Metta 6 - Peymana Nû (Încîl)

Hînkirina bona xêrkirinê

¹ Haş ji xwe hebin, ku hûn qencîyêd xwe ber meriva nekin, wekî ji wan bêne kʼifşê. Yan na, hûn ji Bavê xweyî Eʼzmana heq nastînin.

² Awa çaxê tu xêra dikî, pêşîya xwe borʼîyê nexe, çawa durʼû kʼinîşt û kʼûçada dikin, wekî meriv pesinê wan bidin. Ez rʼast werʼa dibêjim, ku wana heqê xwe îdî standîye.

³ Lê çaxê tu xêra dikî, bira destê çʼepê nizanibe destê rʼastê çi xêr kir,

⁴ ku xêrêd te dizîva bin. Û Bavê teyî tiştêd ku tu dizîva dikî dibîne, wê heqê te bide te.

Hînkirina bona dua

⁵ Gava hûn dua dikin, mîna durʼûya nebin. Ew hʼiz dikin kʼinîşt û meydanada bisekinin dua bikin, ku ber meriva bêne kʼifşê. Ez rʼast werʼa dibêjim, îdî wana heqê xwe standîye.

⁶ Lê çaxê tu dua dikî, bikʼeve oda xwe, derî li xwe bigire û Bavê xwerʼa ku nayê dîtinê duayê xwe bike. Û Bavê teyî tiştêd ku tu dizîva dikî dibîne, wê heqê te bide te.

⁷ Gava ku hûn dua dikin, mîna pʼûtpʼarista pʼirʼxeber nebin. Wana tʼirê bona pʼirʼ xeberdana wan duayêd wanê bêne bihîstinê.

⁸ Hûn mîna wan nebin, çimkî berî xwestina we, Bavê we zane çi werʼa lazim e.

⁹ Lê hûn aha dua bikin: ‹Bavê meyî Eʼzmana! Navê Te pîroz be,

¹⁰ Pʼadşatîya Te bê, eʼmirê Te be, çawa li eʼzmên, usa jî li ser eʼrdê.

¹¹ Nanê meyî rʼojê rʼoj bi rʼoj bide me.

¹² Deynêd me bibaxşîne, çawa ku em dibaxşînine deyndarêd xwe.

¹³ Û me nebe cêrʼibandinê, lê me ji yê xirab xilaz ke, çimkî pʼadşatî, qewat û rʼûmet yêd Te ne, hʼeta-hʼetayê. Amîn›.

¹⁴ Heger hûn neheqîyêd merivaye hindava weda ku dikin bibaxşînin, Bavê weyî Eʼzmana jî wê we bibaxşîne.

¹⁵ Lê heger hûn neheqîyêd meriva nebaxşînin, Bavê we jî neheqîyêd we nabaxşîne.

Hînkirina bona rʼojîyê

¹⁶ Gava ku hûn rʼojî digirin, mîna durʼûya meʼdekirî nîbin. Ew meʼdê xwe dikin, wekî meriv bizanibin ku ew rʼojî ne. Ez rʼast werʼa dibêjim, ku wana heqê xwe standîye.

¹⁷ Lê çaxê tu rʼojî digirî, serçʼeʼvê xwe bişo, serê xwe şe ke,

¹⁸ wekî meriv nizanibin ku tu rʼojî yî, lê tʼenê Bavê teyî ku nayê dîtinê zanibe. Û Bavê teyî tiştêd ku tu dizîva dikî dibîne, wê heqê te bide te.

Xizna eʼzmana

¹⁹ Li ser dinê xiznê xwerʼa necivînin. Li vê derê zeng û bizûz xirab dikin û diz derevedikin didizin.

²⁰ Lê xiznê xwerʼa li eʼzmên bicivînin. Li wê derê zeng û bizûz xirab nakin û diz jî derevenakin nadizin.

²¹ Çimkî xizna te kʼîderê be, dilê te jî wê li wê derê be.

Çʼira bedenê

²² Çʼira bedenê çʼeʼv e. Heger çʼeʼvê te pʼak e, tʼemamîya bedena teyê rʼonayî be.

²³ Lê heger çʼeʼvê te xirab e, tʼemamîya bedena teyê teʼrî be. Awa heger ew rʼonaya ku nav teda ye teʼrî ye, teʼrî wê çiqas zêde be!

Xwedê û hebûka dinyayê

²⁴ Tʼu kes nikare du axarʼa xulamtîyê bike, çimkî yan wê hʼîlê wî ji yekî herʼe û yê dinê hʼiz bike, yan jî wê qedirê yekî bigire û yê dinê bêhurmet ke. Hûn nikarin hin Xwedêrʼa, hin jî hebûkêrʼa xulamtîyê bikin.

Hînkirina derheqa xemkirinêda

²⁵ Lema ez werʼa dibêjim, bona eʼmirê xwe xema nekin, ku hûnê çi bixwin û çi vexwin, ne jî bona bedena xwe, ku hûnê çi li xwe kin. Ne eʼmir ji xwarinê qîmettir e û beden jî ji kʼinca?

²⁶ Dîna xwe bidine teyredêd eʼzmên. Ewana ne dirʼeşînin, ne didirûn û ne jî eʼmbarada dicivînin, lê Bavê weyî Eʼzmana rʼisqê wan digihîne. Ne hûn ji wan qîmettir in?

²⁷ Îdî ji we kʼî dikare bi xemêd xwe deqekê ser eʼmirê xweda zêde ke?

²⁸ Û bona kʼinca hûn çima xem dikin? Dîna xwe bidine sosinêd çolê, çawa şîn dibin, ne dixebitin û ne jî dirʼêsin.

²⁹ Lê ez werʼa dibêjim, ku Silêman jî li nava tʼemamîya wê xêr-xizna xweda mîna ji wan yekê xwe nekir.

³⁰ Heger gîhayê çolê, ku îro heye û sibê davêjine nava êgir, Xwedê usa dixemilîne, lê çiqas zêde wê li we ke, kêmbawerno?

³¹ Îdî xem nekin û nebêjin: ‹Emê çi bixwin?› yan: ‹Çi vexwin?› yan jî: ‹Çi li xwe kin?›

³² Pʼûtpʼarist li pey wan hʼemû tişta dikʼevin, lê Bavê weyî Eʼzmana zane ku hûn hʼewcê wan hʼemû tişta ne.

³³ Lê berê pêşin li Pʼadşatîya Xwedê bigerʼin û bikin ku rʼastîya Wî biqedînin û ew hʼemûyê werʼa bêne dayînê.

³⁴ Îdî bona rʼoja sibê xema nekin, çimkî rʼoja sibê wê bona xwe xema bike. Xemêd rʼojê besî wê ne.