Лукъа 7 - Сыйлы Китап Янгы Разилешивню

Юз асгерни башчысыны иманы

¹ Оьзюне тынглагъан халкъгъа бары да айтагъанын айтып битгенде, Иса Капернагьумгъа гире.

² Онда бир юз асгерни башчысы болгъан. Ону кёп сюеген бир къулу бек авруп оьле тура болгъан.

³ Юз асгерни башчысы, Иса гелгенни эшитип, оьзюню къулун сав этсин деп, Огъар тилемеге ягьудилени тамазаларын йибере.

⁴ Олар Исаны янына гелип, Огъар бек ялбарып тилеп: – О Сен оьзюне шолай кёмек этмеге лайыкълы адам,

⁵ о бизин халкъыбызны сюе ва бизге синагогну да о къуруп берген, – дейлер.

⁶ Иса олар булан гете ва юз асгерни башчысыны уьюне ювукълаша. Шо юз асгерни башчысы оьзюню янына ювукъларындан Исагъа шулай айтсын деп йибере: – Я Раббим, авара болма! Сен мени уьюмню ичине гирмеклигинге мен лайыкълы тюгюлмен.

⁷ Шо саялы Сени янынга гелмеге оьзюмню де лайыкълы гёрмедим, тек Сен бир сёз сёйлесенг, мени къулум сав болуп къалажакъ эди.

⁸ Мен де оьзюмню гьакимимни табилигиндеги бир адамман, мени табилигимде де асгерлер бар. Бирине: «Гет!» – деймен – гете, башгъасына: «Гел!» – деймен – геле, къулума да: «Муну эт!» – деймен – эте.

⁹ Иса бу сёзлени эшитгенде, огъар тамашалыкъ этип, Оьзюню арты булан гелеген халкъгъа булай дей: – Сизге айтаман, гьатта Исрайылда да Мен бу къадар уллу имангъа къаршы болмадым.

¹⁰ Йиберилген адамлар уьйге къайтып гелгенде, авруйгъан къулну сав болуп табалар.

Наинде бир тул къатынны уланыны тириливю

¹¹ Шондан сонг, узакъ къалмай, Иса Наин деген бир шагьаргъа гете. Иса булан бирге Ону якъчылары ва кёп халкъ да бола.

¹² Иса шагьарны къапуларына ювукълашгъан заманда, онда бир тул къатынны биргине бир уланыны сюегин алып чыгъып геле болгъан. Шагьардан бу къатын булан кёп халкъ геле болгъан.

¹³ Къатынны гёрюп, Раббини огъар языгъы чыгъа. Къатынгъа О: – Йылама, – дей.

¹⁴ Ювукълашып, табутгъа тие ва гётерип алып барагъанлар токътайлар. – Гьей улан, сагъа айтаман, тур! – дей Иса.

¹⁵ Оьлю туруп олтура ва сёйлемеге башлай. Иса ону анасына тапшура.

¹⁶ Барысын да къоркъув къуршай ва: – Бизин арабызда бир уллу пайхаммар белгили болду. Аллагь Оьзюню халкъына кёмекге гелди, – дей туруп, Аллагьгъа макътавлар этелер.

¹⁷ Ону гьакъындагъы шолай хабар бютюн Ягьудеягъа ва айлана якълагъа яйылып гете.

Иса ва Ягьия пайхаммар

¹⁸ Ягьия пайхаммарны якъчылары огъар бары да бу хабарны билдире.

¹⁹ Ягьия, оьзюню якъчыларындан экевюн янына чакъырып, оланы Рабби Исаны янына: – Гелмеге герекли Сенмисен яда биз башгъасын гёзлейикми? – деп айтмагъа йибере.

²⁰ Исаны янына гелип, олар: – «Гелмеге герекли Сенмисен яда биз башгъасын гёзлейикми?» – деп сорамагъа Сени янынга бизин Ягьия йиберген, – дейлер.

²¹ Шо заман О кёплени аврувлардан, сыркъавлардан ва жинлерден сав этип ва бир кёп сокъурланы гёзюн ачдырып турагъан заман болгъан.

²² Иса олагъа булай дей: – Барып, эшитген ва гёрген затларыгъызны Ягьиягъа айтыгъыз: сокъурлар гёз ача, акъсакълар юрюй, яман гён аврувлулар сав бола, сангыравлар эшите, оьлюлер тириле ва пакъырлагъа Сююнч Хабар билдириле.

²³ Насиплидир Магъа шеклик этмейген.

²⁴ Ягьия йиберип гелгенлер гете. Сонг Иса халкъгъа Ягьияны гьакъында айтмагъа башлай: – Дангылгъа не гёрмеге деп баргъан эдигиз? Ел чайкъайгъан бир къамушну гёрмегеми?

²⁵ Дагъы кимни гёрмеге баргъан эдигиз дагъы? Тизив опуракълар гийген адамны гёрмегеми? Тизив опуракълар гиегенлер, кюрлюкде яшайгъанлар пачаланы къалаларында болалар.

²⁶ Кимни гёрмеге деп баргъан эдигиз? Пайхаммарны гёрмегеми? Дюр! Сизге айтаман: сиз гёрген адам пайхаммардан да уллудур.

²⁷ Ягьия пайхаммарны гьакъында Сыйлы Язывларда булай язылгъан: Муна, Мен Сени алдынга Оьзюмню чавушумну йиберемен. О Сени алдынгда ёлунгну гьазирлежек.

²⁸ Сизге айтаман: инсанланы арасында Ягьиядан оьр болуп дагъы бирев де ёкъдур, амма Аллагьны гьакимлигини тюбюндегилени инг гиччиси де ондан уллудур.

²⁹ Исагъа тынглагъан бары да халкъ, гьатта ясакъчылар да, Аллагьны ёлу адилли экенине мюкюрлюк этген. Неге тюгюл де, сувгъа чомуп, Ягьия оьзлени Аллагьгъа тапшурсун деп, олар ону янына гелелер.

³⁰ Фарисейлер ва дин алимлер буса Ягьия, сувгъа чомуп, оьзлени Аллагьгъа тапшурмагъанына гёре, Ону ёлун гери уралар.

³¹ О заман Иса булай дей: – Бу наслуну адамларын Мен ким булан тенглешдирейим? Олар кимге ошайлар?

³² Олар майданда олтуруп: «Биз сизге зурнай сокъдукъ, сиз буса бийимедигиз, биз сизге мунглу йырлар йырладыкъ, сиз буса тююнюп йыламадыгъыз», – деп бир бирине къычырагъан яшлагъа ошайлар.

³³ Ягьия гелгенде, ораза тутду ва чагъыр ичмеди, амма сиз: «О жинли адам», – дейсиз.

³⁴ Мен, Инсанны Уланы, гелгенде, ашадым ва ичдим. Сиз буса: «Къарагъыз, ашама ва чагъыр ичме сюеген адам, ясакъчыланы ва гюнагьлыланы къурдашы!» – дейсиз.

³⁵ Амма Аллагьны гьакъылыны гертилиги Ону ёлуна тюшгенлени ишлеринде гёрюнедир.

Иса ва бир гюнагьлы къатын

³⁶ Фарисейлерден бириси Исаны тюш ашгъа чакъыра. Фарисейни уьюне гирип, Иса ону тепсисинде олтура.

³⁷ Шонда о шагьарда яшайгъан гюнагьлы бир къатын, Иса фарисейни уьюнде олтургъанны билип, ичинде бек арив ийисли майы булангъы чыны кажинни гелтире.

³⁸ Исаны аякълары бар якъда токътап йылай туруп, бу къатын Ону аякъларына гёзьяшларын акъдырмагъа башлай. Сонг оьзюню чачлары булан гёзьяшларын сибирип, Ону аякъларын оьбе ва шо арив ийисли майны сюрте.

³⁹ Исаны уьюне чакъыргъан фарисей шону гёргенде: «Бу Адам герти пайхаммар болгъан эди буса, Оьзюне тиеген къатын ким ва нечик къатын экенни билер эди. Бу чу бир гюнагьлы къатын», – деп ойлаша.

⁴⁰ Иса булай дей: – Симон, мени сагъа бир эки айтагъаным бар. – Айт чы, Устаз, – дей о.

⁴¹ – Бир бай адамны эки борчлусуну бири огъар беш юз гюмюш акъча, биревюсю элли гюмюш акъча борчлу болгъан.

⁴² Оланы тёлемеге бир заты да болмагъаны саялы, о экевюнден де гечген. Энни айт чы сен, шо адамланы къайсы бай адамны кёп сюежек? – дей Иса.

⁴³ Оьзюне кёпню гечгени деп ойлайман, – деп жавап бере Симон. – Сен тюз ойлайсан, – дей Иса.

⁴⁴ Къатынгъа багъып къарап, Иса Симонгъа булай айта: – Гёремисен бу къатынны? Мен сени уьюнге гелдим, сен Магъа аякъларымны жувмагъа сув сама бермединг. Бу къатын буса Мени аякъларымны гёзьяшлары булан жувуп, чачлары булан сибирди.

⁴⁵ Сен мени оьпмединг, о буса Мен гелгенден берли токътавсуз Мени аякъларымны оьбюп тура.

⁴⁶ Сен Мени башыма зайтун май сюртмединг, о буса Мени аякъларыма арив ийисли май сюртдю.

⁴⁷ Мен сагъа айтайым неге экенни: о кёп сюе, неге тюгюл де кёп гюнагьлары гечилген. Кимни гюнагьлары аз гечиле буса, о аз сюе.

⁴⁸ Иса къатынгъа: – Сени гюнагьларынг гечилди, – дей.

⁴⁹ Ону булан бирче тепсиде олтургъанлар: «Гюнагьланы да гечеген Бу кимдир?» – деп ойлашмагъа башлайлар.

⁵⁰ Амма Иса къатынгъа: – Иманынг сени къутгъарды, сен буса гьали парахатынга уьюнге гет, – дей.