Dadger 17 - Kurmanji Încîl

Pûtên Mîxayê Efrayîmî

¹ Li herêma çiyayî ya Efrayîmê zilamekî bi navê Mîxa hebû.

² Wî ji diya xwe re got: “Hezar û sed perçe zîvê ku ji te hatibû dizîn, te ji ber wan nalet anîbû û min bi xwe jî bihîstibû, niha li ba min in. Min ew zîv dizîbûn.” Diya wî got: “Kurê min, Xudan te pîroz bike!”

³ Mîxa hezar û sed perçe zîv li diya xwe vegerand. Diya wî got: “Ji bo ku kurê min pûtekî rijandî yê zîvîn çêke ku ez tevahiya zîvê heyî di riya Xudan de bidim. Niha ezê zîv li te vegerînim.”

⁴ Çaxê wî zîv da diya xwe, diya wî du sed perçe zîv hilda, bir ba zîvker û jê pûtekî rijandî da çêkirin. Pût li mala Mîxa dima.

⁵ Perestgeheke Mîxa hebû. Wî êfodek û çend heb pûtên malê çêkiribûn û kurekî xwe jî wekî kahin kifş kiribû.

⁶ Di wan rojan de, li welatê Îsraêl padîşah tunebû. Her kesî tişta di çavê wan de rast bû, dikir.

⁷ Li Bêtlehema Cihûdayê xortekî ji eşîra Cihûda hebû. Li ba wî Lêwiyiyek bi mêvandarî dima.

⁸ Zilam ji bo ku dereke mayinê ya din bibîne, terka bajarokê Bêtlehema Cihûdayê kir. Çaxê ew di herêma çiyayî ya Efrayîmê re derbas dibû, hat mala Mîxa.

⁹ Mîxa jê re got: “Tu ji ku têyî?” Wî got: “Ez Lêwiyiyekî ji Bêtlehema Cihûdayê me, ez li derekê digerim ku lê bibim mêvan.”

¹⁰ Mîxa jê re got: “Li ba min bimîne. Ji bo min şêwirmendî û kahintiyê bike. Ezê nanê te bidim, salê destek cil û deh zîvan jî bidim te. Lêwiyî ev yek qebûl kir.”

¹¹ Ew razî bû ku li ba wî bimîne. Bû wekî kurekî wî.

¹² Mîxa Lêwiyî wekî kahin kifş kir. Bi vî awayî xort bû kahinê wî û li mala wî ma.

¹³ Mîxa got: “Niha ez dizanim wê Xudan qenciyê bi min bike, çimkî Lêwiyî ji min re bû kahin.”