Dadger 3 - Kurmanji Încîl

^1-2 Xudan hinek milet li Kenanê hiştin ku gelê Îsraêl biceribîne. Wî ew ji bo hînkirina şer a nifşên gelê Îsraêl ku bi şer nizanibûn hiştin. Ew milet ev bûn:

³ Pênc begên Filîstiyan, hemû Kenanî, Saydayî û Hîwiyên ku Çiyayên Lubnanê, ji Çiyayê Baal-Hermonê heta Levo-Hamatê rûdiniştin.

⁴ Ev milet ji bo ceribandina gelê Îsraêl bûn, ka gelê Îsraêl emrên ku Xudan bi riya Mûsa li bav û kalên wan kiribûn, pêk tînin an na.

⁵ Bi vî awayî gelê Îsraêl di nav Kenanî, Hîtîtî, Amorî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsiyan de rûniştin.

⁶ Gelê Îsraêl keçên wan ji xwe re anîn û keçên xwe jî dan wan. Wan xulamiya îlahên wan jî kir.

Otniyêlê kurê Qenaz

⁷ Gelê Îsraêl tiştên di çavê Xudan de xerab in, kirin. Wan Xwedayê xwe Xudan ji bîr kir û xulamiya îlahên Baal û Aşêrayê kir.

⁸ Hêrsa Xudan li dijî gelê Îsraêl rabû û wî ew da destê Kûşan-Rîşatayîmê Padîşahê Aram-Naharayîmê. Gelê Îsraêl heşt salan xulamiya Kûşan-Rîşatayîm kir.

⁹ Lê gava gelê Îsraêl li Xudan kir hewar, wî rizgarkarekî bi navê Otniyêl ji bo wan derxist ku wan rizgar bike. Otniyêl, kurê Qenazê birayê biçûk ê Kalêv bû.

¹⁰ Ruhê Xudan hat ser wî û wî serweriya gelê Îsraêl kir. Otniyêl çû şer û Xudan Padîşahê Aram-Naharayîmê, Kûşan-Rîşatayîm da destê wî. Ew li dijî Kûşan-Rîşatayîm bi ser ket.

¹¹ Heta mirina Otniyêlê kurê Qenaz, welat çil salan di nav aştiyê de ma.

Êhûdê kurê Gêra

¹² Gelê Îsraêl careke din tiştên di çavê Xudan de xerab in, kirin. Ji bo ku wisa kirin, Xudan li dijî wan Eglonê Padîşahê Moavê hêzdar kir.

¹³ Eglon, Emmonî û Emalêqiyan kişandin aliyê xwe. Wan êrîşî gelê Îsraêl kir, ew têk bir û Bajarê Xurmeyan desteser kir.

¹⁴ Bi vî awayî gelê Îsraêl hijdeh salan xulamiya Eglonê Padîşahê Moavê kir.

¹⁵ Lê gava gelê Îsraêl ji Xudan re kir hewar, wî ji bo wan rizgarkarek derxist. Navê wî Êhûdê kurê Gêra bû. Ew ji Binyamîniyan û çep bû. Gelê Îsraêl bi destê wî ji Eglonê Padîşahê Moavê re bac şand.

¹⁶ Êhûd ji bo xwe xencereke bi dirêjahiya gazekê çêkir û ew li ser qorika xwe ya rastê, di bin kincê xwe de veşart.

¹⁷ Çû û bac pêşkêşî Eglonê Padîşahê Moavê kir. Eglon zilamekî pir qelew bû.

¹⁸ Gava Êhûd pêşkêşkirina bacê qedand, zilamên xwe yên ku bac hilgirtiye, şandin.

¹⁹ Lê gava gihîşt kevirên necirandî ên nêzîkî Gîlgalê, vegeriya û ji Eglon re got: “Ya padîşah, ez dixwazim tiştekî bi dizî ji te re bêjim.” Padîşah got: “Hiş be” û hemû zilamên li ba xwe derxistin derve.

²⁰ Êhûd nêzîkî padîşah bû. Padîşah li odeya xwe ya hênik a jor bi tena serê xwe rûniştibû. Êhûd got: “Ji Xwedê gotineke min ji te re heye” û ew ji textê xwe rabû.

²¹ Êhûd bi destê xwe yê çepê xencera li ser qorika xwe ya rastê derxist û li zikê padîşah xist.

²² Xencer bi destiyê wê ve çû navê. Ji ber ku Êhûd xencer ji zikê wî nekişand, ew di nav bezê wî de winda bû. Êhûd çû.

²³ Gava ew derket ber sefikê, wî deriyên diçin odeya jorîn bi ser wî de girtin û kilîd kirin.

²⁴ Piştî ew derket, xulamên padîşah hatin. Lê gava dît ku deriyê odeya jorîn girtî ye, wan got: “Qey çûye destavê.”

²⁵ Heta sil bûn li benda padîşah man, lê wî dîsa deriyê odeya jorîn venekir. Loma wan mifte hilda, derî vekir û dît ku xweyê wan ketiye erdê û miriye.

²⁶ Divê navberê de, gava xulam disekinîn, Êhûd reviya. Ew ji kevirên necirandî derbas bû û çû Seîrayê.

²⁷ Çaxê hat, li herêma çiyayî ya Efrayîmê li boriyê xist. Gelê Îsraêl pê re ji herêma çiyayî daket, Êhûd jî da pêşiya wan.

²⁸ Wî ji wan re got: “Li pey min werin! Çimkî Xudan Moaviyên dijminên we dan destê we.” Ew li pey wî çûn û li dijî Moaviyan bihorên Çemê Şerîayê girtin. Wan nehişt kesek derbas bibe.

²⁹ Wê demê wan bi qasî deh hezar Moaviyên xurt û mêrxas kuştin. Tu kes nefilitî.

³⁰ Bi vî awayî, Moavî wê rojê ketin bin destê gelê Îsraêl. Welat heştê salan di nav aştiyê de ma.

Şamgarê kurê Enat

³¹ Piştî Êhûd, Şamgarê kurê Enat hat. Şamgar şeş sed Filîstî bi zixta dewêr kuştin. Wî jî gelê Îsraêl rizgar kir.