Yûhenna 21 - Peymana Nû (Încîl)

Îsa û girtina meʼsîya

¹ Pey vê yekêrʼa Îsa dîsa Xwe li devê gola Teberîyayê nîşanî şagirtêd Xwe kir. Ew bi vî awayî qewimî:

² Şimhʼûn-Petrûs, Tʼûmayê ku jêrʼa digotin «Heval-cêwî», Natanyêlê ji Qanaya Celîlê, kurʼêd Zebedî û du şagirtêd Îsaye din hevrʼa bûn.

³ Şimhʼûn-Petrûs wanrʼa got: «Ez diçim ku meʼsîya bigirim». Wana wîrʼa got: «Em jî tʼevî te tên». Hingê ew rʼabûn çûn kʼetine qeyikekê, lê wê şevê tʼu tişt negirtin.

⁴ Sibeh safî bû, Îsa li devê golê sekinî, lê şagirta nizanibû ku Ew Îsa ye.

⁵ Hingê Îsa gote wan: «Lawikno! We tişt negirtîye?» Wana lê vegerʼand û gotinê: «Na».

⁶ Ewî gote wan: «Tʼorʼê bavêjine alîyê qeyikêyî rʼastê hûnê bigirin». Wana jî tʼorʼ avîtê û ji dest gelekbûna meʼsîya nikaribûn ku tʼorʼ bikʼişandana.

⁷ Hingê wî şagirtê ku Îsa jê hʼiz dikir Petrûsrʼa got: «Ew Xudan e!» Gava Şimhʼûn-Petrûs bihîst ku ew Xudan e, kʼinca xwe avîte ser xwe, çimkî ew teʼzî bû û xwe avîte golê.

⁸ Lê şagirtêd mayîn tʼorʼ meʼsîyava kʼişandin û pê qeyikê gihîştine bejê, çimkî ew ne dûr bûn, lê qasî sed mêtirî dûrî bejê bûn.

Îsa tʼevî şagirtêd xwe nan dixwe

⁹ Gava ew derkʼetine bejê, wir agirê ji kʼomirê vêxistî dîtin, meʼsî li ser û nan jî li ber.

¹⁰ Îsa wanrʼa got: «Hinek ji wan meʼsîyêd ku we hêja girtine bînin».

¹¹ Şimhʼûn-Petrûs jî kʼete qeyikê û tʼorʼ kʼişande bejê, ya ku sed pêncî sê meʼsîyêd gir têda bûn. Haqas gelek bûn jî, lê dîsa tʼorʼ neqelişî.

¹² Îsa wanrʼa got: «Werin teʼştê bixwin». Ji şagirta tʼu kesî jî turuş nekir ku jê bipirsîya: «Tu kʼî yî?» Çimkî wana zanibû ku Ew Xudan e.

¹³ Hingê Îsa nêzîk bû, ew nan hilda da wan û usa jî meʼsî.

¹⁴ Eva îdî cara sisîya bû ku Îsa pey mirin-rʼabûna Xwerʼa şagirtêd Xweva xuya bû.

Îsa û Petrûs

¹⁵ Gava wan teʼştê xwar, Îsa ji Şimhʼûn-Petrûs pirsî: «Şimhʼûnê kurʼê Yûhʼenna, tu Min gelekî hʼiz dikî, yan ew Min gelekî hʼiz dikin?» Petrûs jêrʼa got: «Belê Xudan, Tu zanî ku ez Te hʼiz dikim». Îsa wîrʼa got: «Berxêd Min biçʼêrîne».

¹⁶ Îsa cara duda wîrʼa got: «Şimhʼûnê kurʼê Yûhʼenna, tu Min hʼiz dikî?» Ewî got: «Belê Xudan, Tu zanî ez Te hʼiz dikim». Îsa jêrʼa got: «Şivantîyê pezêd Min bike».

¹⁷ Îsa cara sisêya ji Petrûs pirsî: «Şimhʼûnê kurʼê Yûhʼenna, tu Min hʼiz dikî?» Hingê dilê Petrûs êşîya ku Wî sê cara wîrʼa got: «Tu Min hʼiz dikî?» û got: «Xudan, Tu her tiştî zanî, Tu zanî ku ez Te hʼiz dikim». Îsa wîrʼa got: «Pezêd Min biçʼêrîne.

¹⁸ Ez rʼast bê xêlif terʼa dibêjim, gava ku tu xort bûyî, te xwexa qayîşa xwe girêdida û kʼuda te dixwest diçûyî. Lê gava ku tu kal bî, tê destêd xwe bilind kî û yekî dinê pişta te girêde û te bibe wî cîyê ku tu naxwazî herʼêyî».

¹⁹ Wî ev yek got, da eʼyankirinê ku ewê bi çi cûrʼe mirinê rʼûmetê bide Xwedê. Pey vê yekêrʼa Wî Petrûsrʼa got: «Pey Min were».

Îsa û şagirtê hʼizkirî

²⁰ Petrûs pişt xweva zivirʼî, dît ew şagirtê ku Îsa jê hʼiz dike pey wan tê. Eva ew şagirt bû, yê ku şîva êvarêda xwe avîtibû hʼemêza Îsa û gotibû: «Xudan ew kʼî ye, ku wê nemamîya Te bike?»

²¹ Petrûs gava ew dît, ji Îsa pirsî: «Xudan, lê îjar evê çawa be?»

²² Îsa wîrʼa got: «Heger Ez bixwazim ku ew bimîne hʼeta Ez bêm, çî terʼa ye? Tu pey Min were!»

²³ Eva gotina nava xûşk-birada bela bû, yanê ew şagirtê nemire. Lê belê Îsa bona wî negotibû, ku ew namire, lê gotibû: «Heger Ez bixwazim ku ew bimîne hʼeta Ez bêm, çî terʼa ye?»

²⁴ Eva ew şagirt e, yê ku bona van yeka şeʼdetîyê dide, usa jî ev yek nivîsîn. Em zanin ku şeʼdetîya wî rʼast e.

²⁵ Hê gelek kirêd din jî hene, yêd ku Îsa kirine. Heger ew bi hûr-gilî bihatana nivîsarê, bi tʼexmîna min, ew kʼitêbêd nivîsar wê dinyayêda cî nebûna.