Sant Ian 10 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar VretonedPennad 10 Jezuz, ar mesaer mat 1 E gwirionez, e gwirionez, me a lavar deoc’h, an hini na ya ket e kraou an deñved dre an nor, met a bign dre ul lec’h all, a zo ul laer hag ur brigant. 2 Met an hini a ya dre an nor a zo mesaer an deñved. 3 Ar porzhier a zigor dezhañ an nor hag an deñved a glev e vouezh. Gervel a ra e zeñved e-unan dre o anv hag e kas anezho er-maez. 4 Pa en deus degaset er-maez e zeñved e-unan, e kerzh a-raok dezho, hag an deñved a heuilh anezhañ abalamour ma’c’h anavezont e vouezh. 5 Met ne heuilhint ket un diavaeziad, tec’hout a raint kentoc’h, dre ma n’anavezont ket mouezh an diavaezidi. 6 Jezuz a lavaras dezho ar barabolenn-se, met ne gomprenjont ket ar pezh a lavare dezho. 7 Neuze Jezuz a lavaras dezho c’hoazh: E gwirionez, e gwirionez, me a lavar deoc’h, me eo dor an deñved. 8 Ar re holl a zo deuet a-raok din a zo laeron ha briganted, met an deñved n’o deus ket o selaouet. 9 Me eo an nor. Mar deu e-barzh unan bennak drezon, e vo salvet. Dont ha mont a raio hag e kavo peurvan. 10 Al laer ne zeu nemet evit laerezh, lazhañ ha distrujañ. Me a zo deuet evit m’o devo ar vuhez, ha m’o devo anezhi gant fonnuster. 11 Me eo ar mesaer mat. Ar mesaer mat a ro e vuhez evit e zeñved. 12 Met an devezhour n’eo ket ar mesaer hag an deñved n’int ket dezhañ. Pa wel ar bleiz o tont, e tilez an deñved hag e tec’h. Ar bleiz a grog en deñved hag a stlabez anezho. 13 An devezhour a dec’h, abalamour ma’z eo devezhour ha na gemer ket preder eus an deñved. 14 Me eo ar mesaer mat, me a anavez va hini hag anavezet on gant va hini. 15 Evel ma’c’h anavez an Tad ac’hanon, ec’h anavezan ivez an Tad. Ha reiñ a ran va buhez evit an deñved. 16 Deñved all am eus ha n’int ket eus ar c’hraou-mañ. Ret eo din degas anezho ivez hag e klevint va mouezh. Hag e vo un tropell hepken hag ur mesaer hepken. 17 Dre gement-mañ eo e kar va Zad ac’hanon, o vezañ ma lezan va buhez evit hec’h adkemer. 18 Den ne lam anezhi diganin, me a lez anezhi ac’hanon va-unan. Ar galloud am eus d’he lezel hag ar galloud d’hec’h adkemer, an urzh-se am eus bet digant va Zad. 19 Neuze e voe dizunvaniezh adarre etre ar Yuzevien, abalamour d’ar gerioù-se. 20 Kalz anezho a lavaras: Un diaoul en deus, diskiantet eo. Perak e selaouit anezhañ? 21 Re all a lavaras: Ar gerioù-se n’int ket eus un den dalc’het gant un diaoul. Hag un diaoul a c’hell digeriñ daoulagad ar re dall? Jezuz hag an Tad a zo Unan 22 Bez’ e oa e Jeruzalem gouel an Dedi. Ar goañv a oa. 23 Evel ma kerzhe Jezuz en templ dindan porched Salomon, 24 ar Yuzevien en em zastumas en-dro dezhañ hag a lavaras dezhañ: Betek pegeit e talc’hi hon ene en douetañs? Mar d-out ar C’hrist, lavar deomp splann. 25 Jezuz a respontas dezho: Henn lavaret em eus deoc’h ha ne gredit ket. An oberoù a ran en anv va Zad a ro testeni ac’hanon. 26 Met ne gredit ket abalamour n’oc’h ket eus va deñved, evel ma em eus lavaret deoc’h. 27 Va deñved a glev va mouezh, anavezout a ran anezho hag e teuont war va lerc’h. 28 Me a ro dezho ar vuhez peurbadus. Biken ne vint kollet ha den n’o lamo eus va dorn. 29 Va Zad en deus o roet din, ha brasoc’h eo eget an holl. Den ne c’hell o lemel eus dorn va Zad. 30 Me hag an Tad a zo unan. 31 Neuze ar Yuzevien a gemeras a-nevez mein evit e veinata. 32 Jezuz a lavaras dezho: Diskouezet em eus kalz a oberoù mat a-berzh va Zad, evit pehini anezho e veinatait ac’hanon? 33 Ar Yuzevien a respontas dezhañ: N’eo ket evit un ober mat e veinataomp ac’hanout, met evit ur gwallgomz: rak n’out nemet un den, hag en em rez Doue. 34 Jezuz a respontas dezho: Ha n’eo ket skrivet en ho lezenn: Lavaret em eus: C’hwi a zo doueed? 35 Mar he deus galvet doueed ar re ma oa bet kaset dezho ger Doue, hag ar Skritur ne c’hell ket bezañ torret, 36 perak e lavarit e wallgomzan, me an hini en deus an Tad santelaet ha kaset er bed, abalamour ma em eus lavaret: Me eo Mab Doue? 37 Ma ne ran ket oberoù va Zad, na gredit ket ac’hanon. 38 Met mar o gran, ha pa ne gredfec’h ket ac’hanon, kredit da’m oberoù, evit ma’c’h anavezot ha ma kredot ez eo an Tad ennon hag ez on ennañ. 39 Neuze e klaskjont c’hoazh kregiñ ennañ, met en em dennas eus o daouarn. 40 Mont a reas a-nevez en tu all d’ar Jordan, e-lec’h ma oa Yann o vadeziñ da gentañ, hag e chomas eno. 41 Kalz a dud a zeuas d’e gavout hag a lavaras: Yann, evit gwir, n’en deus graet mirakl ebet, met kement en deus Yann lavaret diwar-benn hemañ a zo gwir. 42 Ha kalz a gredas ennañ el lec’h-se. |