Nîşana peymana ku ez di nav hemû nifşên bê de bi we re û bi hemû jîndaran re çêdikim ev e:

¹³ Min keskesora xwe kir nav ewran û wê di navbera min û erdê de bibe nîşana vê peymanê.

¹⁴ Gava ez ewran bînim ser erdê û keskesor di nav ewran re derkeve,

¹⁵ ezê peymana min bi we re û bi her cureyê jîndaran re çêkiriye, bi bîr bînim. Wê êdî tofan ranebe ku hemû beşerê tune neke.

¹⁶ Her cara keskesor derkeve, ezê wê bibînim û wê peymana herheyî ya di navbera Xwedê û hemû beşer û cureyên jîndarên li ser erdê hatiye danîn de, bi bîr bînim.”

¹⁷ Xwedê ji Nûh re got: “Nîşana peymana min ev e ku min bi hemû beşerê re kiriye.”

Kurên Nûhê Pêxember

¹⁸ Kurên Nûh ên ku ji gemiyê derketin ev bûn: Sam, Ham û Yefet. Ham bavê Kenan bû.

¹⁹ Ev her sê kurên Nûh bûn û hemû mirovên tevahiya dinyayê ji wan zêde bûn.

²⁰ Nûh cotkar bû û rezê pêşî wî danî.

²¹ Wî hinek şerab vexwar, serxweş bû û di kon de tazî vezeliya.

²² Ham bavê Kenan bû. Wî bavê xwe tazî dît û ji herdu birayên xwe re got ku li derve bûn.

²³ Sam û Yefet cilek hilda, avêt ser milên xwe, berepaş çûn kon û tazîbûna bavê xwe nixamtin. Pişta wan li bavê wan bû û wan tazîbûna wî nedît.

²⁴ Gava ji serxweşiya şerabê hişê Nûh hat serê wî, wî fêm kir ku kurê wî yê biçûk jê re çi kiriye.

²⁵ Nûh got: “Nalet li Kenan be, Ji birayên xwe re bibe koleyê koleyan.”

²⁶ Bi ser de wî got: “Pîroz be Xwedayê Sam Xudan, Kenan jê re bibe xulam.

²⁷ Xwedê cihê Yefet fireh bike Û bila ew di konê Sam de bijî. Kenan jê re bibe xulam.”

²⁸ Piştî tofanê Nûh sê sed û pêncî sal ma.

²⁹ Nûh bi tevahî neh sed û pêncî sal kir û mir.