Mazhev 13 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar Vretoned

Pennad 13 Parabolennoù Rouantelezh an Neñvoù; an hader

¹ An devezh-se, Jezuz, o vezañ aet er-maez eus an ti, a azezas e-tal ar mor.

² Ur bobl vras o vezañ en em zastumet en e gichen, e pignas en ur vag, ec’h azezas, hag an holl bobl a chomas war an aod.

³ Komz a reas dezho dre barabolennoù war galz a draoù hag e lavaras: Setu, un hader a yeas er-maez da hadañ.

⁴ Evel ma hade, ul lodenn eus an had a gouezhas a-hed an hent, hag al laboused a zeuas hag he debras holl.

⁵ Ul lodenn all a gouezhas war ul lec’h meinek e-lec’h ma oa nebeut a zouar, kerkent e savas rak ne oa ket aet don en douar,

⁶ met pa zeuas an heol, e voe devet, ha dre ma ne oa ket a wrizienn, e sec’has.

⁷ Ul lodenn all a gouezhas e-touez ar spern, hag ar spern a greskas hag he mougas.

⁸ Ul lodenn all a gouezhas en douar mat, hag e roas frouezh, ur c’hreunenn kant, unan all tri-ugent, unan all tregont.

⁹ Ra selaouo, an neb en deus divskouarn da glevout.

¹⁰ E ziskibien a dostaas hag a lavaras dezhañ: Perak e komzez outo dre barabolennoù?

¹¹ Jezuz a respontas dezho: Dre ma’z eo roet deoc’h da anavezout misterioù rouantelezh an neñvoù, ha ma n’eo ket roet kement-se dezho.

¹² Rak roet e vo d’an neb en deus hag en devo a-fonn, met an hini n’en deus ket, e vo lamet digantañ zoken ar pezh en deus.

¹³ Rak-se e komzan dezho dre barabolennoù, abalamour o welout ne welont ket hag o klevout ne glevont ha ne gomprenont ket.

¹⁴ Enno eo peurc’hraet ar brofediezh-mañ Izaia a lavar: C’hwi a glevo gant ho tivskouarn ha ne gomprenot ket. C’hwi a sello gant ho taoulagad ha ne welot ket.

¹⁵ Rak kalon ar bobl-mañ a zo deuet digizidik. Pounnerglevet o deus o divskouarn ha serret o deus o daoulagad, gant aon na zeufe o daoulagad da welout, o divskouarn da glevout, o c’halon da gompren, na zistrofent, ha na yac’hafen anezho.

¹⁶ Eürus eo ho taoulagad abalamour ma welont, hag ho tivskouarn abalamour ma klevont.

¹⁷ Rak me a lavar deoc’h e gwirionez, kalz a brofeded hag a dud reizh o deus c’hoantaet gwelout ar pezh a welit ha n’o deus ket e welet, ha klevout ar pezh a glevit ha n’o deus ket e glevet.

¹⁸ Selaouit eta petra eo parabolenn an hader.

¹⁹ Pa selaou un den ger ar rouantelezh ha pa ne gompren ket anezhañ, an hini fall a zeu hag a skrap ar pezh a zo bet hadet en e galon: hennezh eo an hini en deus degemeret an had a-hed an hent.

²⁰ An hini en deus degemeret an had el lec’hioù meinek, eo an hini a glev ar ger hag e zegemer kerkent gant levenez,

²¹ met n’en deus ket a wrizienn ennañ e-unan, ne bad nemet ur pennad ha, pa zeu ar glac’har pe an heskinerezh abalamour d’ar ger, e kav kerkent un abeg da gouezhañ.

²² An hini en deus degemeret an had e-touez an drein, eo an hini a glev ar ger, met prederioù ar bed-mañ ha tromplerezh ar pinvidigezhioù a voug ar ger hag e laka difrouezh.

²³ An hini en deus degemeret an had en douar mat, eo an hini a glev ar ger, en kompren hag a zoug frouezh, ur c’hreunenn a ro kant, unan all tri-ugent, unan all tregont.

An dreog

²⁴ Kinnig a reas dezho ur barabolenn all hag e lavaras: Rouantelezh an neñvoù a zo heñvel ouzh un den en deus hadet had mat en e bark.

²⁵ Met e-pad ma oa kousket an dud, e enebour a zeuas, a hadas dreog e-touez an ed hag a yeas kuit.

²⁶ Pa voe kresket ar geot ha deuet e frouezh, neuze en em ziskouezas ivez an dreog.

²⁷ Mevelien mestr an ti a zeuas da lavarout dezhañ: Aotrou, ha ne’c’h eus ket hadet had mat ez park? Penaos eta ez eus dreog ennañ?

²⁸ Eñ a respontas dezho: Un enebour din en deus graet kement-se. Ar vevelien a lavaras dezhañ: Fellout a ra dit ec’h afemp d’e dennañ?

²⁹ Nann, emezañ, gant aon o tennañ an dreog, na ziwriziennfec’h ivez an ed.

³⁰ Lezit o-daou da greskiñ betek an eost; ha da amzer an eost, e lavarin d’ar vederien: Tennit da gentañ an dreog hag endrammit eñ evit e zeviñ, met dastumit an ed em solier.

Ar c’hreunenn sezo

³¹ Kinnig a reas dezho ur barabolenn all hag e lavaras: Rouantelezh an neñvoù a zo heñvel ouzh ur c’hreunenn sezo a gemer un den hag a had en e bark.

³² Ar bihanañ eus an holl hadoù eo, met pa’z eo kresket, ez eo brasoc’h eget al louzoù hag e teu da vezañ ur wezenn, en hevelep doare ma teu laboused an neñv da chom en he brankoù.

Ar goell

³³ Lavarout a reas dezho ar barabolenn all-mañ: Rouantelezh a neñvoù a zo heñvel ouzh ur goell a gemer ur wreg hag a laka e tri saton bleud, betek ma vo an toaz goet holl.

³⁴ Jezuz a lavaras an holl draoù-se d’ar bobl e parabolennoù, ha ne gomze ket outo hep parabolenn,

³⁵ evit ma vije peurc’hraet ar pezh a oa bet lavaret gant ar profed: Digeriñ a rin va genoù gant parabolennoù, disklêriañ a rin traoù kuzhet abaoe krouidigezh ar bed.

Disklêriadur parabolenn an dreog

³⁶ Neuze Jezuz, o vezañ kaset kuit ar bobl, a zeuas en ti. E ziskibien a dostaas outañ, o lavarout: Displeg deomp parabolenn dreog ar park.

³⁷ Eñ a respontas dezho: An hini a had an had mat eo Mab an den;

³⁸ ar park eo ar bed; an had mat eo bugale ar rouantelezh; an dreog eo bugale an droug;

³⁹ an enebour en deus e hadet eo an diaoul; an eost eo fin ar bed; ar vederien eo an aeled.

⁴⁰ Evel ma tenner an dreog ha ma e daoler en tan, evel-se e c’hoarvezo e fin ar bed.

⁴¹ Mab an den a gaso e aeled da dennañ eus e rouantelezh an holl abegoù a wallskouer hag ar re a ra an direizhder,

⁴² hag e taolint anezho en ur forn-dan, e-lec’h ma vo goueladegoù ha grigoñsadegoù-dent.

⁴³ Neuze an dud reizh a lugerno evel an heol e rouantelezh o Zad. Ra selaouo, an neb en deus divskouarn da glevout.

An teñzor kuzhet

⁴⁴ Rouantelezh an neñvoù a zo c’hoazh heñvel ouzh un teñzor kuzhet en ur park. Pa gav un den anezhañ, en kuzh ha, leun a levenez, ez a da werzhañ kement en deus hag e pren ar park-se.

Ar berlezenn brizius meurbet

⁴⁵ Rouantelezh an neñvoù a zo c’hoazh heñvel ouzh ur marc’hadour a glask perlez kaer.

⁴⁶ Kavet en deus ur berlezenn brizius meurbet, aet eo da werzhañ kement en doa hag en deus he frenet.

Ar roued

⁴⁷ Rouantelezh an neñvoù a zo c’hoazh heñvel ouzh ur roued taolet er mor hag a zastum pesked a bep seurt.

⁴⁸ Pa’z eo leun, e tennont anezhi war an aod. Goude bezañ azezet, e lakaont ar re vat e listri hag e taolont kuit ar re fall.

⁴⁹ Evel-se e c’hoarvezo e fin ar bed. An aeled a zeuio hag a zispartio ar re zrouk eus a-douez ar re reizh

⁵⁰ hag e taolint anezho en ur forn-dan, e-lec’h ma vo goueladegoù ha grigoñsadegoù-dent.

⁵¹ Jezuz a lavaras dezho: Ha komprenet mat hoc’h eus an holl draoù-se? Ya Aotrou, a respontjont.

Ar penn-tiegezh

⁵² Hag e lavaras dezho: Dre-se, kement skrib desket diwar-benn ar pezh a sell ouzh rouantelezh an neñvoù a zo heñvel ouzh ur penn-tiegezh a denn traoù nevez ha traoù kozh eus e deñzor.

Jezuz en e vammvro

⁵³ Goude m’en doe Jezuz peurlavaret ar barabolennoù-se, ez eas kuit ac’hano.

⁵⁴ O vezañ deuet en e vro, e kelennas anezho en o sinagogenn, en hevelep doare ma oant souezhet ha ma lavarent: A-belec’h e teu dezhañ ar furnez hag ar mirakloù-se?

⁵⁵ Ha n’eo ket mab ar c’halvez? Ha n’eo ket Mari eo e vamm? Jakez, Jozez, Simon ha Jud, ha n’int ket e vreudeur?

⁵⁶ E c’hoarezed, ha n’emaint ket holl en hon touez? A-belec’h eta e teu dezhañ an holl draoù-se?

⁵⁷ Hag e kavent tamall ennañ. Met Jezuz a lavaras dezho: Ur profed a zo enoret, nemet en e vro e-unan hag en e di e-unan.

⁵⁸ Ha ne reas ket kalz a virakloù el lec’h-se abalamour d’o diskredoni.