Selanîkî I, 2 - Peymana Nû (Încîl)

Kʼarê Pawlos li Tʼêsalonîkêda

¹ Hûn xwexa jî zanin xûşk-birano, ku em badîhewa nehatine cem we.

² Me pêşîyê Fîlîpyayêda cefa kʼişandibû û hatibûne rʼezîlkirinê, çawa hûn zanin, paşê me bi qewata Xwedêyê xwe dîsa turuş kir, nava wê miqabilîya giranda Mizgînîya Xwedê werʼa bêjin.

³ Vê hîvîkirina meda ne tiştekî xêlif heye, ne hʼeramî û ne jî fêlbazî.

⁴ Lê çawa Xwedê em layîqî vê yekê kirin û Mizgînîdayîn sparte me, em usa xeber didin. Em usa nakin ku li meriva xweş bên, lê li Xwedê, Yê ku dilê me eʼnene dike.

⁵ Me gotinêd xweda hʼilekʼarî nekirin, çawa hûn zanin, ne jî pey timaya tʼerkelipaskirî kʼetin. Xwedê şeʼde ye!

⁶ Ne jî em navê xwe gerʼîyan, ne nava weda, ne nava yêd mayînda,

⁷ belê me dikaribû çawa şandîyêd Mesîh ser we bibûna bargiranî. Lê belê em nava weda rʼûnerm bûne, çawa kevanîk ku zarʼêd xwerʼa dirʼicife.

⁸ Usa jî dilê me ser we dişewitî, hʼeta ku me dixwest ne ku tʼenê Mizgînîya Xwedê bida we, lê eʼmirê xwe jî, çimkî hûn bibûne delalîyêd me.

⁹ Ew xebat û cefê me tê bîra we xûşk-birano? Em şev û rʼoj dixebitîn, ku ser we tʼu kesî nebine bargiranî, gava me Mizgînîya Xwedê werʼa dannasîn kir.

¹⁰ Hûn xwexa şeʼde ne, usa jî Xwedê, ku em tʼevî we bawermenda çawa hʼelal, rʼast û bêqusûr rʼabûn-rʼûniştin.

¹¹ Hûn pʼak zanin em hindava we her kesîda usa bûne, çawa bav hindava zarʼêd xweda.

¹² Me dil dida we, li ber dilê weda dihatin û lava ji we dikir, ku hûn layîqî Wî Xwedêyî bimeşin, Yê ku hûn gazî Pʼadşatî û rʼûmeta Xwe kirine.

¹³ Û bona vê yekê jî em her gav rʼazîbûnê didine Xwedê: Gava we ji me xebera Xwedê bihîst, we ne ku çawa xebera merivayê, lê çawa xebera Xwedê qebûl kir, rʼast jî usa ye, ku nava we bawermendada Ya xwe dike.

¹⁴ Çimkî hûn jî xûşk-birano, kʼetine hʼalê wan civînêd Xwedêye pʼara Mesîh Îsa, ku li Cihûstanê ne, we jî xût ew cefa destê miletê xweda kʼişandin, çawa wan jî destê wan cihûyada,

¹⁵ yêd ku hin Xudan Îsa, hin jî pʼêxember kuştin û em jî zêrandin. Evana li Xwedê xweş nayên û miqabilî dinê-eʼlamê ne!

¹⁶ Vana dikir, wekî em necihûyarʼa xeber nedin, ku ew xilaz bin. Bi vê yekê her gav kʼasa xweye guna dadigirtin û heyneser xezeb anîne serê xwe.

Pawlos hʼeyra tʼêsalonîkîyada bû

¹⁷ Lê em xûşk-birano, rʼast e demeke kin rʼû bi rʼû ji hev xerîb kʼetin, (lê ne bi dila), em hê kʼetine demana dîtina rʼûyê we.

¹⁸ Me xwest em bihatana cem we, min Pawlos xwexa jî xwest çend cara bêm, lê mîrêcin rʼê neda me.

¹⁹ Belê kʼî ye gumana me, yan jî şabûn, yan ew kʼofîya em pê difirʼin, ber Xudanê me Îsa, wî zemanê hatina Wîda, heger ne hûn?

²⁰ Rʼast hûn in ew rʼûspîtî û şabûna me.