Peyxam 11 - Peymana Nû (Încîl)

Du şeʼdêd ku pʼêxembertîyê dikin

¹ Hingê qamîşekî mîna şiva minrʼa hate dayînê û hate gotinê: «Rʼabe, pʼaristgeha Xwedê û gorîgehê çap ke û yêd ku têda dihʼebînin jî bijmire.

² Lê hʼewşa pʼaristgehêye derva bihêle û wê çap neke, çimkî ew pʼûtpʼaristarʼa hate dayînê. Ewê Bajarê Pîroz çil du meha bin pʼîyada pʼêpes kin.

³ Û Ezê tʼemîyê bidime du şeʼdêd Xwe, ewê kʼurx xwekirî hʼezar dusid şêst rʼojî pʼêxembertîyê bikin».

⁴ Evana ew her du darêd zeytʼûnê û her du şemdan in, yêd ku li ber Xudanê dinyayê disekinin.

⁵ Heger merivek ku bixwaze zirarê bide wan, agir ji devê wan derdikʼeve, dijminêd wan hʼûfî xwe dike. Û heger merivek bixwaze zirarê bide wan, gerekê ew xwexa usa bê kuştinê.

⁶ Hʼukumê van heye, ku rʼojêd pʼêxembertîya xweda eʼzmên dadin, wekî baran nebare. Usa jî hʼukumê wan li ser ava heye, ku wan bikine xûn û kʼengê jî bixwazin, dikarin her cûrʼe bela bînine serê dinê.

⁷ Gava ewana şeʼdetîya xwe ser hevda bînin, hingê ew ceʼnewirê ku ji gelîyê hey-wayê derdikʼeve, wê tʼevî wan şerʼ ke, wan bindest ke û bikuje.

⁸ Cinyazêd wan wê li ser meydana wî bajarê mezin avîtî bin, li wî cîyê ku Xudanê wan her duya hate xaçkirinê, ku bi meʼna rʼuhʼanî jêrʼa «Sodom» û «Misir» tê gotinê.

⁹ Ji hʼemû cimeʼta, bereka, zimana û mileta wê sê rʼoj û nîva li cinyazêd wan binihêrʼin û nehêlin ku cinyazêd wan bikine tʼirba.

¹⁰ Binelîyêd li rʼûbarî dinê wê dilê xwe li wan şa kin û şa bin, xelata jî hevdurʼa bişînin, çimkî van her du pʼêxembera cefa didane yêd ku li ser rʼûyê eʼrdê diman.

¹¹ Pey sê rʼoj û nîvarʼa Xwedê rʼuhʼê jîyînê ber wanda anî, ew rʼabûne ser pʼîya û xofeke mezin kʼete ser yêd ku ew dîtin.

¹² Hingê wan her duya dengekî bilind ji eʼzmên bihîst ku wanrʼa got: «Werine vê jorê». Û ewana ber çʼeʼvêd dijminêd xwe eʼwrava hilkʼişîyane eʼzmên.

¹³ Wê sihʼetê eʼrd qayîm hʼejîya, ji dehe pʼara pʼareke bajêr hilşîya û wê eʼrdhʼejêda hʼeft hʼezar meriv mirin, yêd mayîn jî çʼeʼvtirsîyayî bûn, şikirî didane Xwedêyê eʼzmên.

¹⁴ Weya duda derbaz bû. Va ye, ya sisîya wê zûtirê bê.

Dengê borʼîya hʼefta: Hʼebandina li eʼzmên

¹⁵ Milyakʼetê hʼefta li borʼîyê xist û eʼzmênda dengêd bilind hatin ku digotin: «Pʼadşatîya dinyayê bû ya Xudanê me û Mesîhê Wî, Ewê hʼeta-hʼetayê pʼadşatîyê bike».

¹⁶ Ew her bîst çar rʼûspîyêd ku li ber Xwedê ser kʼursîyêd xwe rʼûniştibûn, xwe deverʼûya avîtin, serê xwe ber Xwedê danîn

¹⁷ û gotin: «Ya Xudan Xwedêyê Hʼemû Zorayîyê, Yê heyî û Yê hebûyî, em şikirîyê didine Te, ku Te qewata Xweye mezin stand û dest bi hʼukumê Xwe kir.

¹⁸ Pʼûtpʼarist qilqilîn, lê xezeba Te hat. Wext pêrʼa gihîştîye, ku dîwana mirîya bikî, xelata bidî xulamêd Xwe, pʼêxembera û cimeʼta Xwe usa jî yêd ku ji Te ditirsin, ji biçʼûka hʼeta mezina. Wext hat, ku qirʼa wan bînî, yêd ku dinê xirab dikin».

¹⁹ Pey vê yekêrʼa pʼaristgeha Xwedêye eʼzmên vebû û wêda Sindoqa Peymana Wî xuya bû. Birûskê birq dan, gurʼînîya dengêd eʼwra hate bihîstinê, eʼrd hʼejîya û teyrok barî.