Amos 5 - Kurmanji Încîl

Gaziya tobekirinê

¹ Ya Mala Îsraêl! Guh bide vê lavija şînê ya ku ezê bixwînim!

² “Îsraêla keça xama ket, wê cardin ranebe. Bi ser axa xwe de ket, kesê wê rake tuneye.”

³ Çimkî Reb Xudan wiha dibêje: “Bajarek hezar şervanan dertîne, Lê wê sed zilamên wî sax bimînin. Bajarekî din sed zilaman dertinê, Lê wê deh zilamên Mala Îsraêl bimînin.”

⁴ Çimkî Xudan ji Mala Îsraêl re wiha dibêje: “Li min bigerin û bijîn!

⁵ Lê li Bêt-Êlê negerin û neçin Gîlgalê. Derbasî Beêr-Şevayê nebin. Wê Gîlgal esse here sirgûnê û Bêt-Êl nemîne.”

⁶ Li Xudan bigerin û bijîn! An na, wê bibe agir û bi Mala Ûsiv bikeve, Wê Bêt-Êlê daqurtîne û wê tu kes netefîne.

⁷ Ya kesên ku rastî kirine giyayê tehl Û edalet li erdê xistine!

⁸ Yê ku Komstêrên Perwîn û Oriyonê afirandine, Taristan dike şeveq û roj dike şeva tarî, Yê ku gazî ava deryayê dike û dirijîne ser rûyê erdê, Navê wî Xudan e.

⁹ Ew bi brûskê li bircan dixe Û hilweşînê tîne ser sûran.

¹⁰ Hûn ji kesê li ber dergehê bajêr erzê we dişikêne nefret dikin, Bîzê we ji kesê rastiyê dibêje diçe.

¹¹ Loma ji ber ku hûn belengazan di bin lingan de diperçiqînin Û bi zorê genim ji wan distînin, Hûnê li xaniyên ku we ji kevirên necirandî ava kirin, rûnenin Û şeraba rezên xweşik ên ku we danîne venexwin.

¹² Çimkî ez dizanim serhildanên we zêde Û gunehên we gelek in! Ya kesên ku zordarî li rastan dikin, bertîlê distînin Û li ber dergehê bajêr heqê hejaran dixwin!

¹³ Loma di vê demê de wê biaqil bêdeng bimîne, Çimkî dem, dema xerab e.

¹⁴ Ne li xerabiyê, li qenciyê bigerin û bijîn. Bi vî awayî çawa ku we gotiye, Wê Xwedayê Karîndar Xudan bi we re be.

¹⁵ Ji xerabiyê nefret, ji qenciyê hez bikin. Li ber dergehê bajêr edaletê biparêzin. Belkî Xwedayê Karîndar Xudan, Li bermayiyên Ûsiv were rehmê.

¹⁶ Loma Reb Xwedayê Karîndar Xudan wiha dibêje: “Wê li hemû meydanan şînê bikin, Wê li hemû kuçeyan bikin axîn û nalîn. Wê ji bo şînkirinê gazî cotkaran bikin, Ji bo girînê gazî şîngiran bikin.

¹⁷ Wê li hemû rezan bibe şîn, Çimkî ezê di nava we re derbas bibim” dibêje Xudan.

Roja Xudan

¹⁸ Wey li wan kesên li benda roja Xudan in! Gelo hûn çima roja Xudan dixwazin? Ew ne ronahî ye, tarî ye.

¹⁹ Wekî wî mirovî ye ku ji ber şêr direve Û hirç tê pêşiya wî, Mîna zilamê ku tê malê, dest dispêre dîwêr Û mar pê vedide.

²⁰ Roja Xudan tarî ye! Ma we got ronahî ye? Hem jî taristana kûr e! Wê çirûskek jî tunebe.

²¹ Xudan dibêje: “Ez ji cejnên we nefret dikim û red dikim! Ez civînên we yên mezin naxwazim!

²² Hûn ji min re Pêşkêşiyên xwe yên dexlê û şewitandinê bînin jî, Ezê qebûl nekim. Dermalekiriyên we yên pêşkêşiyên aştiyê, Ezê lê nenêrim.

²³ Dengê stranên xwe ji min dûr bixin, Ez guh nadim meqamên tembûrên we.

²⁴ Lê bila edalet wekî avê Û rastî wekî çemekî domdar biherike.

²⁵ “Ya Mala Îsraêl! Ma we çil salan li beriyê, Tenê ji min re qurban û pêşkêşî anîn?!

²⁶ Bi rastî we Sakkûtê padîşahê xwe, Qeywanê pûtê xwe Û îlahê stêrkî ku we ji bo xwe çêkiriye, Bi xwe re anîn!

²⁷ Loma ezê we sirgûnê aliyê din ê Şamê bikim” dibêje Xudanê ku navê wî Xwedayê Karîndar e.