Маттай 17 - Сыйлы Китап Янгы Разилешивню

Исаны тюрленивю

¹ Алты гюнден сонг, Иса Петерни, Якъубну ва ону иниси Югьанны да Оьзю булан алып, оланы бир бийик тавгъа чыгъара.

² Оланы гёз алдында бирден Исаны гёрюнюшю тюрленип йибере: юзю гюнеш йимик шавлалана, опуракълары гёз къамашдырагъан кюйде акъ бола.

³ Бирден олагъа Иса булан сёйлеп турагъан Муса ва Илияс гёрюнелер.

⁴ Шонда Петер Исагъа булай дей: – Я Раббим! Бизин мунда болмакълыгъыбыз не яхшыдыр! Сен сюе бусанг, мен мунда уьч чатыр къурайым: бирин – Сагъа, бирин – Мусагъа, бирин де – Илиясгъа.

⁵ О бу сёзлени сёйлеп турагъанда, кёкден нюрлю бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени Сююмлю Уланымдыр, Бу Мени къуванчымдыр! Бугъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.

⁶ Сесни эшитгенде, якъчылары бек къоркъалар ва ерге бёттёбен багъып яталар.

⁷ Иса гелип, олагъа тийип: – Туругъуз, къоркъмагъыз! – дей.

⁸ Башларын гётерип, олар онда Исадан башгъа дагъы биревню де гёрмейлер.

⁹ Тавдан энишлеп гелегенде, Иса олагъа: – Мен, Инсанны Уланы, оьлюмден тирилгинче, гёрген затыгъызны биревге де сёйлемегиз, – деп буюра.

¹⁰ Якъчылары Огъар: – «Башлап Илияс гелме герек», – деп дин алимлер неге айталар дагъы? – деп сорайлар.

¹¹ Иса олагъа: – Герти, башлап Илияс гелмеге, бары да затны онгармагъа герек.

¹² Сизге айтаман: Илияс гелди, амма ону танымадылар, огъар сюйген сюйгенин этдилер. Шолай Мен де, Инсанны Уланы, оланы къолундан азап чегежекмен, – деп жавап бере.

¹³ Шо заман якъчылары Иса оьзлеге Ягьияны гьакъында айтагъанны англайлар.

Жинли яшны сав болуву

¹⁴ Олар халкъны янына къайтып гелгенде, бир адам гелип, Исаны алдында тизлеринден чёгюп, Огъар булай дей:

¹⁵ – Я Раббим! Мени уланыма бир рагьму эт! Ону аврув тутагъаны бар, о бек азап чеге: о чакъ чакъда отгъа йыгъыла, сувгъа тюше.

¹⁶ Мен ону якъчыларынгны янына да алып гелген эдим, амма олар сав этип болмадылар.

¹⁷ Иса булай жавап бере: – Гьей имансыз ва бузукъ адамлар! Къачан болгъунча Мен сизин булан туражакъман? Къачан болгъунча сизге чыдап туражакъман? Ону мунда, Мени яныма, гелтиригиз!

¹⁸ Иса жинге чыкъ деп буюра, жин де яшдан чыгъып тая. Сонг яш шоссагьат сав болуп къала.

¹⁹ Шо заман якъчылары Исаны янында янгыз къалгъанда: – Неге биз ону чыгъарып болмагъан эдик дагъы? – деп сорайлар.

²⁰ Иса олагъа булай дей: – Иманыгъыз аз болгъаны саялы. Гертисин сёйлеймен сизге: эгер сизин бир гиччинев урлукъ чакъы иманыгъыз бар буса, сиз бу тавгъа: «Мундан онда йылыш», – деп айтсагъыз, о сизге таби болур эди. Сиз этип болмайгъан бир зат да болмас эди. [

²¹ ]

²² Олар бары да бирче Галилеягъа къайтып гелген заманда, Иса якъчыларына: – Мени, Инсанны Уланын, инсанланы къолуна бережек.

²³ Мени оьлтюрежеклер, уьчюнчю гюн Мен къайтып тирилежекмен, – дей. Олар бек пашман болалар.

Ибадатхана учун ясакъ

²⁴ Олар Капернагьумгъа гелген заманда, Петерни янына ибадатхана учун ясакъ жыягъанлар гелип: – Сизин устазыгъыз ясакъ бермейми? – деп сорайлар.

²⁵ – Бере, – деп жавап бере Петер. Уьйге гиргенде, Иса ондан алдынлыкъ этип: – Сени нечик эсинге геле, Симон: дюньяны пачалары ясакъны кимлерден ала – оьзюню уьягьлюсюндегилерденми, ёгъесе башгъаларданмы? – деп сорай.

²⁶ – Башгъалардан, – деп жавап бере Петер Огъар. Иса огъар булай дей: – Олай буса, оьзюню уьягьлюсюндегилер ясакъдан эркиндир.

²⁷ Амма оланы хатирин къалдырмайыкъ. Кёлге барып, къармакъ ташла. Башлап тутулгъан балыкъны алып, авзун ачып къара: ондан бир акъча табарсан. Шону алып, Мени учун да, оьзюнг учун да олагъа бер.