Dadger 18 - Kurmanji Încîl

Eşîra Dan li Layîşê bicih dibe

¹ Wê demê li welatê Îsraêl padîşah tunebû û eşîra Dan li dereke lê rûne digeriya. Çimkî di nav eşîrên Îsraêl de mîras ji wan re nehat dayîn.

² Bi vî awayî Daniyan ji eşîra xwe, ji bajarên Sora û Eştaolê pênc şervanên mêrxas şandin ku sixûrî û lêkolîna welêt bikin. Wan ji şandiyan re got: “Herin, lêkolîna welêt bikin.” Gava hatin mala Mîxa ya ku li herêma çiyayî ya Efrayîmê bû, ew li wir man.

³ Gava li mala Mîxa bûn, wan ji devoka wî fêm kir ku xortê ciwan ê Lêwiyî ne ji wir e. Ew çûn ba wî û got: “Kî tu anî vê derê? Tu li vir çi dikî? Karê te çi ye?”

⁴ Wî ji wan re hal û mesela Mîxa got: “Mîxa ez bi pere girtim. Ez kahinê wî me.”

⁵ Wan got: “Em lava dikin ji Xwedê bipirse, ev riya me xêr e yan na?”

⁶ Kahin ji wan re got: “Bi xêr û silamet herin. Çavê Xudan li ser riya we ye.”

⁷ Her pênc zilam rabûn çûn. Gava hatin Layîşê, wan dît ku xelkê bajêr wekî Saydayiyan xuya dibûn; bêxem, di aramî û ewlehiyê de dijîn. Xelkekî din ê ku li wan zorê dikir tunebû. Ew ji Saydayiyan dûr bûn û têkiliya wan bi kesekî re tunebû.

⁸ Gava zivirîn Sora û Eştaolê û hatin ba birayên xwe, wan ji şandiyan re got: “Hûn çi hîn bûn?”

⁹ Wan got: “De rabin! Em êrîşî wan bikin. Me welat dît, ax bi têra xwe baş e. Hûn hê li vir in?! Rabin, dereng nemînin! Em welêt bi milkî bistînin.

¹⁰ Gava hûn gihîştin wê derê, hûnê miletekî bêxem bibînin. Welat ji her aliyî ve fireh e. Xwedê ew der daye destê we. Kêmahiya wê derê tuneye, her tiştê dinyayê heye!”

¹¹ Li ser vê yekê ji eşîra Dan şeş sed zilam çekên xwe yên şer hildan û ji Sora û Eştaolê bi rê ketin.

¹² Wan li nêzîkî bajarê Qîryat-Yearîma Cihûdayê artêşgeh ava kir. Ji ber vê yekê ji vê derê re îro jî Mahanê-Dan tê gotin. Ew li rojavayê Qîryat-Yearîmê ye.

¹³ Ji wir, ew derbasî herêma çiyayî ya Efrayîmê bûn û hatin mala Mîxa.

¹⁴ Pênc zilamên ku sixûriya herêma Layîşê dikir, ji birayên xwe re got: “Hûn dizanin ku di yek ji van malan de, êfodek, pûtên malê û pûtekî rijandî hene? De ka bêjin, hûnê çi bikin!”

¹⁵ Wan berê xwe da mala Mîxa ku xortê Lêwiyî lê dima. Gava ketin hundir, wan li rewşa wî pirsî.

¹⁶ Gava şeş sed çekdarên ji Daniyan li ber dergehê bajêr sekinîbûn,

¹⁷ pênc zilamên ku sixûriya herêmê dikir ketin hundir. Wan êfod, pûtên malê û pûtên rijandî û qewirandî hildan. Kahin jî li ba şeş sed çekdaran li ber dergeh disekinî.

¹⁸ Gava ew ketin hundirê mala Mîxa û wan êfod, pûtên malê û pûtên rijandî û qewirandî anîn, kahin ji wan re got: “Hûn çi dikin?!”

¹⁹ Wan jê re got: “Hiş be! Devê xwe bigire û bi me re were. Ji me re bibe şêwirmend û kahin. Ma ji bo te kîjan çêtir e? Kahintiya li mala zilamekî yan kahintiya ji tevahiya binemalek an eşîreke gelê Îsraêl re?”

²⁰ Dilê kahin gelek şa bû. Wî êfod, pûtên malê û pûtê qewirandî hildan û ew bi hev re çûn.

²¹ Wan mal, zarok û heywanên xwe dan pêşiya xwe û dan rê.

²² Gava ew ji mala Mîxa dûr ketin, cîranên Mîxa rabûn, çûn ba wan.

²³ Gava wan gazî Daniyan kir, Danî zivirîn. Wan ji Mîxa re got: “Çi bû? Te çima zilamên xwe civandin?”

²⁴ Mîxa got: “We îlahên ku min çêkiribûn û kahinê min birin! We çi ji min re hişt? Hûn çawa ji min re dibêjin: ‘Te xêr e?’”

²⁵ Daniyan jê re got: “Çêtir e ku dengê te neyê! Yan na zilamên bêhnteng wê bi ser te de werin, te û maliyên te bikujin!”

²⁶ Piştre Danî çûn. Çaxê Mîxa dît ku ew ji wan hêzdartir in, vegeriya mala xwe.

²⁷ Piştî tiştên ku Mîxa çêkirine û kahin birin, Daniyan êrîşî Layîşê kir ku aram û bêxem bûn. Wan gel da ber şûran û bajar şewitand.

²⁸ Ji ber ku ew ji Saydayê dûr bûn û têkiliya wan bi kesî re tunebû, tu kes Layîş rizgar nekir. Bajar li deşta nêzîkî Bêt-Rehovê bû. Daniyan bajar ji nû ve ava kir û tê de rûniştin.

²⁹ Li gorî navê bavkalê xwe yê ku li welatê Îsraêl çêbûbû, navê bajêr kirin Dan. Navê berê yê bajêr Layîş bû.

³⁰ Daniyan pûtê qewirandî li wir daçikand. Heta roja çûn sirgûnê, Yonatanê kurê Gêrşomê kurê Mûsa û kurên wî ji eşîra Dan re bûn kahin.

³¹ Heta ku Mala Xwedê li Şîloyê bû, wan ji xwe re pûtê ku Mîxa çêkiriye, daçikandî hişt.