Peyxam 16 - Peymana Nû (Încîl)

Hʼeft tʼasêd xezeba Xwedê

¹ Hingê min dengekî bilind ji pʼaristgehê bihîst ku gote her hʼeft milyakʼeta: «Herʼin, her hʼeft tʼasêd xezeba Xwedê birʼêjine ser eʼrdê».

² Milyakʼetê pêşin çû tʼasa xwe rʼête ser eʼrdê, pʼizikêd pʼîse xirab li ser wan meriva derkʼetin, yêd ku nîşana ceʼnewir li ser wan bû û serê xwe li ber hʼeykelê wî danîbûn.

³ Yê duda tʼasa xwe rʼête ser beʼrê, beʼr bû mîna xûna mirîya û hʼemû hʼeywanêd beʼrêda qirʼ bûn.

⁴ Yê sisîya tʼasa xwe rʼête ser çʼema û avêd kanîya, ew bûne xûn.

⁵ Wî çaxî min dengê milyakʼetê ava bihîst ku got: «Tu ser rʼastîyê yî, Yê heyî, Yê hebûyî û Yê pîroz î, ku Te dîwanêd bi vî awayî kirin.

⁶ Çimkî wan xûna cimeʼta Xwedê û pʼêxembera rʼêt û Te xûn li wan da vexwarinê. Rʼast ew xurê vê yekê ne».

⁷ Hingê min dengê gorîgehê bihîst, ku aha got: «Belê, ya Xudan Xwedêyê Hʼemû Zorayîyê, dîwanêd Te rʼast û heq in».

⁸ Milyakʼetê çara tʼasa xwe rʼête ser rʼoyê û wêrʼa hate dayînê, ku merivayê bi êgir biqelîne.

⁹ Hingê meriv ji dest şewata germayîyê hatine qelandinê û kʼifirî navê Xwedê kirin, ku hʼukumê Wî li ser van bela heye. Lê ew ji kirêd xweye xirab venegerʼîyan, wekî şikirî bidana Wî.

¹⁰ Milyakʼetê pênca tʼasa xwe rʼête ser tʼextê ceʼnewir û teʼrîstanî hate ser pʼadşatîya wî, ji êşê meriva zimanê xwe digestin

¹¹ û ji dest êşa û pʼizika kʼifirî li Xwedêyê eʼzmên kirin, lê ji kirêd xweye xirab venegerʼîyan.

¹² Milyakʼetê şeşa tʼasa xwe rʼête ser çʼemê Firatêyî mezin, ava çʼêm çʼikîya, wekî rʼê bona pʼadşêd rʼohilatê bê hazirkirinê.

¹³ Hingê min dîna xwe dayê, va sê rʼuhʼêd hʼerame mîna beqa, ji devê wî zîyayî, ji devê ceʼnewir û ji devê pʼêxemberê derew derdikʼetin.

¹⁴ Evana ew rʼuhʼêd cina bûn, yêd ku nîşanêd eʼcêb dikin. Ew diçine cem hʼemû pʼadşêd dinyayê, wekî wan bicivînin, bona şerʼê wê Rʼoja Mezine Xwedêyê Hʼemû Zorayîyê.

¹⁵ «Va ye Ezê mîna diza bêm! Xwezî li wî, yê ku hʼişyar dimîne û kʼincêd xwe xwey dike, wekî teʼzî negerʼe û eʼyba wî xuya nebe!»

¹⁶ Hingê wan rʼuhʼa ew pʼadşa civandine wî cîyî ku bi îbranî jêrʼa «Harmegedon» tê gotinê.

¹⁷ Milyakʼetê hʼefta tʼasa xwe rʼête ser hewê û ji tʼextê pʼaristgehê dengekî bilind derkʼet û got: «Hate sêrî!»

¹⁸ Hingê birûskê lê da, bû gurʼînîya dengê eʼwra û eʼrd usa qayîm hʼejîya, ku ji wê rʼoja însan dinê kʼetîye hʼeta niha eʼrd aha nehʼejîyaye. Eʼrdhʼej haqas qayîm bû!

¹⁹ Bajarê mezin bû sê pʼara û bajarêd mileta wêran bûn. Babîlona mezin hate bîra Xwedê, wekî wê kʼasa xweye şerava xezeba giranva bide wê.

²⁰ Hʼemû girav betavebûn û çʼîya îdî nehatine xuyanê.

²¹ Ji eʼzmên teyroka gire weke pêncî kîlogramê ser merivada barî. Meriva ji dest lêdana teyrokê kʼifirî li Xwedê kirin, çimkî eva bela gelekî giran bû.