Sant Ian 15 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar Vretoned

Pennad 15 Ar winienn hag ar brankoù

¹ Me eo ar winienn wirion ha va Zad eo ar gwinier.

² Lemel a ra kuit kement brank ennon na zoug ket a frouezh hag e tivarr kement brank a zoug frouezh, evit ma tougo c’hoazh muioc’h a frouezh.

³ Dija ez oc’h glan abalamour d’ar gomz am eus lavaret deoc’h.

⁴ Chomit ennon ha me ennoc’h. Evel na c’hell ket ar brank dougen frouezh anezhañ e-unan ma ne chom ket stag ouzh ar winienn, c’hwi ne c’hellit ket kennebeut ma ne chomit ket ennon.

⁵ Me eo ar winienn, c’hwi eo ar brankoù. An hini a chom ennon ha me ennañ, hennezh a zoug kalz a frouezh, rak hepdon ne c’hellit ober netra.

⁶ Ma ne chom ket unan bennak ennon, taolet eo er-maez evel ar brank hag e sec’h. Neuze e tastumer anezho, o zaoler en tan hag e tevont.

⁷ Mar chomit ennon ha mar chom va gerioù ennoc’h, e c’houlennot ar pezh a fello deoc’h ha kement-se a vo roet deoc’h.

⁸ E kement-mañ eo e vo roet gloar da’m Zad, dougit kalz a frouezh. Hag e viot va diskibien.

⁹ Evel m’en deus an Tad va c’haret, em eus ivez ho karet. Chomit em c’harantez.

¹⁰ Mar mirit va gourc’hemennoù, e chomot em c’harantez, evel ma em eus miret gourc’hemennoù va Zad hag e choman en e garantez.

¹¹ Lavaret em eus deoc’h an traoù-mañ evit ma chomo va levenez ennoc’h ha ma vo ho levenez peurleuniet.

En em garit an eil egile

¹² Setu va gourc’hemenn, ma en em garot an eil egile evel ma em eus ho karet.

¹³ Den n’en deus brasoc’h karantez eget an hini a ro e vuhez evit e vignoned.

¹⁴ C’hwi a zo va mignoned, mar grit kement a c’hourc’hemennan deoc’h.

¹⁵ N’ho kalvan ken servijerien, rak ar servijer ne oar ket petra a ra e vestr, met ho kalvet em eus mignoned, abalamour ma em eus roet deoc’h da anavezout kement am eus klevet gant va Zad.

¹⁶ N’eo ket c’hwi hoc’h eus va dibabet, met me eo am eus ho tibabet hag am eus ho lakaet, evit ma’z eot ha ma tougot frouezh, ha ma vo ho frouezh kendalc’hus, hag evit ma roio va Zad deoc’h kement a c’houlennot em anv digantañ.

¹⁷ Ar pezh a c’hourc’hemennan deoc’h eo ma en em garot an eil egile.

Mar kasa ar bed ac’hanoc’h. . .

¹⁸ Mar kasa ar bed ac’hanoc’h, gouezit penaos en deus va c’hasaet a-raok deoc’h.

¹⁹ Ma vijec’h eus ar bed, ar bed a garje ar pezh a vije dezhañ. Met abalamour ma n’oc’h ket eus ar bed ha ma em eus ho tibabet a-douez ar bed, abalamour da-se eo e kasa ar bed ac’hanoc’h.

²⁰ Ho pet soñj eus ar ger am eus lavaret deoc’h: Ar servijer n’eo ket brasoc’h eget e vestr. Ma o deus va gwallgaset, e wallgasint ivez ac’hanoc’h, ha ma o deus miret va ger, e virint ivez hoc’h hini.

²¹ Met kement-se holl a raint deoc’h en abeg da’m anv, rak n’anavezont ket an hini en deus va c’haset.

²² Ma ne vijen ket deuet ha ma ne’m bije ket komzet outo, n’o dije ket a bec’hed. Met bremañ n’o deus ket a zigarez evit o fec’hed.

²³ An hini a gasa ac’hanon, a gasa ivez va Zad.

²⁴ Ma ne’m bije ket graet en o zouez an oberoù n’en deus graet hini all ebet, n’o dije ket a bec’hed. Met bremañ o deus o gwelet hag o deus kasaet ac’hanon ha va Zad ivez.

²⁵ Met kement-se a zo evit ma vo peurc’hraet ar ger a zo skrivet en o lezenn: Va c’hasaet o deus hep abeg.

²⁶ Met pa vo deuet ar Frealzer a zegasin deoc’h a-berzh an Tad, ar Spered a wirionez a zeu eus an Tad, eñ a roio testeni ac’hanon.

²⁷ Ha c’hwi ivez a roio testeni, rak ganin emaoc’h adalek ar penn-kentañ.