Izaia 10 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar Vretoned

Pennad 10

¹ Gwalleur d'ar re a ra reolennoù drouk, hag a skriv evit urzhiañ an taerder,

² evit nac'hañ ar reizhder d'ar beorien, evit lemel o gwir digant re ezhommek va fobl, evit ober eus an intañvezed o freizh, evit skrapat an emzivaded!

³ Petra a reot en deiz ar varnedigezh, pa zeuio an distruj a-bell? Etrezek piv e tec'hot evit kaout sikour, ha pelec'h e lezot ho kloar?

⁴ Ar re n'o devo ket pleget e-touez ar brizonidi, a gouezho e-touez ar re varv. Ha ne zigounnar ket, e zorn a zo atav astennet.

⁵ Gwalleur d'an Asiria, gwialenn va c'hounnar, hag he deus en he dorn bazh va fulor!

⁶ Kas a rin anezhi a-enep ur vroad pilpous, hag e roin dezhi ur garg a-enep pobl va c'hounnar, evit skrapat, evit preizhata, evit mac'hañ anezho evel fank ar straedoù.

⁷ Met evel-se n'emañ ket he c'hoant, evel-se n'emañ ket soñj he c'halon. En he c'halon e soñj distrujañ ha kas da get broadoù e-leizh,

⁸ rak e lavar: Va friñsed, ha n'int ket holl kement a rouaned?

⁹ Ha n'eo ket eus Kalno evel eus Karkemish? Ha n'eo ket eus Hamad evel eus Arpad? Ha n'eo ket eus Samaria evel eus Damask?

¹⁰ P'en deus tapet va dorn rouantelezhioù an idoloù, hag o skeudennoù kizellet a oa dreist re Jeruzalem ha re Samaria,

¹¹ evel ma em eus graet da Samaria ha d'hec'h idoloù, ha ne rin ket kemend-all da Jeruzalem ha d'he skeudennoù?

¹² Met p'en devo an AOTROU peurc'hraet e holl oberenn war Venez Sion hag e Jeruzalem, ec'h ensellin frouezh kalon ourgouilhus roue Asiria ha rogentez e zaoulagad otus.

¹³ Rak e lavar: Graet em eus kement-se gant nerzh va dorn ha gant va furnez, rak skiantek on. Dilec'hiet em eus harzoù ar pobloù, preizhataet em eus o zeñzorioù, evel un den kreñv em eus diskaret ar re a oa diazezet.

¹⁴ Va dorn en deus kavet pinvidigezhioù ar pobloù evel un neizh; evel ma tastumer vioù dilezet, em eus dastumet an douar holl, ha nikun n'en deus fiñvet e askell, na digoret e veg, na laosket ur griadenn.

¹⁵ Ar vouc'hal, hag e kavfe gloar diwar-goust an hini a ra ganti? An eskenn, hag en em savfe dreist an hini he laka da fiñval? Evel ma rafe mont ar wialenn d'an hini a sav anezhi, hag evel ma savfe ar vazh ar pezh n'eo ket koad!

¹⁶ Setu perak an Aotrou, AOTROU an armeoù, a gaso an distruj war e dud kreñv, ha dindan e veurded e vo enaouet ur flammad, evel flammad un tan.

¹⁷ Sklerijenn Israel a zeuio da vezañ un tan, hag e Sant ur flamm, a zevo hag a lonko e zrein hag e zrez en un devezh hepken,

¹⁸ hag a guzumo e goadeg hag e liorzh frouezhus, ene ha korf. Bez' e vo evel p'en deus ar c'hlañvour ur fallaenn.

¹⁹ An nemorant eus gwez ar goadeg a vo aes da niveriñ, ur bugel o lakafe dre skrid.

²⁰ En deiz-se an nemorant eus Israel hag ar re a zo en em dennet eus ti Jakob ne gendalc'hint ket ken d'en em harpañ war an hini a skoe warno, met en em harpañ a raint gant fealded war an AOTROU, ar Sant eus Israel.

²¹ An nemorant a zistroio, an nemorant eus Jakob, ouzh an Doue kreñv.

²² Rak, o Israel, ha pa vefe da bobl evel traezh ar mor, un nemorant hepken a zistroio. Ar peurober a zo divizet, lakaat a raio ar reizhder da zic'hlannañ.

²³ Rak emañ an Aotrou, AOTROU an armeoù, o vont da beurober an afer e-kreiz an douar, evel ma'z eo bet divizet.

²⁴ Evel-henn e komz an Aotrou, AOTROU an armeoù: Va fobl, te hag a zo o chom e Sion, na'z pez ket aon rak an Asiria; skeiñ a ra warnout gant ar wialenn, hag e sav e vazh ouzhit en doare an Ejipt,

²⁵ met dindan nebeut amzer e paouezo va fulor, hag e troio va c'hounnar d'o distrujañ.

²⁶ AOTROU an armeoù a savo ur skourjez outo, evel pa skoas Madian e roc'h Oreb, evel pa oa e vazh a-us d'ar mor, hag e savo c'hoazh anezhi en doare an Ejipt.

²⁷ En deiz-se e vo lamet e vec'h a-ziwar da zivskoaz, hag e yev diwar da c'houzoug. Ar yev a vo distrujet en abeg d'an druzoni.

²⁸ Deuet eo da Ayad, tremenet eo dre Vigron, lezet en deus e bakad e Mikmash,

²⁹ tremenet o deus an ode, kousket o deus e Geba, aon he deus bet Rama, tec'het he deus Gibea-Saül.

³⁰ Laosk kriadennoù lemm, merc'h Gallim! Ra vi klevet betek Laïsh, paour Anatod!

³¹ Strewet eo Madmena, tud Gebim a glask ur gwasked.

³² C'hoazh un devezh-ehan e Nob, hag e savo e zorn a-enep menez merc'h Sion, a-enep krec'hienn Jeruzalem!

³³ Setu an Aotrou, AOTROU an armeoù, a ziskar ar brankoù gant nerzh; ar re vrasañ a vo torret, ar re uhelañ a vo izelaet.

³⁴ Troc'hañ a ra gant an houarn strouaj stankañ ar goadeg, al Liban a gouezho dindan ur galloudeg.