Марк 5 - Сыйлы Китап Янгы РазилешивнюЖинли бир адамны сав болуву 1 Олар Галилея кёлню бириси ягъына, герасалыланы топурагъына гелелер. 2 Иса къайыкъдан чыкъгъанда, бир жинли адам къабурлардан чыгъып, шоссагьат Ону къаршылай. 3 Биревню де къабурларда яшайгъан бу адамны къолларын шынжырлар булан байлап, бутларын бугъавлап токътатма гючю етмей болгъан. 4 Бир нече керенлер шынжырлар ва бугъавлар булан бегитсе де, о шынжырланы уьзюп, бугъавланы бузуп къутула болгъан. Биревню де ону енгип токътатма гючю етмей болгъан. 5 Даим гечеси гюню булан тавларда ва къабурларда акъыра ва ташлагъа уруна туруп тура болгъан. 6 Исаны гелегенин арекденокъ гёрюп, о чабып барып, Ону алдында тобукъларындан тура. 7 Гючлю тавуш булан къычырып: – Гьей Иса, Аллагьу Тааланы Уланы! Менден не сюесен? Аллагьны аты булан тилеймен Сагъа: магъа азап берме! – дей. 8 Неге тюгюл де, Иса: «Гьей жин! Бу адамны ичинден чыгъып тай!» – деп айтгъан болгъан. 9 Сонг Иса огъар: – Сени атынг кимдир? – деп сорай. – Легион, – деп жавап бере о, неге тюгюл ону ичине кёп жинлер гирген болгъан. 10 Жинлер Исагъа оьзлени бу ерлерден къуваламасын деп кёп ялбаралар. 11 Онда тав бетде отлайгъан бир уллу донгуз сирив болгъан. 12 Жинлер Исагъа: – Бизин шу донгузланы ичине гирме къой, шоларда ерлешейик, – деп тилейлер. 13 Иса да олагъа шоссагьат изну бере. Жинлер де, адамлардан чыгъып, донгузланы ичлерине гирелер. Эки мингге ювукъ донгузу булангъы сирив чабып йиберип, учурумдан таба кёлге тюшюп, сувгъа бата. 14 Донгуз сакълагъанлар къачып гетип, шагьарда ва юртларда бу хабарны яя. Адамлар да болгъан бу ишлеге къарамагъа чыгъалар. 15 Олар Исаны янына гелгенде, ичинден жинлер чыкъгъан адам гийинип олтургъанын, ону башында гьакъылы барын гёргенде, къоркъалар. 16 Бу ишни гёргенлер жинли адам ва донгузлар булан не болгъанын гелгенлеге англаталар. 17 Шо заман бары да адамлар Исагъа оьзлени ерлеринден гетсин деп тилемеге башлайлар. 18 Иса гетмеге деп къайыкъгъа минген заманда, ичинден жинлер чыкъгъан адам Ону булан бирче бармагъа оьзюне де изну берсин деп тилей. 19 Амма Иса огъар изну бермей ва: – Уьюнге барып, Раббинг сагъа этген бары да затны ювукъларынга айт, Раббинг сагъа Оьзюню рагьмусун нечик гёрсетгенни англат, – дей. 20 О адам гетип, оьзю учун Иса нелер этгенин Оншагьар деген ерде айтмагъа башлай. Барысы да тамаша болуп къалалар. Къызны тириливю ва авруйгъан къатынны сав болуву 21 Иса къайыкъ булан дагъы да къайтып бириси якъгъа чыкъгъанда, Ону янына кёп халкъ жыйыла. О кёлню ягъасында къала. 22 Онда синагогну башчысы болгъан Яир деген бир адам геле. Исаны гёргенде, о ерге къапланып, Ону аякъларына баш ура. 23 – Къызым авруп оьле тура. Гелип, огъар къолунгну бир тийдирсенг, о сав болуп, яшап къалажакъ эди! – деп ялбармагъа башлай. 24 Иса ону артына тюшюп гете. Исаны арты булан, Огъар ябурулуп кёп халкъ да юрюй. 25 Онда он эки йылны узагъында къаны гетип авруйгъан бир къатын болгъан. 26 О кёп азап чегип тура болгъан. Огъар кёп эмчилер кёмек этме къарагъан. Олар учун о барын ёгъун чыгъаргъан. Амма ону гьалы къолайлашмагъан, дагъы да бузукълашгъан. 27 Исаны гьакъындан эшитгенде, халкъны арасындан артдан таба Ону ювугъуна барып, бу къатын узатылып Ону опурагъына тие. 28 Неге тюгюл де: «Ону опурагъына бир сама тийсем, сав болуп къалажакъ эдим», – деп ойлаша. 29 Шоссагьатына ону къаны гетегени токътай ва къатын къаркъарасы аврувдан тазалангъанын гьис эте. 30 Шоссагьат Иса, Оьзюню эмли къудраты таъсир этгенни билип, бурулуп халкъгъа къарай ва: – Мени опурагъыма ким тийди? – деп сорай. 31 Якъчылары Огъар: – Халкъ Сагъа багъып ябурулуп гелегенни гёресен чи, Оьзюнг: «Магъа ким тийди?» – деп сорайсан, – дейлер. 32 Амма Оьзюне тийген ким экенни билме сююп, О айланасына къарай. 33 Шо заман оьзюне не болгъанны англап, бу къатын къоркъуп къартыллай туруп, Исаны аякъларына баш ура ва Огъар болгъан затны герти кюйде айта. 34 Иса огъар: – Къызым, иманынг сени сав этди. Эсен аман бар, аврувунгдан дагъы инжиме, – дей. 35 Иса шо сёзлени сёйлеп турагъанда, синагогну башчысы Яирни уьюнден адамлар гелип: – Сени къызынг оьлдю. Устазны негьакъ авара этмеге негер тарыкъдыр? – дейлер. 36 Амма Иса оланы сёзлерин эшитгенде, Яирге: – Къоркъма, янгыз иман салып къой, – дей. 37 Иса Петерден, Якъубдан ва Якъубну иниси Югьандан башгъа биревге де Оьзю булан гелмеге изну бермей. 38 Олар синагогну башчысыны уьюне гелелер ва Иса къавгъаны, къычырып йылап яс этеген адамланы гёре. 39 О ичине гире ва олагъа: – Бу пашманлыкъ, яс негер тарыкъдыр? Къыз оьлмеген, о юхлап тура, – дей. 40 Олар буса Ону уьстюнден кюлеп къоялар. О бары да адамланы къыргъа чыгъартдыргъан сонг, къызны атасын, анасын ва Оьзю булан болгъан уьч де якъчысын да алып, къыз ятгъан ерге гире. 41 Къызны къолундан тутуп, огъар: – Талита къум! – дей. Бу сёз: «Къызым, сагъа айтаман, тур!» – демекдир. 42 Он эки яшындагъы къыз, шоссагьат туруп, юрюмеге башлай. Муну гёргенлер бу ишге бек гьайранлыкъ этип къалалар. 43 Иса олагъа: – Бу ишни бирев де билмесин! – деп къатты кюйде бувара ва къызгъа ашамагъа бир зат беригиз деп буюра. |
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007
Institute for Bible Translation, Russia