Destpêk 49 - Kurmanji Încîl

Aqûbê Pêxember ji kurên xwe re dua dike

¹ Aqûb gazî kurên xwe kir û got: “Li dora min bicivin, tiştê ku wê di rojên pêş de bê serê we, ez ji we re bêjim.

² “Ya kurên Aqûb, bicivin û bibin guhdar, Li gotina bavê xwe Îsraêl bibin haydar.

³ “Rûbên, tu nixuriyê min, hêza min, Berê pêşî yê hêza min î. Tu ji aliyê rûmet û hêzdariyê ve, Yê herî hêja yî.

⁴ Lê tu wekî lehiyê har î, Êdî tu nabî yê herî hêja. Çimkî tu çûyî nav nivîna bavê xwe Û te dewşeka min mirdar kir.

⁵ “Şimûn û Lêwî di zordariyê de bira ne, Şûrên wan çekên neheqiyan in.

⁶ Ya canê min tu nekeve komeke wan, Beşdar nebe li civînên wan. Çimkî çaxê ew hêrsbûn mirov kuştin, Bi kêfa xwe dewar kulek hiştin.

⁷ Bila nalet bê li hêrsa wan, Çimkî hovîtî bû kirina wan. Bila nalet bê li xezeba wan, Çimkî xedar e karê wan. Ezê wan di nav gelê Aqûb de ji hev dûr bikim, Li nav gelê Îsraêl belav bikim.

⁸ “Cihûda, wê pesnê te bidin birayên te. Wê di stûyê dijmin de be destê te. Li ber te, çok bidin erdê kurên bavê te.

⁹ Cihûda, tu ferxê şêr î, Kurê min, tu destvala ji nêçîrê venagerî. Wekî şêremê xwe vedizelîne, Wekî şêrekî xwe vedikişîne, Kî diwêre wî aciz bike?

¹⁰ Serwer gava werê, Wê milet li ber wî serî deynin, Wê gopalê serweriyê ji destê Cihûda dernekeve Û serwerî ji ziriyeta wî neçe.

¹¹ Wê kera xwe bi mêwekê ve, Dehşikê xwe bi guliyekî bijare ve girê bide. Wê cilên xwe bi şerabê, Xiftanê xwe bi ava tiriyê sor bişo.

¹² Çavên wî ji şerabê sortir, Diranên wî ji şîr spîtir bin.

¹³ “Wê Zevûlon rûne li rûberê deryayê, Bibe wargeh ji bo gemiyan. Dirêj bibe sînorê wî heta Saydayê.

¹⁴ “Îssexar kerekî zexm e Di nav kurtanan de dimerixe.

¹⁵ Çaxê ew dereke xweş a rihet, Warekî ku li xweşa wî diçe bibîne, Wê pişta xwe ji bo barkirinê bitewîne Û suxrê hilîne.

¹⁶ “Dan, wekî eşîrên din ên Îsraêl, Wê gelê xwe rêve bibe.

¹⁷ Dan wê li ser rê bibe marek, Li ser rêçikan koremarek, Wê bi simên hespan vede, Siwar li serpiştê li erdê bixe.

¹⁸ “Ez li benda rizgariya te me, ya Xudan!

¹⁹ “Wê Gad rastî êrîşa birek rêbiran were, Lê wê bide ser pişta wan.

²⁰ “Aşêr, wê ji aliyê xwarinan ve dewlemend be, Xwarinên ku bi padîşahan dikevin li ba wî çêbin.

²¹ “Neftelî xezaleke azad e, Karikên xweşik tîne.

²² “Ûsiv şaxekî berdar e, Şaxek berdar ê li ber kaniyê. Guliyên wî bi ser dîwaran ve dibezin.

²³ Tîravêjan bêşewat êrîşî wî kirin, Tîr avêtinê, tada lê kirin.

²⁴ Lê kevanê wî zexim Zendê wî bi hêz derket. Bi destê Xwedayê Aqûb ê Hêzdar, Bi destê Şivan û Zinarê Îsraêl.

²⁵ Alîkarê te, Xwedayê bavê te ye, Xwedayê Karîndar ê ku te pîroz dike. Ew bi bereketa ezmanên jor Bi bereketa avên bin erdê, Bi bereketa çiçik û zikan te pîroz dike.

²⁶ Bereketên bavê te, Ji bereketa çiyayên herheyî hêzdartir, Ji bereketa girên zozanan mezintir e. Bila ev bereket li ser dil û serê Ûsiv bin Yê ku serekê ji birayan veqetiya ye.

²⁷ “Binyamîn di şer de gurekî har e. Serê sibê ew nêçîra xwe dixwe, Êvarê xenîmetê parve dike.”

²⁸ Duwanzdeh eşîrên Îsraêl ev in. Çaxê bavê wan ew pîroz kirin, wî ev li ser wan got. Wî li gorî her yekî ew pîroz kirin.

Mirina Aqûbê Pêxember

²⁹ Piştre Aqûb ev tembîh li kurên xwe kir: “Ez li ber mirinê me, ez dikim bigihîjim gelê xwe. Min li ba bav û kalên min, di şikefta ku di zeviya Efronê Hîtîtî de ye,

³⁰ di wê şikefta ku dikeve nav zeviya Maxpêlayê, nêzîkî Mamreyê, li welatê Kenanê ye û Îbrahîm wekî goristan ew der bi zeviyê ve ji Efronê Hîtîtî kirîbû, min li wê derê veşêrin.

³¹ Îbrahîm û jina xwe Sara, Îshaq û jina xwe Rebeqa li wê derê veşartî ne. Min Lêayê jî li wir veşart.

³² Zevî û şikefta tê de, ji Hîtîtiyan hat kirîn.”

³³ Çaxê ku Aqûb fermana ku li kurên xwe dikir qedand, wî lingên xwe kişandin nav nivîna xwe, ruhê xwe da û gihîşt pêşiyên xwe.