Metta 5 - Peymana Nû (Încîl)

Dannasînîya serê çʼîyê

¹ Çaxê Îsa eʼlalet dît, hilkʼişîya çʼîyê, rʼûnişt û şagirtêd Wî hatine cem Wî.

² Ewî dest bi hînkirina Xwe kir û wanrʼa got:

Hînkirina bona xwezilîya rʼast

³ «Xwezî li rʼuhʼfeqîra, çimkî Pʼadşatîya Eʼzmana ya wan e.

⁴ Xwezî li hʼeznîya, çimkî ber dilêd wanda wê bê hatinê.

⁵ Xwezî li şkestîya, çimkî eʼrdê pʼara wan be.

⁶ Xwezî li wan, ku tʼî û birʼçîyê rʼastîqedandinê ne, çimkî ewê tʼêr bin.

⁷ Xwezî li dilrʼeʼma, çimkî ewê rʼeʼmê bibînin.

⁸ Xwezî li dilpaqija, çimkî ewê Xwedê bibînin.

⁹ Xwezî li wan, ku eʼdilayîyê dikin, çimkî ewê zarʼêd Xwedê bêne hʼesabê.

¹⁰ Xwezî li wan, ku bona rʼastîqedandinê têne zêrandinê, çimkî Pʼadşatîya Eʼzmana ya wan e.

¹¹ Xwezî li we, gava bona navê Min we bêhurmet kin, bizêrînin û her cûrʼe buxdan li we bikin.

¹² Eşq û şa bin, çimkî heqê we li eʼzmana gelek e. Bi vî cûrʼeyî pʼêxemberêd ku berî we hebûn, zêrandin.

Xwê û rʼonayî

¹³ Hûn xwêya eʼrdê ne. Lê heger xwê teʼma xwe unda ke, paşê ewê bi çi teʼmê bistîne? Îdî wê kêrî tiştekî neyê. Wê bigirin bavêjine nav dest-pʼîya.

¹⁴ Hûn rʼonaya dinyayê ne. Heger bajarek serê çʼîyê ye, nayê veşartinê.

¹⁵ Kesek jî çʼirê vênaxe û nake binê firaqê, lê datîne ser pʼêçʼirê, ku rʼonayê bide hʼemûyêd ku malêda ne.

¹⁶ Usa jî bira rʼonaya we ber meriva şewq bide, ku ewana kirinêd weye qenc bibînin û pesinê Bavê weyî eʼzmana bidin.

Hînkirina bona Qanûnê

¹⁷ Nefikirin ku Ez hatime nivîsarêd pʼêxembera û Qanûnê xirab kim. Ez nehatim ku xirab kim, lê wan hʼemûya bînime sêrî.

¹⁸ Ez rʼast werʼa dibêjim, berî derbazbûna eʼrd û eʼzman, deqek yan jî hʼerfeke biçʼûk ji Qanûnê wê tʼu car unda nebe, hʼeta ku hʼemû bêne sêrî.

¹⁹ Awa kʼî ji van tʼemîya yeke here biçʼûk xirab ke û meriva usa hîn ke, ewê Pʼadşatîya Eʼzmanada ji hʼemûya biçʼûktir bê hʼesabê. Lê kʼî ku wana pêk bîne û hîn bike, ewê Pʼadşatîya Eʼzmanada mezin bê hʼesabê.

²⁰ Lema Ez werʼa dibêjim, heger rʼastîya we ji rʼastîya qanûnzan û fêrisîya zêdetir nîbe, hûn tʼu car nakʼevine Pʼadşatîya Eʼzmana.

Hînkirina derheqa hêrsê û mêrkuştinêda

²¹ We bihîstîye ku pêşîyarʼa hatîye gotinê: ‹Nekuje! Kʼî ku bikuje, dîwana wî wê bê kirinê›.

²² Lê Ez werʼa dibêjim, kʼî ser birê xwe hêrs kʼeve, wê bibe deyndarê dîwanê û kʼî bêje birê xwe: ‹Bê aqil›, ewê bibe deyndarê dîwana civîna giregira û kʼî ku bêje: ‹Axmax›, wê bibe deyndarê agirê dojê.

²³ Awa heger tu hʼedîya xwe bînî ser gorîgehê û li wir bê bîra te, ku dilê birê te ji te maye,

²⁴ hʼedîya xwe wê derê li ber gorîgehê bihêle û pêşîyê herʼe birê xwerʼa li hev were û paşê were hʼedîya xwe bide.

²⁵ Çaxê neyarê te te kʼaşî cem hʼakim dike, rʼêda tʼevî wî zû li hev were. Heger na, ewê te bide destê hʼakim, hʼakimê jî te bide destê berdestîyê xwe û te bavêje kelê.

²⁶ Ez rʼast terʼa dibêjim, tu ji wir tʼu car dernakʼevî hʼeta polê paşin nedî.

Hînkirina derheqa zinêkʼarîyêda

²⁷ We bihîstîye ku hatîye gotinê: ‹Zinîyê neke›.

²⁸ Lê Ez werʼa dibêjim, kʼî bi temê xirab jinekê binihêrʼe, ewî dilê xweda îdî tʼevî wê zinêkʼarî kir.

²⁹ Awa heger çʼeʼvê teyî rʼastê te ji rʼê derdixe, wî derxe û ji xwe bavêje. Bona te hê qenc e ku endemekî te unda be, lê bedena te pêva nekʼeve ceʼnimê.

³⁰ Û heger destê teyî rʼastê te ji rʼê derdixe, wî jêke û bavêje. Terʼa hê qenc e ku endemekî te unda be, lê bedena te pêva nekʼeve ceʼnimê.

Hînkirina derheqa jinberʼdanêda

³¹ Ev jî hatîye gotinê: ‹Kʼî kʼulfeta xwe berʼde, bira kʼaxaza jinberʼdanê bide wê›.

³² Lê Ez werʼa dibêjim, kʼî ku bê sebebîya qavîyê jina xwe berʼde, ew dibe sebebê zinêkirina wê, heger dîsa ew mêr ke û kʼî ku yeke mêrberʼdayî bistîne, ew zinîyê dike.

Hînkirina bona sondê

³³ We ev jî bihîstîye ku pêşîyarʼa hatîye gotinê: ‹Derew sond nexwe û sondê xwe li ber Xudan bîne sêrî›.

³⁴ Lê Ez werʼa dibêjim, tʼu car sond nexwin, ne bi eʼzmên, çimkî ew tʼextê Xwedê ye,

³⁵ ne jî bi eʼrdê, çimkî ew cîyê bin pʼîyêd Wî ye, ne jî bi Orşelîmê, çimkî ew bajarê Pʼadşê mezin e

³⁶ û ne jî bi serê xwe sond bixwe, çimkî tu nikarî mûkî sipî kî yan rʼeş kî.

³⁷ Lê bira gotina we bibe ‹belê-belê› yan jî ‹na-na›. Ji vê zêdetir ji mîrêcin e.

Hînkirina derheqa hʼeyfhildanêda

³⁸ We bihîstîye ku hatîye gotinê: ‹Çʼeʼv ji ber çʼeʼvva, diran ji ber diranva›.

³⁹ Lê Ez werʼa dibêjim, miqabilî xiraba nesekinin. Heger yek şemaqekê li rʼûyê teyî rʼastê xe, yê din jî bide ber.

⁴⁰ Û heger yek te kʼaşî ber dîwanê ke û bixwaze kirasê te ji te bistîne, pʼotê xwe jî jêrʼa bihêle.

⁴¹ Û heger yekî qulixêda zorê li te bike, wekî kîlomêtirekê te bibe, tʼevî wî duda herʼe.

⁴² Bide wî, kʼî ji te dixwaze û berê xwe ji wî neguhêze, yê ku dixwaze ji te deyn bike.

Dijminêd xwe hʼiz bikin

⁴³ We bihîstîye ku hatîye gotinê: ‹Hevalê xwe hʼiz bike û bijene dijminê xwe›.

⁴⁴ Lê Ez werʼa dibêjim, dijminêd xwe hʼiz bikin û bona wan dua bikin, yêd ku we dizêrînin,

⁴⁵ wekî hûn bibine zarʼêd Bavê xweyî Eʼzmana. Çimkî Ew teʼva Xwe derdixe hin ser qenca, hin jî ser xiraba û baranê dibarîne hin ser rʼasta, hin jî ser nerʼasta.

⁴⁶ Heger hûn wan hʼiz bikin, kʼîjan ku we hʼiz dikin, hûnê çi heq bistînin? Ne xercgir jî usa dikin?

⁴⁷ Û heger hûn tʼenê silavê bidine birêd xwe, îdî hûn çi tiştî ji ewêd din zêdetir dikin? Ne pʼûtpʼarist jî usa dikin?

⁴⁸ Awa kʼamil bin, çawa ku Bavê weyî Eʼzmana kʼamil e.