Элчилер 12 - Сыйлы Китап Янгы Разилешивню

Петерни тутулуву ва къутулуву

¹ Шо заманларда Гьирод пача Исаны якъчыларыны бирлерин гьызарламагъа башлай.

² О Югьанны иниси Якъубну къылыч булан оьлтюрте.

³ Бу иш ягьудилени хошуна гелегенин гёрюп, ондан сонг Гьирод пача Петерни де тутдурмагъа токъташа. Шо иш Маясыз Экмекни байрам гюнлеринде бола.

⁴ Петерни тутдуруп, туснакъгъа салдыра. Ону гьарисинде дёртер адамы булангъы дёрт бёлюк асгерге тапшура. Гьирод Петерни ягьуди Пасхадан сонг халкъ дуваныны алдына чыгъармагъа хыял эте.

⁵ Петерни туснакъда сакълайлар. Исаны якъчылары буса ону учун къаст этип Аллагьгъа дуа этелер.

⁶ Гьирод оьзюн халкъ дуваныны алдына чыгъармагъа сюйген гюнню алдындагъы гече Петер, бугъавлагъа да маталып, эки асгерни арасында ятып юхлай болгъан. Къаравуллар да къапуну алдында туснакъны къоруп сакълай болгъан.

⁷ Бирден Раббибиз йиберген малайик гелип гёрюне ва туснакъны нюр шавлаландырып къоя. Къабургъасына тюртюп, малайик Петерни уята ва: – Тез тур! – дей. Ону къолларындан бугъавлар уьзюлюп тюшюп къала.

⁸ Малайик огъар: – Опуракъларынгны ва аякъгийимингни гий, – дей. Петер о айтгъанны эте. Сонг малайик огъар: – Уьстюнге опурагъынгны да гийип, мени артыма тюш, – дей.

⁹ Малайик чыгъып, Петер ону арты булан юрюй. Амма малайик этеген затлар тюлюнде тюгюл, гёзюне гёрюнеген затлардыр деп ойлаша.

¹⁰ Биринчи ва экинчи къаравуллардан оьтюп, олар шагьаргъа чыгъагъан темир къапуну янына гелелер. Къапу олагъа оьзлюгюнден ачылып къала. Олар къыргъа чыгъалар. Бир орамдан оьтген сонг, малайик бирден ёкъ болуп къала.

¹¹ Петер эс табып йиберип: – Раббибиз малайигин йиберип, мени Гьиродну къолундан ва магъа этмеге герек деп ягьудилер къаравуллайгъан жазадан къутгъаргъанны мен гьали гьакъ кюйде билемен, – дей.

¹² Шону англагъанда, Петер оьзюне Марк деп айтылагъан Югьанны анасы Мариямны уьюне бара. Бир хыйлы адамлар онда жыйылып дуа эте болгъан.

¹³ Петер къакъгъанда, Рода деген къуллукъчу къыз, ким экенин билмеге деп, къапугъа багъып геле.

¹⁴ Петерни тавушун таныгъанда, сююнмекликден къапуну ачмагъа унутуп, о чабып уьйге гире ва ондагъылагъа: – Петер къапу алда токътап тура! – деп билдире.

¹⁵ Олар къызгъа: – Сен гьайгев болгъансандыр, – дейлер. Къуллукъчу къыз оьзю герти айтагъанын ташдыра. Жыйылгъан адамлар буса: – О Петерни малайиги, – дейлер.

¹⁶ Петер къапуну къагъагъанын давам эте. Ачгъан заманда, олар ону гёрюп, гьайранлыкъ этип къалалар.

¹⁷ Гьеч зат сёйлемесин деп, къолу булан олагъа ишара этип, Петер оьзюн Раббибиз туснакъдан нечик къутгъаргъанны англата. О: – Шону гьакъында Якъубгъа ва оьзге иман къардашлагъа билдиригиз, – дей. Сонг чыгъып башгъа ерге гете.

¹⁸ Эртен болгъанда, асгерлени арасына уллу къувун тюшюп гете. Олар бири де Петерге не болгъанны билмей.

¹⁹ Гьирод ону тындырыкълы кюйде излеп тапмагъа буюра, тек шо гьеч натижа бермей. Тапмагъанда, къаравуллардан сорав алып, оланы оьлтюрмеге буйрукъ эте. Сонг Гьирод, Ягьудеядан Къайсариягъа барып, онда бир нечакъы заман къала.

Гьиродну оьлюмю

²⁰ Гьирод Сур ва Сайда деген шагьарланы халкъларына бек къазаплангъан болгъан. Олар бары да бирлешип, оьз арасындан бир нече адамны ону янына йиберелер. Пачаны ишлерини башын тутгъан къуллукъчусу Биластны оьзлени янына тартып, ярашывлукъ этмекни тилейлер, неге тюгюл олар пачаны уьлкесинден сурсат ала болгъан.

²¹ Белгилеген гюн Гьирод, пача гийимлерин де гийип, тахына минип олтуруп, халкъгъа сёйлей.

²² Халкъ да: – Бу сёйлейген инсан тюгюл, бир аллагьдыр, – деп къычырмагъа башлай.

²³ Гьирод оьзюне Аллагьгъа йимик макътав этгенлик булан рази болгъаны саялы, Раббибиз йиберген малайик огъар гьазиринде аврув къопдура. О да хуртлагъа таланып оьле.

²⁴ Аллагьны гьакъындагъы хабар буса баргъан сайын бек яйылып тербей.

²⁵ Барнаба булан Савул буса, оьзлеге берилген тапшурувну кютюп, Ерусалимден къайталар. Оьзлер булан бирге Марк деп айтылагъан Югьанны да алып гелелер.