Petrûs II 2 - Peymana Nû (Încîl)

Dersdarêd derew

¹ Pʼêxemberêd derew jî nava cimeʼta Îsraêlêda derkʼetine, çawa li nava weda jî wê dersdarêd derew derên. Ewê hînkirinêd zewal vedizine nava we, wî Xweyîyê ku ew kʼirʼîn jî înkʼar kin û zûtirekê belayê bînine serê xwe.

² Gelek wê ber bayê bênamûsîya wan kʼevin, rʼûyê wanda wê rʼîya rʼastîyê bê bêhurmetkirinê.

³ Wê ji dest timakʼarîyê bi zarê xweş we bixapînin bona kʼara xwe. Dîwana wanê derengî nebe, bela wan ber şêmîkê ye.

⁴ Çimkî hʼeyfa Xwedê li wan milyakʼetêd ku gune kirin nehat, lê ew qeydkirî avîtine zindana teʼrîstanîyê, Rʼoja Dîwanêrʼa dane xweykirinê.

⁵ Û hʼeyfa Wî dinya pêşin jî nehat, tʼenê hʼeyşt nefs, Nuhê ku heqî dannasîn dikir, mala wîva xilaz kir gava lêyî anî ser dinya nepʼaka.

⁶ Dîwana bajarêd Sodom û Gomorayê jî kir, ew kirin ax-xwelî, wêran kir, bona nepʼakêd pey wanrʼa dersek hişt.

⁷ Lûtê rʼast jî, ku ji bêpʼergalîya nepʼakaye bênamûsî aciz bibû, xilaz kir.

⁸ Çimkî ewî rʼast, ku nava wanda dima, kirêd bêolîtîya wan didîtin û dibihîstin, her rʼoj rʼuhʼê wîyî rʼast xweda dişewitî.

⁹ Xudan ku bi vî awayî kir, ew zane çawa xwedênasa jî ji cêrʼibandina xilaz ke û neheqa Rʼoja Dîwanêrʼa xwey ke, wekî cezayê xwe bistînin,

¹⁰ îlahî wan, yêd ku pey hʼeramîya xwestina qalib kʼetine, dijenine serwêrtîyê. Ewe berzeq û xwerʼazî ne, xof jî nakin, yêd xweyîrʼûmete jorin bêhurmet dikin,

¹¹ lê milyakʼet çiqasî pê qewat û zorayîya xwe ji van zêdetir in, dîsa li ber Xudan bi bêhurmetkirinê şikîyatê wan nakin.

¹² Ev merivana mîna hʼeywanêd bêzare-bêziman in, bi qafê xweye vala têne rʼêberîkirinê, ku bona nêçʼîr û kuştinê dinê kʼetine, wan tişta bêhurmet dikin ku nizanin ew çi ne, evê jî mîna wan hʼeywana unda bin herʼin.

¹³ Xirabîya wanê li wan vegerʼe. Kʼêfa dilê xwerʼa xirabîya ku rʼo-nava-rʼojê dikin xwerʼa şabûn hʼesab dikin. Evana lekʼe û hʼeram in, tʼevî we dixwin-vedixwin û hingê nava rʼîyêd xweye derewda kʼêf dikin.

¹⁴ Çʼeʼvêd wan li zinêkʼarîyê ye, ji gunekirinê tʼêr nabin, bawermendêd neşidîyayî pey xwe dibin, dilê wan tʼenê hînî timakʼarîyê bûye. Nifirʼ ser wan e!

¹⁵ Destê xwe ji rʼîya rʼast kirin, xalifîn, rʼîya Bilamê Beûrda çûn, yê ku maşê neheqîyê hʼiz kir.

¹⁶ Lê li neheqîya wî hate hilatinê gava kʼera bêzare-bêziman bi zimanê merivayê xeber da û pêşîya bêaqilîya pʼêxember girt.

¹⁷ Ev merivêd ha kanîyêd çʼikîyayî ne û eʼwrêd ji ber bê ajotî ne. Şeverʼeşa teʼrîstanîyê bona wan xweykirî ye.

¹⁸ Yêd ha gotinêd pʼûçʼe ji xwe mestir dibêjin, bi temêd merivayêye xirab wan dixapînin, yêd ku çendek pêşda ji ewêd rʼîya xalifîda diçin, rʼevîbûn.

¹⁹ Evana yêd aharʼa azayîyê soz didin, lê xwexa xulamêd pʼûçʼbûnê ne, çimkî meriv çi tiştîda ku dide der, dibe xulamê wê yekê.

²⁰ Heger ewêd ku pê zanebûna hindava Xudan û Xilazkirê me Îsa Mesîh carekêrʼa destê xwe ji hʼeramîyêd dinê kirin, paşê dîsa bikʼevine nava wan hʼeramîya, bidine der, axirîya wanê ji ya pêşin xirabtir be.

²¹ Wanrʼa hê qenc bû, ku qet ev rʼîya heqîyê nas nekirana, ne ku pey naskirinêrʼa ji wê tʼemîya pîroz dagerʼîyana, ya ku wanrʼa hate dayînê.

²² Ev gotin rʼast tê serê wan: «Se vedigerʼe ser verʼeşandina xwe» û «Berazê şûştî dîsa xwe hʼerʼîyê vedide».