Daniyêl 5 - Kurmanji Încîl

Nivîsa li ser dîwêr

¹ Bêlşassarê Padîşah ji hezar zilamên xwe yên giregir re ziyafeteke mezin da û bi wan re şerab vexwar.

² Gava Bêlşassar bi kêf vedixwar, wî emir da ku firaxên zîvîn û zêrîn bînin ku Nebûxadnessarê bavkalê wî ji Perestgeha Orşelîmê anîbûn.

³ Wan firaxên zêrîn ên ji Perestgehê, ji Mala Xwedê ya li Orşelîm derxistine anîn. Paşê padîşah û zilamên wî yên mezin, jin û cariyeyên wan bi van firaxan vexwar.

⁴ Wan şerab vexwar û pesnê îlahên zêrîn, zîvîn, tûncîn, darîn, kevirîn û hesinî dan.

⁵ Jinişkave, tiliyên destê mirovekî xuya bûn. Wî li ser dîwarê qesrê nivîsî ku li pêşberî şamdankê bû. Padîşah li destê ku dinivîsî dinihêrî.

⁶ Wê gavê rûyê padîşah çilmisî, fikrên wî ew tirsand, movika pişta wî sist bû û çokên wî lerizîn.

⁷ Wî bi dengekî bilind gazî kir ku ew falbaz, stêrnas û şehrezayên Babîlê bînin. Wî ji şehrezayên Babîlê re got: “Kî ji we vê nivîsê bixwîne û şirove bike, wê kincên binevşî lê bê kirin, gerdeniyeke zêrîn bikeve stû. Wê ew bibe serwerê welêt ê sisêyan.”

⁸ Hemû şehrezayên padîşah ketin hundir lê wan nikaribû nivîsê bixwînin û şirove bikin.

⁹ Li ser vê yekê tirsa Bêlşassarê Padîşah zêdetir bû û rûyê wî bêtir çilmisî. Şehrezayên wî şaş û metel man.

¹⁰ Şahbanûya ku dengê padîşah û zilamên mezin bihîst hat cihê ziyafetê û got: “Ya padîşah, tu her û her bijî! Bila ya ku di hişê te re derbas dibe te netirsîne û rûyê te neçilmise.

¹¹ Li welatê te zilamek heye ku ruhê îlahên pîroz pê re ye. Di dema kalikê te Nebûxadnessar de bi feraset, pêşbînî û şehrezabûna xwe ya îlahî dihat naskirin. Kalikê te Nebûxadnessarê Padîşah ew wek serekê sêrbaz, falbaz û stêrnasan tayîn kiribû.

¹² Pê re ruhekî berz, zanabûn, feraset, ruhê şirovekirina xewnan, zanabûna mamikan û vekirina girêkan heye. Navê wî Daniyêl e. Lê Padîşah navê wî kiribû Bêlteşassar. Bila niha gazî wî bikin ku nivîsê bixwîne û şirove bike.”

¹³ Daniyêl anîn ba padîşah û wî ji Daniyêl re got: “Daniyêlê ku kalikê min ê padîşah ji Cihûdayê di nav sirgûniyan de anîbû tu yî?

¹⁴ Ji bo te dibêjin ku ruhê îlahan bi te re heye, ronahî, fêmdarî û şehrezabûneke zêde li ba lê ye.

¹⁵ Falbaz û zilamên şehreza anîn ba min ku vê nivîsê bixwînin û şirove bikin lê wan nikaribû.

¹⁶ Min bihîst ku tu dikarî şirove bikî û siran vekî. Niha heke tu vê nivîsê bixwînî û şirove bikî, wê kincên binevşî li te bên kirin û gerdeniya zêrîn bixin stûyê te. Tê li welêt bibî serwerê sisêyan.”

¹⁷ Daniyêl bersiva padîşah da û got: “Bila diyariyên te ji te re bin, xelatên xwe jî bide hinekên din. Lê ezê dîsa jî, nivîsê bixwînim û ji te re şirove bikim.

¹⁸ “Ya padîşah, Xwedayê Herî Berz padîşahî, mezinahî, berzî û rewnaqî da bavkalê te Nebûxadnessar.

¹⁹ Ji ber mezinahiya ku da wî, hemû gel, milet û ziman jê tirsiyan û li ber wî lerizîn. Wî bixwesta dikuşt, bixwesta sax dihişt. Bixwesta bilind dikir, bixwesta nizim dikir.

²⁰ Lê gava quretî kir û ji rê derket, ji ser textê padîşah hat avêtin û rûmeta wî jê hat standin.

²¹ Ji nav mirovan hat avêtin û dilê wî bû wekî dilê heywanan. Bi kerên çolê re jiya, wekî dewaran giya xwar û bedena wî li ber xunava ezmanan şil bû. Heta ku hîn bû serweriya Xwedayê Herî Berz di ser padîşahiya mirovan re ye û dilê wî ji kê re bixwaze padîşahiyê dide, wisa ma.

²² “Ya Bêlşassar, tu kurê wî bavkalî yî. Te ev tişt zanibû lê te dîsa jî nefsa xwe neşikand.

²³ Te li hember Rebê Ezmanan xwe mezin kir. Firaxên Perestgeha wî anîn ba te, te û giregirên te, jin û cariyeyên te, we bi wan şerab vexwar. We pesnê îlahên zîvîn, zêrîn, tûncîn, kevirîn, darîn û ji hesin da û we rûmet neda Xwedê. Xwedayê ku hilma te di destê wî de ye û bi hemû riyên te dizane.

²⁴ Loma Xwedê destê ku ev nivîs nivîsand şand.

²⁵ “Nivîsa ku hat nivîsandin ev e: MENÊ, MENÊ, TEQEL û PARSÎN.

²⁶ “Wateya van gotinan ev e: MENÊ; Xwedê rojên padîşahiya te hesibandin û dawî lê anî.

²⁷ TEQEL; tu di mêzînê de hatî kişandin û kêm derketî.

²⁸ PERES; padîşahiya te di nav Med û Parsan de hat parvekirin.”

²⁹ Paşê Bêlşassar ferman da û kincên binevşî li Daniyêl kirin û gerdeniya zêrîn xistin stûyê wî. Wî li ser padîşahiyê kirin kesê sisêyan.

³⁰ Bêlşassarê Padîşahê Babîlê wê şevê hat kuştin.

³¹ Daryûsê Medî padîşahî bi dest xist. Wî çaxî ew şêst û du salî bû.