Destpêk 25 - Kurmanji Încîl

Kurên Îbrahîmê Pêxember ên din

¹ Îbrahîm jineke din ji xwe re anî. Navê wê Qetûra bû.

² Kurên ji Qetûrayê: Zîmran, Yoqşan, Medan, Mîdyan, Yîşbaq û Şûah.

³ Kurên Yoqşan: Şeva û Dedan. Ziriyeta Dedan: Aşûrî, Letûşî û Leûmî.

⁴ Kurên Mîdyan: Eyfa, Êfer, Henox, Avîda û Êldae. Ev hemû ji Qetûrayê bûn.

⁵ Îbrahîm her tiştê xwe ji Îshaq re hişt.

⁶ Wî diyarî dan kurên xwe yên ku ji cariyeyên wî bûn û hê gava sax bû, ew ji Îshaq dûr kirin û ber bi rojhilat ve şandin.

Mirina Îbrahîmê Pêxember

⁷ Bi tevahî, Îbrahîm sed û heftê û pênc sal emir kir.

⁸ Îbrahîmê kalbûyî û ji jiyanê têrbûyî di emrekî dirêj de, ruhê xwe da, mir û gihîşt pêşiyên xwe.

⁹ Kurên wî Îshaq û Îsmaîl ew li şikefta Maxpêlaya nêzîkî Mamreyê, di zeviya Efronê kurê Soharê Hîtîtî de veşartin.

¹⁰ Îbrahîm ew zevî ji Hîtîtiyan standibû. Îbrahîm û jina wî Sara li wê derê hatin veşartin.

¹¹ Piştî mirina Îbrahîm, Xwedê kurê wî Îshaq pîroz û bereket kir. Ew li nêzîkî Beêr-Lahay-Royiyê ma.

Ziriyeta Îsmaîlê kurê Îbrahîmê Pêxember

¹² Qeyda ziriyeta Îsmaîlê kurê Îbrahîm ê ku ji cariyeya Sarayê, Hacera Misrî, ji Îbrahîm re çêbûbû:

¹³ Li gorî rêza bûyîna xwe, navên kurên Îsmaîl ev in: Nevayotê nixurî, Qêdar, Adbeyêl, Mîvsam,

¹⁴ Mîşma, Dûma, Massa,

¹⁵ Hadad, Têma, Yetûr, Nafîş û Qêdema.

¹⁶ Ev kurên Îsmaîl bûn. Navên duwanzdeh mîrên eşîran li gorî gund û warên wan li wan kiribûn.

¹⁷ Bi tevahî, Îsmaîl sed û sî û heft sal emir kir, piştre ruhê xwe da, mir û gihîşt pêşiyên xwe.

¹⁸ Kurên Îsmaîl ber bi Aşûrê ve ji Hawîlayê heta Şûra nêzîkî sînorê Misrê bi cih bûn. Ew li rojhilatê cihê malên hemû birayên xwe bi cih bûn.

Aqûbê Pêxember û Esawê birayê wî

¹⁹ Serpêhatiya Îshaqê kurê Îbrahîm: Îbrahîm bavê Îshaq bû.

²⁰ Çaxê Îshaq xwişka Lavanê Aramî, ji Paddan-Aramê keça Betûêlê Aramî Rebeqayê ji xwe re anî, çil salî bû.

²¹ Îshaq ji bo jina xwe ji Xudan lava kir, çimkî kordunde bû. Xudan bersiv da lavakirina Îshaq û jina wî Rebeqa bi zaro ma.

²² Zarokên di zikê wê de hevdu def dan. Rebeqayê got: “Ev çi bû hat serê min?” Rabû çû ku ji Xudan li ser vê yekê bipirse.

²³ Xudan jê re got: “Di zikê te de du milet hene, Wê ji bedena te du neteweyên cuda çêbin. Wê yek ji yê din hêzdartir be, Wê yê mezin xulamiya yê biçûk bike.”

²⁴ Çaxê dema zarokanîna wê hat, di zikê wê de cêwî hebûn.

²⁵ Yê ku pêşî çêbû sor bû û tevahiya bedena wî wekî ebayekî bipirç bû. Navê wî Esaw danîn.

²⁶ Piştre birayê wî çêbû. Bi destê xwe bi pehniya Esaw girtibû. Loma navê wî Aqûb danîn. Çaxê Rebeqayê zarok anîn, Îshaq şêst salî bû.

²⁷ Kurik mezin bûn. Esaw bû nêçîrvanekî baş ê ku ji çolan hez dike. Aqûb mirovekî bêdengê nav konan bû.

²⁸ Îshaq bêtir ji Esaw hez dikir, çimkî goştê ku wî ji nêçîrê dianî dixwar. Lê Rebeqayê ji Aqûb hez dikir.

²⁹ Rojekê, çaxê Aqûb şorbe çêdikir. Esaw ji nêçîrê hat. Birçî û westiyayî bû.

³⁰ Esaw ji Aqûb re got: “Ez lava dikim, hinek ji vê şorba sor bide min ez bixwim. Ez ji nêza ketim.” Ji ber vê yekê navê din ê Esaw bû Edom.

³¹ Aqûb jê re got: “Pêşî mafê xwe yê nixurîtiyê bifiroşe min.”

³² Esaw got: “Tu dibînî ez ji birçîbûnê dimirim. Çi bikim ji nixurîtiyê?”

³³ Lê Aqûb got: “Tu pêşî sond bixwe.” Esaw sond xwar û mafê kurê mezin firot Aqûb.

³⁴ Aqûb nan û şorbe da Esaw. Wî xwar, vexwar û rabû çû. Bi vî awayî Esaw mafê nixurîtiya xwe biçûk dît.