Destpêk 3 - Kurmanji Încîl

Gunehê mirov

¹ Di nav hemû heywanên kovî yên Xwedê Xudan çêkiribûn de yê herî jîr mar bû. Marî ji jinê re got: “Ma bi rastî jî Xwedê got: ‘Divê hûn ji tu dareke bexçeyê nexwin’?”

² Jinê ji marî re got: “Em dikarin ji fêkiyên darên li bexçeyê bixwin.

³ Lê Xwedê got: ‘Divê hûn ji fêkiyê dara li nava bexçeyê nexwin û dest nedinê yan na hûnê bimirin.’”

⁴ Marî ji jinê re got: “Hûn qet namirin.

⁵ Çimkî Xwedê dizane, çaxê hûn ji wê bixwin, wê çavên we vebin û wekî Xwedê, hûnê bi qencî û xerabiyê bizanin.”

⁶ Gava jinikê dît ku fêkiyê darê çêjdar e, li ber çavan xweş xuya dike û daxwaza zanabûnê dide, wê fêkiyek jê kir û xwar. Mêrê wê jî li ba wê bû. Wê fêkî da wî û mêrik jî xwar.

⁷ Li ser vê yekê çavên herduyan jî vebûn û wan fêm kir ku tazî ne. Pelên hejîran bi hev ve dirûtin û ji xwe re kirin daw.

⁸ Bihîstin ku dengê Xwedê Xudan, di hênikahiya rojê de, di nav bexçe de digere. Adem û jina xwe, ji hizûra Xwedê Xudan, xwe di nav darên bexçe de veşartin.

⁹ Lê Xwedê Xudan gazî Adem kir û got: “Tu li ku yî?”

¹⁰ Adem got: “Min li bexçeyê tu bihîstî û ez tirsiyam, çimkî ez tazî bûm û min xwe veşart.”

¹¹ Xwedê Xudan got: “Kê ji te re got tu tazî yî? Ma te ji wê dara ku min ji te re gotibû: ‘Jê nexwe’ xwar?”

¹² Adem got: “Jinika te dabû min, fêkiyek ji wê darê da min û min jî xwar.”

¹³ Xwedê Xudan ji jinikê re got: “Te çi kir?!” Jinikê got: “Marî ez xapandim, loma min xwar.”

¹⁴ Li ser vê yekê Xwedê Xudan ji marî re got: “Ji ber ku te ev yek kir, Wê di nava hemû heywanên kedî û kovî de, Yê herî bi nalet tu bî. Tê li ser zikê xwe bişêlî, Di hemû rojên jiyana xwe de axê bixwî.

¹⁵ Ezê dijminatiyê bixim navbera te û jinê, Navbera ziriyeta te û ya wê. Wê serê te biperçiqîne, Tê jî êrîşî pehniya wî bikî.”

¹⁶ Wî ji jinikê re got: “Gava zarokanînê ezê êşa te gelekî zêde bikim Û bi êş tê zarokê xwe bînî. Tê hewcedarê mêrê xwe bî Ewê jî serwerê te be.”

¹⁷ Wî ji Adem re got: “Ji ber ku te guhdariya dengê jina xwe kir Û ji wê dara ku min ji te re gotibû ‘Divê tu nexwî’ te xwar, Ax ji rûyê te bi nalet bû. Tê di hemû rojên jiyana xwe de Bi zehmetî jê bixwî.

¹⁸ Wê ax stirî û diriyan bide te. Tê giyayên çolê bixwî.

¹⁹ Tê nanê xwe, bi xwêdana eniya xwe bixwî. Heta ku tu bizivirî axa tu jê hatî çêkirin. Çimkî tu ax î û tê vegerî axê.”

²⁰ Adem navê jina xwe Hewa danî. Çimkî ew bû diya hemû mirovan.

²¹ Xwedê Xudan ji Adem û jina wî re kincên çermîn çêkirin û li wan kirin.

²² Piştre Xwedê Xudan got: “Niha Adem bûye yekî mîna me, bi qencî û xerabiyê dizane. Êdî divê destûr neyê dayîn ku ew destê xwe dirêjî fêkiyê dara jiyanê bike, jê bixwe û her û her bijî.”

²³ Bi vî awayî Xwedê Xudan Adem ji Bexçeyê Êdenê derxist ku erdê jê hatibû çêkirin, bajo.

²⁴ Piştî wî Adem qewitand û li aliyê rojhilatê Bexçeyê Êdenê, wî xerûb û şûrekî agiravêj ê bi her aliyî ve dizivire bi cih kirin ku parastina riya dara jiyanê biparêzin.