Romayî 9 - Peymana Nû (Încîl)

Xwedê û miletê wî cihûyê bijartî

¹ Ez bi Mesîh bê xêlif rʼast dibêjim û îsafa min jî bi saya Rʼuhʼê Pîroz minrʼa şeʼdetîyê dide,

² ku ez gelekî ber xwe dikʼevim û kula dilê min jî kʼûr e.

³ Çimkî min xwexa dixwest nifirʼ li min bibûya, tʼêla min ji Mesîh biqetîya, bona miletê minî ji xûn-goştê min,

⁴ ku îsraêlî ne. Li wan dikʼeve bibine lawêd Xwedê, Xwedê rʼûmeta Xwe nîşanî wan da, peyman tʼevî wan girêdan, qanûnêd Xwe dane wan û kirine xweyêd hʼebandin û sozêd dayî.

⁵ Kal-bav jî ji wan in û Mesîh jî alîyê xûn û goştda ji nav wan hat, ku ser hʼemûyarʼa Xwedêyê hʼeta-hʼetayêyî hêjayî şikirîyê ye. Amîn.

⁶ Lê belê naqewime ku sozê Xwedê xêlif derê, çimkî ne ku ew hʼemû ne îsraêlî, yêd ku ji Îsraêl dinê kʼetine

⁷ û ne jî hʼemûyêd ji bedena Birahîm bûne zarʼêd wîye heq-hʼelal in, lê hatîye gotinê: «Zurʼeta teyê Îshaqda bê navkirinê».

⁸ Awa gotî zarʼêd Xwedê ne ew in, yêd ku ji bedena tʼebîyetî ne, lê zarʼêd sozdayî wê zurʼet bêne hʼesabê.

⁹ Çimkî sozê gotî ev bû: «Saleke din vî çaxî ezê li ser teda bêm û kurʼekê Serayêrʼa bibe».

¹⁰ Lê ne tʼenê ev bû, Rʼêvêka jî bi du kurʼa ji bavekî hʼemle derkʼet, awa gotî ji bavê me Îshaq.

^11-12 Gava kurʼik hê nebibûn, hê qencî-xirabî nekiribûn, Rʼêvêkayêrʼa hate gotinê: «Yê mezin wê xulamtîyê li yê biçʼûk bike». Ev yek bû, wekî qirara Xwedê weke bijartina Wî derê, ne ku kirava girêdayî be, lê li gora gazîya Xwedê be.

¹³ Çawa nivîsar e: «Min Aqûb hʼiz kir, lê ji Esaw çûm».

¹⁴ Em îdî çi bêjin? Gelo neheqîya Xwedê heye? Na xêr!

¹⁵ Çimkî Mûsarʼa dibêje: «Ez kʼîjanî bême rʼeʼmê, Ezê bême rʼeʼmê û dilê Min ser kʼê bişewite, wê bişewite».

¹⁶ Ev yek îdî ne ji xwestin yan xîreta mêriv e, lê ji rʼeʼma Xwedê ye.

¹⁷ Çimkî nivîsara pîroz Firewinrʼa dibêje: «Bona wê yekê Min tu kirî pʼadşa, wekî qewata Xwe bi te bidime kʼifşê û navê Min tʼemamîya dinyayêda bê gotinê».

¹⁸ Awa Xwedê kʼîjana dixwaze tê rʼeʼmê û kʼîjana dixwaze wan serhʼişk dike.

Hêrs û rʼeʼma Xwedê

¹⁹ Ku usa ye tê minrʼa bêjî: «Lê îdî çima Xwedê me neheq dike? Kʼî dikare li ber qirara Wî rʼabe?»

²⁰ Lê tu kʼî yî, eʼvdo, ku li ber gotina Xwedê rʼadibî? Gelo cêrʼ dikare cêrʼkerrʼa bêje: «Te çima ez aha çêkirime?»

²¹ Çima hʼukumê cêrʼker ser axê tʼune ku ji wê hʼerʼîya stirayî hin derdanêd bona rʼûmetê çêke, hin jî bona bêrʼûmetê?

²² Lê çi vê yekêrʼa heye, heger Xwedê xwest berî kʼifşkirina hêrs û qewata Xwe, bi dûmika dirêj gelekî sebira Xwe li wan derdanêd hêjayî hêrsê bîne, yêd ku undabûnêrʼa hazir sekinî ne?

²³ Wî ev yek kir, wekî dewlemendtîya rʼûmeta Xwe wan derdanarʼa bide kʼifşê, yêd ku bûne xweyê vê rʼeʼmê, kʼîjan ku Wî pêşda hazir kiribûn, wekî ew tʼevî rʼûmeta Wî bibûna.

²⁴ Û ew derdanêd gazîkirî em in, ne ku tʼenê ji cihûya, lê ji necihûya jî,

²⁵ çawa kʼitêba Hosêyada Ew dibêje: «Cimeʼta ku ne cimeʼta Min e, Ezê bêjimê: ‹Cimeʼta Min› û ya ne delal Ezê bêjimê: ‹Delal›».

²⁶ Û «wê dera ku wanrʼa hate gotinê: ‹Hûn ne cimeʼta Min in›, hema li wir jî ewê lawêd Xwedêyê sax bêne gotinê».

²⁷ Îşaya jî bona Îsraêl dike gazî dibêje: «Heger hʼesabê zarʼêd Îsraêl weke qûma beʼrê be, tʼenê hinek wê jê xilaz be.

²⁸ Çimkî Xudan wê kin û kurt zûtirê dîwana dinê bike».

²⁹ Û çawa Îşaya berî vê yekê got: «Heger Xudanê Zor merʼa zurʼet nehişta, emê bikʼetana rʼoja Sodomê û bibûna mîna Gomorayê».

Îsraêl û Mizgînî

³⁰ Em îdî çi bêjin? Necihûyêd ku pey rʼasthʼesabbûnê nediçûn, gihîştine rʼasthʼesabbûnê, wê rʼasthʼesabbûna ji bawerîyê,

³¹ lê Îsraêl ku pey Qanûnê diçû ku rʼast bê hʼesabê, negihîşte wê yekê.

³² Çima? Çimkî ew ne ku bi bawerîyê bû, lê bi kirêd xwe. Û ew ser kevirê likʼumandinêda kʼet hol bû,

³³ çawa nivîsar e: «Va Ez kevirekî likʼumandinê Sîyonêda datînim, zinarekî jê holbûnê lê her kesê ku bawerîya xwe Wî bîne, wê şermî nebe».