Leviegezh 25 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar Vretoned

Pennad 25 Sabad an douar hag ar jubile

¹ An AOTROU a gomzas da Voizez war Venez Sinai o lavarout:

² Komz da vibien Israel ha lavar: Pa viot aet er vro a roan deoc’h, an douar en devo ur sabad evit an AOTROU.

³ E-pad c’hwec’h vloaz e hadi da bark, e-pad c’hwec’h vloaz e troc’hi da winieg hag e tastumi ar frouezh anezho,

⁴ met ar seizhvet bloaz a vo sabad an diskuizh d’an douar, ur sabad evit an AOTROU; ne hadi ket da bark, ne droc’hi ket da winieg,

⁵ ne vedi ket ar pezh a gresko anezhañ e-unan eus ar greun kouezhet e-pad an eost, ne zastumi ket ar rezin eus da winieg digempenn, rak ur bloavezh a ziskuizh e vo evit an douar.

⁶ Sabad an douar a vo ho poued, dit, da’z servijer, da’z matezh, da’z tevezhour, d’an diavaeziad a zo o chom ganit,

⁷ da’z loened ha d’an anevaled a vo en da vro. Debret e vo eus an holl bezh taolet gant an douar.

⁸ Kontañ a reot seizh sabad bloavezhioù, seizh gwech seizh vloaz, ha padelezh ar seizh sabad-se a vloavezhioù a raio nav bloaz ha daou-ugent.

⁹ Hag e lakai an drompilh da seniñ skiltr d’an dekvet deiz eus ar seizhvet miz; d’an deiz-pardon e lakaiot an drompilh da seniñ dre hoc’h holl vro.

¹⁰ Santelaat a reot an hanter-kantvet bloaz hag ec’h embannot frankiz er vro evit hec’h holl dud. Bez’ e vo evidoc’h ar jubile, hag e tistroio pep hini ac’hanoc’h en e berc’henniezh hag e tistroio pep hini ac’hanoc’h en e diegezh.

¹¹ An hanter-kantvet bloavezh a vo evidoc’h ar jubile; ne hadot ket ha ne vedot ket ar pezh a gresko, ne zastumot ket ar winieg digempenn,

¹² rak ar jubile e vo, santel e vo evidoc’h. Debret e vo eus an holl bezh taolet gant ar parkeier.

¹³ Er bloaz-se eus ar jubile, e tistroio pep hini ac’hanoc’h en e berc’henniezh.

¹⁴ Mar gwerzhit d’ho nesañ pe mar prenit digant ho nesañ, ne raio hini ac’hanoc’h gaou ouzh unan all.

¹⁵ Prenañ a ri digant da nesañ hervez an niver a vloavezhioù tremenet abaoe ar jubile, hag eñ a werzho dit hervez an niver eus ar bloavezhioù a c’hounid.

¹⁶ Hervez ma vo muioc’h a vloavezhioù e kreski ar priz, hervez ma vo nebeutoc’h a vloavezhioù e vihanai ar priz, rak niver an eostoù eo a werzh dit.

¹⁷ Hini ac’hanoc’h ne raio gaou ouzh unan all, doujañ a ri da Zoue. Me eo an AOTROU ho Toue.

¹⁸ Ober a reot hervez va reolennoù, mirout a reot va barnedigezhioù hag e reot hervezo, hag e chomot e surentez er vro.

¹⁹ Ar vro a roio e frouezh, ho kwalc’h a zebrot hag e chomot e surentez.

²⁰ Hag e lavarot: Petra a zebrimp er seizhvet bloaz, ma ne hadomp ket ha ma ne zastumomp ket hon eost?

²¹ Kas a rin va bennozh e-pad ar c’hwec’hvet bloaz, hag e roio deoc’h eost evit tri bloaz.

²² Hag e hadot d’an eizhvet bloaz, hag e tebrot eus an eost kozh betek an navet bloaz; betek ma vo deuet an eost, e tebrot eus an hini kozh.

²³ An douar ne vo ket gwerzhet da viken, rak an douar a zo din; em zi emaoc’h, evel diavaezidi hag evel ostizidi.

²⁴ En holl vro a vo deoc’h e lakaiot un daspren evit an douar.

²⁵ Mar deu da vreur da vezañ paour ha mar gwerzh ul lodenn eus e berc’henniezh, ha mar deu e gar nesañ da zasprenañ, ec’h adpreno ar pezh en devo gwerzhet e vreur.

²⁶ Ma n’en deus ket un den unan bennak a c’hellfe dasprenañ, ha mar dastum e-unan peadra d’ober e zaspren,

²⁷ e konto ar bloavezhioù abaoe ar werzh hag e roio an dreistad d’an den en deus gwerzhet dezhañ, hag e tistroio en e berc’henniezh.

²⁸ Ma ne gav ket ar pezh a zo ret evit e reiñ dezhañ, an dra werzhet a chomo etre daouarn an hini en deus e brenet betek bloaz ar jubile. D’ar jubile, ez aio hemañ er-maez hag e tistroio en e berc’henniezh.

²⁹ Mar gwerzh un den un ti-annez en ur gêr serret gant mogerioù, e c’hello e zasprenañ betek diwezh ar bloaz goude ar werzh; e-pad ur bloavezh leun e c’hello dasprenañ.

³⁰ Ma n’eo ket dasprenet a-raok diwezh ur bloavezh leun an ti-mañ hag a zo en ur gêr serret gant mogerioù, e chomo da viken d’ar prener ha d’e ziskennidi; ne d-aio ket er-maez gant ar jubile.

³¹ Tiez ar c’hêriadennoù n’int ket serret gant mogerioù a vo kontet evel parkoù war ar maez; bez’ e c’hellint bezañ dasprenet, hag ar prener a yelo kuit gant ar jubile.

³² Diwar-benn kêrioù al Levited ha tiez ar c’hêrioù a vo dezho, al Levited a c’hello o daspren da viken.

³³ An hini a breno digant al Levited, a yelo er-maez eus an ti gwerzhet hag er-maez eus kêr e berc’henniezh gant ar jubile, rak tiez kêrioù al Levited a zo o zra e-touez mibien Israel.

³⁴ Ar parkeier en-dro d’o c’hêrioù ne vint ket gwerzhet, rak o zra eo da viken.

³⁵ Mar deu da vreur da vezañ paour hag ez a e draoù war fallaat en da gichen, e sikouri anezhañ, ha pa vefe un diavaeziad pe un ostiziad, evit ma vevo en da gichen.

³⁶ Ne denni dioutañ na kampi na uzurerezh, doujañ a ri da Zoue, ha da vreur a vevo en da gichen.

³⁷ Ne bresti ket da arc’hant war gampi ha ne bresti ket da voued war uzurerezh.

³⁸ Me eo an AOTROU ho Toue, en deus tennet ac’hanoc’h eus bro Ejipt, evit reiñ deoc’h bro Ganaan ha bezañ ho Toue.

³⁹ Mar deu da vreur da vezañ paour en da gichen hag en em werzh dit, ne lakai ket anezhañ da labourat evel ur sklavour.

⁴⁰ Bez’ e vo ganit evel un devezhour, evel un ostiziad, hag e servijo ac’hanout betek bloaz ar jubile.

⁴¹ Neuze ez aio kuit eus da di, eñ hag e vibien gantañ, hag e tistroio d’e diegezh, e perc’henniezh e dadoù.

⁴² Va servijerien ez int, am eus tennet eus bro Ejipt, ha ne vint ket gwerzhet evel ma werzher ur sklavour.

⁴³ Ne vestrogni ket anezhañ gant ruster, doujañ a ri da Zoue.

⁴⁴ Diwar-benn ar sklavourien hag ar mitizhien a vo dit, dont a raint eus ar pobloù a vo en-dro deoc’h; diouto eo e prenot sklavourien ha mitizhien.

⁴⁵ Gallout a reot prenañ diouzh mibien an diavaezidi a vo o chom en ho touez, ha diouzh o ziegezh o devo engehentet en ho pro, hag e vint ho perc’henniezh.

⁴⁶ O lezel a reot da hêrezh d’ho pugale war ho lerc’h, hag e resevint anezho evel perc’henniezh; bez’ e vint ho sklavourien da viken. Met diwar-benn ho preudeur, mibien Israel, n’en em vestroniot ket gant ruster an eil egile.

⁴⁷ Pa zeuio un diavaeziad pe an hini o chom ganit da vezañ pinvidik, hag e teuio da vreur da vezañ paour en e gichen hag en em werzho d’an diavaeziad pe d’an hini a zo o chom ganit pe d’un diskennad eus an diavaeziad,

⁴⁸ goude bezañ en em werzhet, unan eus e vreudeur a c’hello e zasprenañ,

⁴⁹ e eontr pe ur mab d’e eontr pe unan eus e gerent nesañ a c’hello e zasprenañ, pe e c’hello en em zasprenañ e-unan mar dastum peadra d’henn ober.

⁵⁰ Kontañ a raio gant an hini en deus e brenet, abaoe ar bloaz ma’z eo en em werzhet dezhañ betek bloaz ar jubile, hag ar priz da baeañ a vo hervez niver ar bloavezhioù, hervez an amzer ma’z eo bet devezhour gantañ.

⁵¹ Ma ez eus c’hoazh kalz a vloavezhioù, e paeo e zaspren hervezo, rak prenet eo bet evito.

⁵² Mar chom nebeut a vloavezhioù betek bloaz ar jubile, e konto gantañ, hag hervez ar bloavezhioù-se e rento priz e zaspren.

⁵³ Bez’ e vo evel ur mevel a-hed ar bloaz ha ne vo ket mestroniet gant ruster dirak da zaoulagad.

⁵⁴ Ma n’eo ket dasprenet ebet, ez aio kuit da vloaz ar jubile, eñ hag e vibien gantañ.

⁵⁵ Rak din-me eo mibien Israel sklavourien, bez’ ez int va sklavourien am eus tennet eus bro Ejipt. Me eo an AOTROU ho Toue.