Peyxam 17 - Peymana Nû (Încîl)

Maka qavîyê

¹ Ji wan her hʼeft milyakʼetêd ku xweyê her hʼeft tʼasa bûn, yekî hat tʼevî min xeber da û got: «Were vê derê, ez dîwana wê qava bi nav û deng nîşanî te kim, ya ku li ser gelek ava rʼûniştî ye.

² Pʼadşêd dinyayê tʼevî vê qavî kirin û binelîyêd rʼûbarî dinê pê şerava qavîya wê serxweş bûn».

³ Hingê Rʼuhʼê Pîroz hate ser min, wî milyakʼetî ez birime berʼîkê. Min dîna xwe dayê, va jinek li ser ceʼnewirekî sorê gevez sîyar, ku serda-pêda ji her alîyava bi navêd kʼifirîyêd hindava Xwedêda tʼijî bûn û hʼeft serêd wî û dehe stirûyêd wî hebûn.

⁴ Ew kʼulfeta kʼinca şîrk û sorê gevezva wergirtî bû, pê zêrʼ, kevirêd qîmet, lal û durʼva xemilî bû. Kʼaseke zêrʼîn destê wêda bû, ew kʼas jî kʼirêtî û mirʼdarʼîya qavîya wêva dagirtî bû.

⁵ Li ser eʼnîya wê navekî surʼ nivîsar bû: BABÎLONA MEZIN, MAKA QAVA Û KʼIRÊTÎYÊD DINYAYÊ.

⁶ Min dîna xwe dayê, wê ew kʼulfeta pê xûna cimeʼta Xwedê û pê xûna şeʼdêd Îsa serxweş bûye. Gava ku min ew dît, ez gelekî eʼcêbmayî mam.

⁷ Hingê wî milyakʼetî minrʼa got: «Tu çima eʼcêbmayî mayî? Ezê surʼa wê kʼulfetê û surʼa wî ceʼnewirê ku ewa lê sîyar e, kʼîjan ku hʼeft serêd wî û dehe stirûyêd wî hene, terʼa bêjim.

⁸ Ew ceʼnewirê ku te dît, wextekê hebû, lê niha tʼune. Ewê zûtirê ji gelîyê hey-wayê derkʼeve û herʼe unda be. Binelîyêd rʼûbarî dinêye ku navêd wan ji wextê eʼfirandina dinyayêda kʼitêba jîyînêda nehatine nivîsarê, wê eʼcêbmayî bimînin, gava wî ceʼnewirî bibînin, yê ku hebû û niha tʼune, lê wê hebe.

⁹ Li vir hʼiş-aqil kêr tê. Ew her hʼeft serî, hʼeft çʼîya ne, ser kʼîjana ew kʼulfet rʼûniştî ye, usa jî hʼeft pʼadşa ne.

¹⁰ Ji wan pênc kʼetine, yek heye, yê din hê nehatîye û gava bê, gerekê hinek wext bimîne.

¹¹ Ew ceʼnewirê ku wextekê hebû û niha tʼune, ew xwexa jî pʼadşê hʼeyşta ye. Ew yekî ji wan her hʼefta ye û wê herʼe unda be.

¹² Ew her dehe stirûyêd ku te dîtine, dehe pʼadşa ne, ku hê pʼadşatî nestandine, lê belê wê hʼukum bistînin, ku tʼevî ceʼnewir bona sihʼetekê pʼadşatîyê bikin.

¹³ Meremê van her deha yek e, ewê qewat û hʼukumê xwe bidine ceʼnewir.

¹⁴ Evana wê tʼevî Berx şerʼ bikin, lê Berx tʼevî yêd gazîkirî, bijartî û amina wê li ser wan bikaribe, çimkî ew Berx Xudanê xudana û Pʼadşê pʼadşa ye».

¹⁵ Hingê milyakʼet minrʼa got: «Ew avêd te dîtin ku ewa qav li ser wan rʼûniştîye, ew cimeʼt in, eʼlalet in, milet û ziman in.

¹⁶ Ew her dehe stirûyêd ku te dîtin, usa jî ceʼnewir wê hevrʼa bijenine ya qav. Ewê destê wê ji her tiştî bikin, wê teʼzî kin û goştê wê bixwin, êgirda bişewitînin.

¹⁷ Çimkî Xwedê ev yek kire dilê wan, ku xwestina Wî bikin û ser nêtekê bin, pʼadşatîya xwe bidine ceʼnewir, hʼeta ku xeberêd Xwedê bêne sêrî.

¹⁸ Ew jina ku te dît, ew bajarê mezin e, yê ku pʼadşatîyê li ser pʼadşêd dinyayê dike».