Tîmotʼêyo I 5 - Peymana Nû (Încîl)

Cabdarîya bona eʼmirê mezin û biçʼûka

¹ Dilê kalemêra neêşîne, lê dil bide wan, çawa bavê xwe. Cahila çawa birayêd xwe hʼesab ke,

² pîra çawa dîya xwe, kʼulfetêd cahil çawa xûşkêd xwe, weke şîrê hʼelal.

Jinebîyêd eʼdetî

³ Qedirê jinebîya bigire, yêd ku bi eʼdetî jinebî ne.

⁴ Lê heger zarʼ yan nevîyêd jinebîkê hebin, bira ew zarʼ pêşîyê mala xweda hîn bin çawa xwedênasîya xwe bidine kʼifşê û bi vî tiherî deynê dê û bavê xwe vegerʼînin, çimkî ev yek li Xwedê xweş tê.

⁵ Jinebîya eʼdetî ew e, ya ku tʼenê maye û gumana xwe danîye ser Xwedê, şev û rʼojêd xwe bi dua û rʼeca derbaz dike.

⁶ Lê ya ku kʼêfa dilê xwerʼa ye, mirîya neçʼeʼlkirî ye.

⁷ Van tişta tʼemî ke, wekî bêlekʼe bin.

⁸ Lê heger merivek bona xwexatîya xwe, îlahî bona mala xwe xem nake, ewî bawerî înkʼar kirîye û ji nebawera jî xirabtir e.

⁹ Bira navê wê deftʼera jinebîyada bê nivîsarê, kʼîjan ji şêst salî kêmtir nîne, carekê jî mêrkirî bûye,

¹⁰ bi kirinêd qencva jî berbiçʼeʼv e: Mesele, zarʼ mezin kiribin, mêvan qebûl kiribin, nigêd bawermenda şûştibin, dest avîtibe kʼetîya û bona her şixulê qenc jî hazir sekinî ye.

¹¹ Lê jinebîyêd cahil qebûl neke, çimkî gava evana temê xwe xirab dikin, berê xwe ji Mesîh diguhêzin, dixwazin mêr kin

¹² û bi vî awayî evî sûcî hiltînine ser xwe, çimkî sozê berê dane alîkî.

¹³ Serda jî mal bi mal digerʼin, xwerʼanedîtî hîn dibin, ne tʼenê xwerʼanedîtî ne, usa jî gilîgerʼo, tʼevî şixulê xelqê dibin û tiştêd necayîz xeber didin.

¹⁴ Awa ez dixwazim ku jinebîyêd cahil mêr kin, zarʼa bînin û malkir bin, wekî zimên nekine devê neyara.

¹⁵ Çimkî îdî hinek jinebîyêd cahil xalifîn, pey mîrêcin çûn.

¹⁶ Heger jinebîyêd bawermendekê hebin, bira ew alîkʼarîya wan bike û civînê bargiran neke, wekî civîn bikaribe alîkʼarîya jinebîyêd eʼdetî bike.

Bona berpirsîyara

¹⁷ Ew berpirsîyarêd ku serwêrtîyê rʼind dikin, bira dubare hêjayî qedir bin, îlahî ewêd ku xeberdan û hînkirinêda dixebitin.

¹⁸ Çimkî nivîsar dibêje: «Devê gayê bêderêda dixebite girênede» û «Pʼale hêjayî heqê xwe ye».

¹⁹ Xeyba hindava berpirsîyarda bawer neke, heger du yan sê şeʼde tʼunebin.

²⁰ Berpirsîyarêd ku nava gunada dimînin, li ber hʼemûya lê hilê, wekî yêd mayîn jî bitirsin.

²¹ Ez li ber Xwedê, Mesîh Îsa û milyakʼetêd bijartî dikime deynê stûyê te, ku tu van şîreta bê tʼagêrî xwey kî, tiştekî bi firqîyê nekî.

²² Destê xwe zû daneyne ser yekî bona xizmetkʼarîya Xudan, ne jî tʼevî gunêd yêd mayîn bî. Xwe paqij xwey ke.

²³ Ji vir şûnda tʼenê avê venexwe, lê hinekî jî şeravê tʼev ke, bona cîyê mehʼandina xwarinê, ku zû-zû nexweş dikʼevî.

²⁴ Hinek hene, ku gunêd wan kʼifş in û rʼast wan dibine ber dîwanê, lê gunêd hineka jî paşê wê kʼifş bin.

²⁵ Usa jî kirinêd qenc kʼifş in û ew kirinêd ku ne kʼifş in, ew jî veşartî namînin.