Romayî 1 - Peymana Nû (Încîl)

Silavkirin

¹ Ji Pawlos, xulamê Mesîh Îsa, şandîtîyêrʼa gazîkirî, bona belakirina wê Mizgînîya Xwedêye kʼifşkirî,

² ya ku Wî hê pêşda nivîsarêd pîrozda bi zarê pʼêxemberêd Xwe soz dabû.

^3-4 Eva Mizgînîya bona Kurʼê Wî, Xudanê me Îsa Mesîh e, ku bi bedenî ji zurʼeta Dawid bû û bi Rʼuhʼê Pîrozîyê, gava ji mirinê rʼabû, qudretêda çawa Kurʼê Xwedê xuya bû.

⁵ Bi Wî me kʼerema şandîtîyê stand, wekî bona navê Wî hʼemû mileta hîn kin, ku bawer bikin û guhdar bin.

⁶ Hûn jî nava wanda hatine gazîkirinê, ku bibine pʼara Îsa Mesîh.

⁷ Ji we hʼemûyarʼa, hʼizkirîyêd Xwedêye pîrozbûnêrʼa gazîkirî, ku Rʼomayêda dimînin, kʼerem û eʼdilayî be, ji Xwedêyê Bavê me û Xudan Îsa Mesîh.

Pawlos hʼeyra bawermendêd Rʼomayêda ye

⁸ Berê pêşin ez bi destê Îsa Mesîh bona we hʼemûya rʼazîbûnê didime Xwedêyê xwe, çimkî bawerîya we tʼemamîya dinyayêda tê gotinê.

⁹ Xwedê şeʼdê min e, ew Xwedêyê ku ez nava Mizgînîya Kurʼê Wîda bi dil û can xulamtîyê dikim, ez her gav we bîr tînim

¹⁰ û tʼimê nava duayêd xweda hîvî dikim, ku bi eʼmirê Xwedê carekê rʼê bikʼeve min, ser weda bêm.

¹¹ Çimkî ez gelekî hʼeyra dîtina weda me, wekî pʼêşkʼêşeke rʼuhʼanî bigihînime we, ku hûn bawerîyêda bişidin.

¹² Awa gotî ez jî tʼevî we, em dil bidine ber hev, bi wê bawerîya min û weye her du alîyava.

¹³ Ez dixwazim ku hûn zanibin xûşk-birano, wekî gelek cara min xwestîye bême cem we, ku kʼeda min nava weda jî hebe, çawa nava necihûyêd mayînda, lê hʼeta niha rʼê nekʼetîye min.

¹⁴ Ez borcdarê hʼemû mileta me, hin yê yûnanêd pêşdaçûyî û hin jî yê miletêd paşdamayî, deyndarê serwaxta û bêfeʼma me.

¹⁵ Awa ez bi dil û can dixwazim Mizgînîyê bidime we jî, yêd ku Rʼomayêda dimînin.

¹⁶ Belê ez Mizgînîyê şerm hʼesab nakim, çimkî ew qewata Xwedê ye, bona xilazbûna hʼemû bawermenda, pêşîyê bona cihûya, paşê necihûya.

¹⁷ Çimkî Mizgînî dide kʼifşê, ku Xwedê çawa meriva rʼast hʼesab dike, dike kirasê xwe, ev yek ji sêrî hʼeta binî bi bawerîyê ye, çawa nivîsar e: «Yê rʼast wê bijî, çimkî bawer dike».

Hʼemû meriv gunekʼar in

¹⁸ Xezeba Xwedê ji eʼzmên ser hʼemû bêxwedêtî û neheqîya wan meriva xuya dibe, kʼîjan ku bi neheqîyêd xwe nahêlin ku rʼastî xuya be.

¹⁹ Çimkî çi ku gerekê bona Xwedê bizanibin wanva eʼyan e, çimkî Xwedê wanva eʼyan kirîye.

²⁰ Rʼast ji eʼfirandina dinyayêda hʼunurêd Wîye nexuya, awa gotî qudreta Wîye hʼeta-hʼetayê û Xwedêtîya Wî bi eʼfirîna xuya dibin, zelal têne dîtinê. Bi vî awayî kes nikare cabê bide.

²¹ Belê wan Xwedê nas dikir, lê pesinê Wî nedan çawa Xwedê, ne jî ji Wî rʼazî bûn, lê belê ew nava fikirêd xweda pʼûçʼ bûn û ji dest bêfeʼmîyê şûna rʼeşva çûn.

²² Wana got: «Eme serwaxt in», lê bêfeʼm derkʼetin

²³ û rʼûmeta Xwedêyê nemirî şikilê merivê pʼûçʼî-mirî, teyreda, çarpʼê û şûlikîyarʼa guhêrʼîn.

²⁴ Lema jî Xwedê ew bi xwestina dilê wan dane destê hʼeramîyê, ku bedena xwe nava hevda bihʼerʼimînin.

²⁵ Wana rʼastîya hindava Xwedêda derewîyêrʼa guhêrʼîn û serê xwe li ber eʼfirîna danîn, ew hʼebandin, ne ku Eʼfirandarê hʼeta-hʼetayê ku hêjayî şikirîyê ye. Amîn.

²⁶ Bona vê yekê Xwedê ew dane bênamûsîyê, hʼeta jinêd wan jî hʼewcetîya xweye eʼdetê dinê hʼewcetîya ekʼsîeʼdetîyêrʼa guhêrʼîn.

²⁷ Usa jî mêra hʼewcetîya jinaye eʼdetî hiştin, pê temêd xweye xirab bi hevrʼa şewitîn, mêra tʼevî mêra rʼobetî dikir û heqê jirʼêkʼetina xweye qazinckirî hildidane ser xwe.

²⁸ Û çawa wana nexwest Xwedê zanebûna xweda xweykirana, Xwedê jî ew dane fikirêd bêtʼewşe, ku ewana tiştêd necayîz bikin.

²⁹ Evana her neheqîyê, neqencîyê, timayîyê, xirabîyava tʼijî ne: Bi hʼevsûdîyê, mêrkujîyê, berzeqîyê, mixenetîyê, xêrnexwazîyêva dagirtî, gilîgerʼo,

³⁰ buxdanbêj, nexwedêhʼiz, bêşerm, pozbilind, kʼubar-babax, yê xirabîyê çêdike, ne gurʼa dê-bavada,

³¹ bêfeʼm, bêamin, bêîsaf, bêrʼeʼm.

³² Belê evana haş ji qanûna Xwedê hene, ku yêd van tişta dikin hêjayî mirinê ne, lê belê ne ku tʼenê van tişta dikin, lê havijîya xwe ji kirîya jî tînin.