Лукъа 18 - Сыйлы Китап Янгы Разилешивню

Тул къатынны ва дуванчыны гьакъында

¹ Иса якъчыларына къаныгъып дуа этмекни ва гьеч ругьдан тюшмей турмакъны гьакъында бир масал айта:

² – Бир шагьарда Аллагьдан къоркъмайгъан ва адамлардан уялмайгъан бир дуванчы болгъан.

³ Бу шагьарда бир тул къатын да болгъан. Бу къатын, гьар заман дуванчыны янына гелип: «Душманымдан мени якъла», – дей болгъан.

⁴ Кёп заманлар дуванчы ону тилевюн кютме сюймей тургъан. Сонг оьз оьзюне: «Мен Аллагьдан къоркъмасам да, адамлардан уялмасам да,

⁵ бу къатын мени беззер этип тура. Дагъы да гелип мени инжитмесин учун, ону тилевюн кютейим чи», – деп ойлаша.

⁶ Сонг Раббибиз Иса булай дей: – Гьарамчы дуванчы не айтгъанны эшитдигизми?

⁷ Сайлангъанларын, Оьзюне гече де, гюн де ялбарагъанланы Аллагь якъламай къояжакъмы? Аллагь олагъа шоссагьат кёмек этмеге алгъасамажакъмы?

⁸ Сизге айтаман: О шоссагьат кёмек этежек. Амма Мен, Инсанны Уланы, гелген заманда, ер юзюнде иман табажакъманмы экен?

Фарисейни ва ясакъчыны гьакъында

⁹ Оьзлени муъмин болгъанына инанып, башгъаланы тёбен гёреген биревлеге Иса булай бир масал айта:

¹⁰ – Эки адам дуа этмек учун ибадатханагъа геле, оланы бири – фарисей, биревюсю – ясакъчы.

¹¹ Фарисей эретуруп, оьз оьзюне булай дуа эте: «Я Аллагь! Мен башгъа адамлар йимик талавурчу, гишини хатирин къалдырагъанлардан, зиначы яда шу ясакъчы йимик тюгюлюм учун Сагъа шюкюрлюк этемен.

¹² Жумада эки керен ораза тутаман, алагъан бары да затымны ондан бир пайын беремен».

¹³ Ясакъчы буса, арекде токътап, гёзлерин кёкге гётерип къарап да болмай, тёшюне уруп тююнюп: «Я Аллагь! Мен гюнагьлыгъа рагьмулу бол!» – дей.

¹⁴ Сизге айтаман: фарисей тюгюл, Аллагьны ягъындан бу адам къабул этилип, уьюне гетген. Неге тюгюл де, оьзю оьзюн оьр гёрежек гьар ким тёбен болажакъ, тёбен гёрегени буса оьрленежек.

Иса ва яшлар

¹⁵ Иса къолун тийдирсин деп, Ону янына яшланы да гелтирелер. Якъчылары буса оланы гирме къоймай, алып гелгенлеге урушма башлайлар.

¹⁶ Амма Иса, яшланы янына чакъырып: – Къоюгъуз, яшлар Мени яныма гелсинлер, олагъа пуршав этмегиз! Неге тюгюл, Аллагьны гьакимлиги тап яшлар йимиклер учундур.

¹⁷ Гертисин сёйлеймен сизге: ким яшлар йимик Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмесе, о бир заманда да шо гьакимликни тюбюне тюшмес, – дей.

Бай гьаким

¹⁸ Бир гьаким адам Исагъа: – Яхшы Устаз, даимлик яшав алмакъ учун, мен не этме герекмен? – деп сорай.

¹⁹ – Не учун сен Магъа яхшы деп айтасан? Бир Аллагьдан башгъа дагъы бирев де яхшы тюгюлдюр.

²⁰ Сен Ону буйрукъларын билемисен? Зина этме, адам оьлтюрме, урлама, ялгъан шагьатлыкъ этме, атанга ва ананга гьюрмет эт, – дей Иса огъар.

²¹ – Мен буланы барысын да яш заманымдан берли юрютемен, – дей о.

²² Шону эшитген сонг, Иса огъар: – Сагъа дагъы да бир зат етишмей: бар чакъы малынгны сатып, пакъырлагъа уьлеш. Шо заман кёклерде сени хазналарынг болур. Сонг гел, Мени артыма тюш! – дей.

²³ Бу сёзлени эшитгенде, о адам бек пашман бола, неге тюгюл о бек бай гиши болгъан.

²⁴ Ону пашман болгъанын гёрюп, Иса: – Бай гишиге Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмеге нечик къыйындыр.

²⁵ Бай гишиге Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмекден эсе, тюеге инени гёзюнден оьтмеге рагьатдыр, – дей.

²⁶ Бу сёзлени эшитгенлер: – Олай буса, ким къутгъарылмагъа болур дагъы? – деп сорайлар.

²⁷ – Инсанлар учун имкансыз зат Аллагь учун имканлы, – дей Иса.

²⁸ Шо заманда Петер: – Муна, биз бары да затыбызны да къоюп, Сени артынг булан юрюп турабыз, – дей.

²⁹ – Гертисин сёйлеймен сизге: Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмек учун, уьюн эшигин, агъа – инилерин, къызардашларын, ата анасын къатынларын, яда яшларын ким къойса,

³⁰ бу дюньяда дагъы да артыгъын алажакъ ва гележек девюрде даимлик яшав алажакъ, – дей Иса олагъа.

Иса оьлюп тирилежегин янгыдан билдире

³¹ Он эки якъчысын янына чакъырып, Иса олагъа: – Муна биз Ерусалимге бара турабыз. Онда Инсанны Уланы гьакъында пайхаммарлар язгъан бары да зат яшавгъа чыгъажакъ.

³² Мени, Инсанны Уланын, ят халкъланы къолуна бережеклер. Олар Мени хорлажакълар, Магъа сёгюшежеклер, бетиме тюкюрежеклер,

³³ къамучу булан тюежеклер ва оьлтюрежеклер. Мен буса уьчюнчю гюн къайтып тирилежекмен, – дей.

³⁴ Амма олар бу сёзлерден гьеч бир зат да англамайлар. Исаны бу сёзлерини маънасы олардан яшырыла ва олар шону билмейлер.

Иса бир сокъурну гёзлерин сав эте

³⁵ Иса Еригьонгъа ювукъ болгъан заманда, бир сокъур ёл ягъада олтуруп садагъа тилей болгъан.

³⁶ Оьзюню янындан кёп адам оьтюп барагъан тавушну эшитгенде: – Бу недир? – деп сорай сокъур.

³⁷ Огъар назаретли Иса гетип бара деп айталар.

³⁸ Шо заман сокъур: – Гьей Давутну Наслусу Иса! Магъа бир рагьму эт! – деп къычыра.

³⁹ Алда барагъанлар ону сёйлеме къоймай токътатмагъа къарайлар. Сокъур буса: – Давутну Наслусу! Магъа бир рагьму эт! – деп бирден бир бек къычыра.

⁴⁰ Иса, токътап, ону Оьзюню янына алып гелсин деп буюра. Сокъур ювукълашгъан заманда, Иса Огъар:

⁴¹ – Мен сагъа не этгенни сюесен? – деп сорай. – Я Раббим! Мен гёрмеге сюемен, – деп жавап бере сокъур.

⁴² – Сен гёрежексен! Сени иманынг къутгъарды, – дей Иса огъар.

⁴³ Сокъур шоссагьат гёреген болуп къала ва Аллагьгъа алгъыш эте туруп, Исаны арты булан гете. Ону гёрген бютюн халкъ да Аллагьгъа макътавлар эте.