Yûhenna 13 - Peymana Nû (Încîl)

Îsa nigêd şagirta dişo

¹ Berî Cejina Derbazbûnê, Îsa zanibû ku sihʼeta Wî pêrʼa gihîştîye ku ji vê dinyayê derê û herʼe cem Bavê. Ewî hʼemûyêd Xweye ku vê dinyayêda hʼiz kiribûn, hʼeta dereca here bilind jî ew hʼiz kirin.

² Wextê şîvxwarinê, mîrêcin qelpê xirab avîte dilê Cihûdayê kurʼê Şimhʼûnê Îsxeryotî, ku nemamîya Îsa bike.

³ Îsa zanibû ku Bavê her tişt daye destê Wî, Ew ji cem Xwedê hatîye û wê dîsa vegerʼe cem Xwedê.

⁴ Hingê Ew ji ser şîvê rʼabû, pʼotê Xwe danî alîkî û pʼêşgîrek hilda li pişta Xwe girêda.

⁵ Paşê av kire tʼeştê û destpêkir nigêd şagirtêd Xwe şûştin û bi pʼêşgîra girêdayî ziha kirin.

⁶ Gava dor gihîşte Şimhʼûn-Petrûs, ewî gotê: «Xudan, Tê nigêd min bişoyî?»

⁷ Îsa lê vegerʼand û gotê: «Ez niha çi dikim tu feʼm nakî, lê paşê tê feʼm bikî».

⁸ Petrûs jêrʼa got: «Tʼu car Tê nigêd min neşoyî!» Îsa lê vegerʼand û gotê: «Heger Ez nigêd te neşom, pʼara te wê tʼevî Min tʼunebe».

⁹ Şimhʼûn-Petrûs Wîrʼa got: «Xudan, ku usa ye ne tʼenê nigêd min, lê dest û serê min jî bişo!»

¹⁰ Îsa gotê: «Ewê ku hatîye şûştinê, pêştirî niga, wekî mayîn ne hʼewce ye dereke din bê şûştinê. Ew xwexa tʼemam-pêva paqij e. Hûn paqij in, lê ne ku hʼemû».

¹¹ Çimkî Îsa zanibû kʼî wê nemamîya Wî bike, bona wê yekê got: «Hûn hʼemû ne paqij in».

¹² Gava nigêd wan şûştin, pʼotê Xwe avîte ser Xwe û dîsa li ser sifrê rʼûnişt. Ji wan pirsî: «Gelo hûn zanin ku Min bona we çi kir?

¹³ Hûn Min Dersdar û Xudan hʼesab dikin, hûn rʼast dikin, Ez hema usa jî heme.

¹⁴ Awa heger Min bi vê Xudan û Dersdarîya Xweva nigêd we şûştin, gerekê hûn jî nigêd hevdu bişon.

¹⁵ Min nexşek nîşanî we kir, wekî çawa Min bona we kir, hûn jî usa bikin.

¹⁶ Ez rʼast bê xêlif werʼa dibêjim, xulam ji axayê xwe ne mestir e, ne jî yê ku hatîye şandinê ji yê ku ew şandîye mestir e.

¹⁷ Heger hûn vê yekê zanin, hûnê xwezilî bin heger biqedînin.

Îsa girtina xwe dide eʼyankirinê

¹⁸ Ez bona we hʼemûya nabêjim, çimkî Ez zanim Min kʼîjan bijartine. Lê gerekê nivîsar bê sêrî: ‹Yê ku nanê Min xwar pʼehʼîn avîte Min›.

¹⁹ Ez nihava, hê berî qewimandinê van tişta werʼa dibêjim, wekî, gava biqewimin hûn bawer bikin, ku EZ EW IM.

²⁰ Ez rʼast bê xêlif werʼa dibêjim, ewê ku wî qebûl ke, kʼîjanî ku Ez dişînim, ew Min qebûl dike û ewê ku Min qebûl dike, Yê ku Ez şandime qebûl dike».

²¹ Îsa gava eva yeka got, rʼuhʼda gelekî qilqilî, Wî aşkere şeʼdetî da û got: «Ez rʼast bê xêlif werʼa dibêjim, yekî ji we wê nemamîya Min bike».

²² Şagirta şaşmayî li hevdu nihêrʼî, gelo ew bona kʼê dibêje.

²³ Yekî ji şagirtêd Wî, yê ku Îsa jê hʼiz dikir, xwe avîtibû hʼemêza Îsa.

²⁴ Şimhʼûn-Petrûs wîrʼa bi çʼeʼva dikir ku bipirse: «Kʼa Ew bona kʼê dibêje».

²⁵ Ewî jî xwe da ber sîngê Îsa pirsî: «Xudan, ew kʼî ye?»

²⁶ Îsa cab da û got: «Ew e, yê ku Ez vî peʼrîyê nan xwarinêda kim bidimê». Û peʼrîyê nan xwarinêda kir, da Cihûdayê kurʼê Şimhʼûnê Îsxeryotî.

²⁷ Ewî hema çawa peʼrî ji dêst girt, mîrêcin kʼete nava wî. Îsa wîrʼa got: «Tê çi bikî zû bike».

²⁸ Lê yêd ku li ser sifrê rʼûniştibûn, tʼu kesî feʼm nekir, ku Ewî çima wîrʼa aha got.

²⁹ Kʼîsikê pʼera ku cem Cihûda bû, lema hineka tʼirê, ku Îsa wîrʼa dibêje: «Tiştêd ku cejinêda merʼa lazim in bikʼirʼe», yan jî «tiştekî bide belengaza».

³⁰ Ewî jî gava ew peʼrî hilda, pêrʼa-pêrʼa derkʼete derva. Îdî şev bû.

Tʼemîya nû: Ji hevdu hʼiz bikin

³¹ Gava ew derkʼete derva, Îsa got: «Niha Kurʼê Mêriv hate rʼûmetkirinê û Xwedê jî bi Wî hate rʼûmetkirinê.

³² Heger Xwedê pê Wî hate rʼûmetkirinê, Xwedê jî wê pê Xwe Wî rʼûmet ke û zûtirê wê Wî rʼûmet ke.

³³ Lawno! Ez gelek wext tʼevî we namînim. Hûnê li Min bigerʼin, lê niha Ez werʼa dibêjim, çawa ku Min cihûyarʼa jî got, hûn nikarin bêne wî cîyê ku Ez diçimê.

³⁴ Ez tʼemîke nû didime we: Hevdu hʼiz bikin. Çawa ku Min hûn hʼiz kirin, hûn jî usa hevdu hʼiz bikin.

³⁵ Bi vê yekê hʼemûyê zanibin hûn şagirtêd Min in, heger hûn hevdu hʼiz bikin».

Îsa derheqa înkʼarîya Petrûsda dibêje

³⁶ Şimhʼûn-Petrûs gote Wî: «Xudan, Tê kʼuda herʼî?» Îsa lê vegerʼand û gotê: «Wî cîyê ku Ez diçimê, tu niha nikarî pey Min bêyî, lê paşê tê pey Min bêyî».

³⁷ Petrûs gote Wî: «Xudan, çima ez niha nikarim pey Te bêm? Ezê eʼmirê xwe jî bona Te bidim».

³⁸ Îsa lê vegerʼand û gotê: «Tê eʼmirê xwe bona Min bidî? Ez rʼast bê xêlif terʼa dibêjim, hê berî bangdana dîk tê sê cara Min înkʼar kî.