Derketin 4 - Kurmanji Încîl

Xwedê hêza kerametan dide Mûsa

¹ Mûsa li Xudan vegerand û got: “Lê ku ji min bawer nekin? Guhdariya dengê min nekin û bêjin: ‘Xudan li te xuya nebû!’”

² Xudan jê re got: “Ev çi ye di destê te de?” Wî got: “Gopal e.”

³ Xudan got: “Wî bavêje erdê!” Gava Mûsa gopalê xwe avêt erdê, ew bû mar û Mûsa ji ber reviya.

⁴ Xudan ji Mûsa re got: “Destê xwe dirêj bike û bi dûvika wî bigire.” Çaxê Mûsa xwar bû û ew hilda, mar careke din bû gopal.

⁵ Xudan got: “Vê bike ku ew baweriyê pê bînin ku Xwedayê bav û kalên wan, Xwedayê Îbrahîm, Xwedayê Îshaq û Xwedayê Aqûb Xudan li te xuya bûye.”

⁶ Careke din Xudan jê re got: “Niha destê xwe bixe paşila xwe.” Mûsa destê xwe xist paşila xwe. Çaxê wî destê xwe deranî, dît ku destê wî wekî berfê, spî û kotî ye.

⁷ Xudan got: “Destê xwe careke din bixe paşila xwe.” Mûsa dîsa destê xwe xist paşila xwe û gava deranî, dîsa wekî berê bû.

⁸ Xudan got: “Heke ji te bawer nekin û bala xwe nedin nîşana pêşî, belkî ji nîşana diduyan bawer bikin.

⁹ Heke bawerî bi herdu nîşanan jî neyînin û guhdariya dengê te nekin, tu ji Çemê Nîlê hinekî av hilde û li ser erdê birijîne. Ava tê ji Nîlê hilînî û li ser erdê birijînî, wê bibe xwîn.”

¹⁰ Lê Mûsa ji Xudan lava kir û got: “Ezbenî ya Reb! Ne duh, ne pêr û ne jî, ji dema tu ji xulamê xwe re dibêjî heta niha, ez ne zilamê peyivînê me. Zimanê min giran e.”

¹¹ Xudan jê re got: “Ma kê devê mirov çêkir? Ma kî mirov dike ker, lal, kor an dibîne? Ma ne Xudan e, ma ne ez im?

¹² Niha here, ezê bi devê te re bim û ya ku tê bêjî hînî te bikim.”

¹³ Mûsa got: “Ezbenî, ya Reb! Ji kerema xwe yekî din di şûna min de bişîne!”

¹⁴ Xudan li Mûsa hêrs bû û got: “Ma Harûnê Lêwiyî ne kekê te ye? Ez dizanim, ew baş dipeyive. Ew niha dertê ku bê pêşiya te û gava ew te bibîne wê dilê wî şa bibe.

¹⁵ Bi wî re bipeyive û gotinê bixe devê wî. Ezê bi devê te û bi devê wî re bim û ya ku hûnê bikin, hînî we bikim.

¹⁶ Wê berdevkiya te bike, di cihê te de bi gel re bipeyive. Tê ji bo wî wekî Xwedê bî.

¹⁷ Vî gopalî bide destê xwe ku tê pê nîşanan raber bikî.”

Mûsayê Pêxember ji çiyê dadikeve

¹⁸ Mûsa çû û zivirî ba xezûrê xwe Yîtro û jê re got: “Ji kerema xwe destûr bide min, ez vegerim ba birayên xwe yên li Misrê û binêrim ka ew dijîn an na?” Yîtro ji Mûsa re got: “Bi xêr û silamet here!”

¹⁹ Xudan li Mîdyanê ji Mûsa re got: “Vegere Misrê, çimkî hemû kesên ku li pey kuştina te bûn mirin.”

²⁰ Mûsa jina xwe û kurên xwe hildan, ew li kerê siwar kirin û zivirî welatê Misrê. Mûsa gopalê Xwedê da destê xwe.

²¹ Xudan ji Mûsa re got: “Gava tu vegeriyayî Misrê, pê hêza ku min daye te, hemû nîşanên ku min dane te, li pêşberî Firewn bike. Lê ezê dilê wî hişk bikim û wê gel bernede.

²² Piştre ji Firewn re bêje: ‘Xudan wiha dibêje: Îsraêl kurê min ê pêşî ye.

²³ Min ji te re got kurê min berde ku xulamiya min bike. Lê te nekir. Li ser vê yekê ezê kurê te yê pêşî bikujim.’”

²⁴ Di rê de, li dera ku wan şeva xwe lê borandin, Xudan rastî Mûsa hat û xwest wî bikuje.

²⁵ Sîpporayê kevirekî heste hilda, kurê xwe sinet kir û çermê wî li navrana Mûsa da û got: “Bi rastî jî tu ji bo min zavayê bi xwîn î.”

²⁶ Bi vî awayî Xudan dev ji Mûsa berda. Sîpporayê ji Mûsa re got: “Tu ji ber sinetê zavayê bi xwîn î.”

²⁷ Di vê navberê de Xudan ji Harûn re got: “Here beriyê, pêşiya Mûsa.” Harûn çû û li Çiyayê Xwedê rastî Mûsa hat û ew maçî kir.

²⁸ Mûsa hemû peyvên ku Xudan jê re gotibûn û hemû nîşanên ku lê emir kiribû, ji Harûn re got.

²⁹ Mûsa û Harûn çûn û hemû rîspiyên gelê Îsraêl civandin.

³⁰ Harûn, hemû peyvên ku Xudan ji Mûsa re gotibûn ji wan re got. Wî li ber çavê gel ew nîşan raber kirin.

³¹ Gel bawer kir. Gava gelê Îsraêl bihîst ku Xudan bala xwe da tengasiyên wan, deverû çûn erdê û perizîn.