Вагьий 19 - Сыйлы Китап Янгы Разилешивню

Кёклерде кёп халкъны къуваныву

¹ Мундан сонг мен кёклерде бир кёп халкъныки йимик гючлю тавушланы эшитдим. Олар булай къычыра эдилер: – Макътав! Къутгъарылыв, макътав ва къудрат Аллагьыбызникидир!

² Ону дуванлары гьакъдыр ва адиллидир. Зинасы булан дюньяны пасат ёлгъа салгъан къагьба къатынны такъсырлады. Аллагь Оьзюню къуллукъчуларыны къаны учун ондан оьч алды.

³ Олар бирдагъы керен булай къычырдылар: – Макътав! Ону азап отуну тютюню оьрге гётериле ва гьар даим гётерилип туражакъ.

⁴ Йигирма дёрт тамаза ва дёрт жанлы зат, баш уруп тахыны уьстюнде олтургъан Аллагьгъа сужда этип: – Амин! Макътав! – деп къычырдылар.

⁵ Тахдан булай тавуш эшитилди: – Гьей Аллагьны бары да къуллукъчулары, Ондан къоркъагъанлар – гиччилер ва уллулар! Аллагьыбызгъа макътав этигиз!

⁶ Мундан сонг мен гюп болгъан халкъны оькюрювюдей, неде шаршарны къавгъасыдай, неде гючлю кёк кёкюревлени авазыдай бир затны булай дегенин эшитдим: – Макътав! Бары да затны Еси болгъан Раббибиз гьакимлик эте тура!

⁷ Сююнейик, шат болайыкъ! Огъар макътавлукъ этейик! Къозуну той сагьаты етишди. Ону гелешмиши гьазир болду.

⁸ Гиймек учун огъар юкъкъа, ачыкъ тюслю ва таза кетен опуракъ берилди. Бу кетен Аллагьны халкъыны муъмин ишлерини белгисидир.

⁹ Шо заман малайик магъа: – Яз: Къозуну тоюна чакъырылгъанлар насиплилердир! – деп айтды. – Бу Аллагьны гьакъ сёзлеридир, – деп де къошду.

¹⁰ Шо заман огъар сужда этмеге деп, аякъларыны алдында баш урдум. О буса магъа: – Шолай этме! Сен де, Исагъа гьалал къуллукъ этеген иман къардашларынг да йимик, мен де Аллагьны бир къуллукъчусуман. Аллагьгъа сужда эт! Аллагьны атындан сёйлемекни мурады Исаны гьакъында шагьатлыкъ этмекдир, – деп айтды.

Акъ атгъа минген атлы

¹¹ Мен ачылгъан кёклени ва акъ атны гёрдюм. Атгъа минген атлыгъа Амин ва Гьакъ деп айтыла эди. Неге тюгюл де, О адилли кюйде дуван эте ва дав юрюте эди.

¹² Ону гёзлери янагъан от йимик эди, башында да кёп тажлары бар эди. Ону уьстюне Оьзюнден башгъа бирев де билмейген ат язылгъан эди.

¹³ О къангъа батгъан аба гийген эди ва Огъар «Аллагьны Каламы» деген ат берилген эди.

¹⁴ Ону арты булан акъ атлагъа да минип, уьстюне юкъкъа, таза акъ кетен опуракълар да гийген кёклени асгерлери геле эди.

¹⁵ Халкъланы къырмакъ учун, Ону авзундан чыкъгъан итти бир къылычы бар эди. О олагъа къатты низам салып гьакимлик этежек. Бары да затны Еси болгъан Аллагьны бек гючлю къазапланывуну юзюм сыгъагъан еринде чагъыр сыгъажакъ.

¹⁶ Ону абасына ва къабургъасына «Пачаланы Пачасы ва раббилени Раббиси» деп язылгъан эди.

¹⁷ Гюнешде токътагъан малайикни де гёрдюм. О кёкде учагъан бары да къушлагъа гючлю тавуш булан: – Гелигиз! Аллагь къургъан уллу тепсиге жыйылыгъыз.

¹⁸ Пачаланы, асгербашларыны ва асгерлени, атланы ва атлыланы, бары да адамланы – къулланы ва азатланы, гиччилени ва уллуланы этин ашажакъсыз, – деп къычырды.

¹⁹ Сонг мен къыр жанны ва асгерлери де булан дюньяны пачаларын гёрдюм. Олар атгъа Мингенге ва Ону асгерине къаршы дав этмек учун жыйылгъан эдилер.

²⁰ Къыр жан ва ону булан бирге ялгъан пайхаммар есир этилип тутулду. Бу ялгъан пайхаммар къыр жанны атындан аламатлар гёрсетген эди. Къыр жанны мюгьюрю басылып, ону келпетине сужда этгенлени ялгъан пайхаммар шо аламатлар булан алдатып турду. Оланы экевю де кюкюрт яллайгъан кёлге савлайын ташландылар.

²¹ Къалгъанлары буса атгъа Мингенни авзундан чыгъагъан къылыч булан оьлтюрюлдю ва бары да къушлар оланы этин ашап тойдулар.