Daniyêl 3 - Kurmanji Încîl

Peykerê zêrîn ê Nebûxadnessarê Padîşah

¹ Nebûxadnessarê Padîşah peykerekî zêrîn çêkir; bejna wî 60 gaz û firehiya wî 6 gaz bû. Wî ew li Herêma Babîlê, li Deşta Dûrayê da çikandin.

² Wî gazî setrab, qeymeqam, walî, şêwirmend, xezînedar, dadger, fermandar, hemû karmendên payebilindên bajaran kir ku bên merasîma vekirina peyker.

³ Li ser vê yekê setrab, qeymeqam, walî, şêwirmend, xezînedar, dadger, fermandar û hemû karmendên payebilindên bajaran hatin. Ew ji bo merasîma peykerê ku Nebûxadnessar daniye, civiyan û li pêşberî peyker sekinîn.

⁴ Piştre bangawaz bi dengekî bilind qîriya û got: “Ya gel, milet û zimanan, li we tê emirkirin

⁵ ku çaxê we dengê boriyê, neyê, lîrê, qanûnê, çengê, defê û dengên her cure amûrên muzîkê bihîst, hûnê li ber peykerê zêrîn ê ku Nebûxadnessar daniye, deverû herin erdê û biperizin.

⁶ Kesê deverû neçe erdê û neperize, wê tafilê bê avêtin tenûra sincirî.”

⁷ Loma gava dengê boriyê, neyê, lîrê, qanûnê, çengê û dengê her cure amûrên muzîkê bihîst, hemû gel, milet û ziman deverû diçûn erdê û diperizîn peykerê ku Nebûxadnessar çêkiriye.

Hevalên Daniyêlê Pêxember tên sûcdarkirin

⁸ Îcar hinekî ji stêrnasan hatin û giliyê Cihûyan kirin.

⁹ Wan ji Nebûxadnessarê Padîşah re got: “Ya padîşah! Her û her bijî!

¹⁰ Te emir kir ku her kesê ku dengê boriyê, neyê, lîrê, qanûnê, çengê, defê û dengên her cure amûrên muzîkê bibihîze wê deverû here erdê û biperize peyker

¹¹ û kesê deverû neçe erdê û neperize, wê bê avêtin nav tenûra sincirî.

¹² Hin Cihûyên ku te li Herêma Babîlê danîne ser kar hene: Şadrak, Mêşak û Eved-Nego. Ya padîşah, ew te nahesibînin. Ew ji îlahên te re xulamiyê nakin û naperizin peykerê ku te daniye.”

¹³ Li ser vê yekê Nebûxadnessar bi hêrseke mezin emir kir ku Şadrak, Mêşak û Eved-Nego bînin. Ew anîn pêşberî padîşah.

¹⁴ Nebûxadnessar ji wan pirsî û got: “Şadrak, Mêşak û Eved-Nego, ma hûn bi qestî xulamiya îlahên min nakin û naperizin peykerê ku min daniye?

¹⁵ Gava hûn dengê boriyê, neyê, lîrê, qanûnê, çengê, defê û dengên her cure amûrên muzîkê bibihîzin, hûn deverû herin erdê û biperizin gelek baş e! Lê heke hûn neperizin, hûnê yekser bên avêtin nav tenûra sincirî! Wî çaxî emê bibînin, wê kîjan îlah we ji destê min rizgar bike?”

¹⁶ Şadrak, Mêşak û Eved-Nego bersiv da û ji padîşah re got: “Ya Nebûxadnessar, hewce nake ku em di vê mijarê de bersiva te bidin.

¹⁷ Me bavêjin tenûra sincirî jî, Xwedayê ku em jê re xizmetê dikin dikare me ji wê tenûrê rizgar bike. Ya padîşah! Wê me ji destê te jî rizgar bike.

¹⁸ Ew me rizgar neke jî, tu bizanibe ku ya padîşah, emê ji îlahên te re xulamiyê nekin û neperizin peykerê zêrîn ê ku te daniye.”

Hevalên Daniyêlê Pêxember davêjin tenûrê

¹⁹ Nebûxadnessar gelek li Şadrak, Mêşak û Eved-Nego hêrs bû û mirûzê wî tirş bû. Wî emir kir ku tenûr, heft car ji caran bêtir bê sincirandin.

²⁰ Piştre wî emir da leşkerên hêzdar ên artêşa xwe ku Şadrak, Mêşak û Eved-Nego girê bidin û wan bavêjin tenûra sincirî.

²¹ Li ser vê yekê dema ku hê şalwar, şaşik, xiftan û kincên wan ên din li wan bûn, hatin girêdan û ew avêtin nav tenûra sincirî.

²² Emrê padîşah gelek dijwar bû û tenûr jî zêde sincirî bû. Ji ber vê yekê gurbûna êgir, zilamên ku Şadrak, Mêşak û Eved-Nego avêtin şewitandin û ew mirin.

²³ Her sê zilam; Şadrak, Mêşak û Eved-Nego, bi awayekî girêdayî ketin nav pêtên tenûra sincirî.

²⁴ Nebûxadnessarê Padîşah şaş ma û jinişkave rabû ser xwe. Ji şêwirmendên xwe re got: “Ma kesên ku me avêtin nav êgir, ne sê kes bûn?” Şêwirmendan got: “Bêguman, ya padîşah!”

²⁵ Padîşah got: “Ez çar kesan dibînim. Hatine berdan û di nav êgir de dimeşin. Tu zirar negihîştiye wan. Yê çaran dişibe kesekî îlahî.”

²⁶ Piştre ew nêzîkî ber deriyê tenûra sincirî bû û got: “Ya xulamên Xwedayê Herî Berz! Şadrak, Mêşak û Eved-Nego, derkevin derve, werin vir.” Şadrak, Mêşak û Eved-Nego ji nav êgir derketin.

²⁷ Setrab, qeymeqam, walî û şêwirmendên padîşah ên ku li wê derê civiyabûn ev zilam dîtin. Tu bandora êgir li ser bedenên wan nebûbû, porê serê wan neşewitîbû, kincên wan neguherîbûn û bêhna bîsoyê ji wan nedihat.

²⁸ Li ser vê yekê Nebûxadnessar got: “Pesin ji Xwedayê Şadrak, Mêşak û Eved-Nego re! Wî milyaketê xwe şand û xulamên xwe yên ku pê ewle ne rizgar kir. Ew li dijî emrê min rabûn û canê xwe avêt xeterê ku ji Xwedayê xwe pê ve xulamiya îlahekî nekin û neperizin.

²⁹ Loma ez emir dikim: Her gel, milet û zimanê ku ji Xwedayê Şadrak, Mêşak û Eved-Nego re bêrûmetiyê bike, wê perçe bibe û mala wî bibe şikêra keviran. Çimkî tu xwedayekî ku dikare wiha rizgar bike tuneye.”

³⁰ Piştre wî Şadrak, Mêşak û Eved-Nego li Herêma Babîlê anîn ser meqamên bilindtir.